အပိုင်း(၁၅)

203 26 23
                                    

Zawgyi

ထယ္နဝါ ပန္းခ်ီသင္ရန္ဟိုဘက္အိမ္ကိုကူးလာေတာ့ ၿခံထဲတြင္ ပန္ခ်ီးပစၥည္းေတြခ်ခင္းျပင္ဆင္ထားသည္ကိုေတြ့ရသည္။

"သခင္ေလးအိမ္ထဲမွာနဝါ..ဝင္သြားလိုက္"

"ဟုတ္..အကိုဘႀကိဳင္"

ထယ္နဝါအိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာသၫ့္ဂၽြန္စံႏွင့္ဆံုသည္။

"ေအာ္..လာၿပီလား ခနလိုက္ခဲ့ဦး"

ဂၽြန္စံကအေပၚထပ္ျပန္တက္သြားသည္မို႔ ထယ္နဝါလိုက္သြားရသည္။ ဂၽြန္စံကအခန္းထဲဝင္သြားသည္မို႔ မလိုက္ေတာ့ပဲအခန္းေရ႔ွမွာသာေစာင့္လိုက္သည္။ ခနအၾကာ ဂၽြန္စံဟာ အထုပ္အပိုးႀကီးငယ္ေတြႏွင့္အေရ႔ျွပန္ေရာက္လာေလသည္။

"အဲ့တာေတြအကုန္..ထယ္နဝါ့အတြက္ ျပန္ရင္ယူသြား"

"ဘာေတြတုန္း"

"ရွမ္းအက်ႌနဲ႔ေဘာင္းဘီေတြ"

"ဗ်ာ.."

"ထယ္နဝါက အဲ့ေဘာင္းဘီေတြနဲ႔မလိုက္ဘူး..ဒီလိုအဝတ္ေတြနဲ႔မွၾကၫ့္ေကာင္းတာ"

"ကၽြန္ေတာ္မွ ရွမ္းေဘာင္းဘီမဝတ္တတ္တာ"

"မဝတ္တတ္ရင္ေဘာင္းဘီပိုက္ၿပီးအိမ္လာခဲ့..က်ဳပ္ဝတ္ေပးမယ္"

"ဟာဗ်ာ.."

"ဟာဗ်ာမေနနဲ႔လာ..အခုဝတ္"

"ၿမိဳ႔မ်က္ႏွာဖံုးႀကီးကလည္း..."

"မဝတ္ရင္သင္ဖို႔မစဉ္စားနဲ႔"

ဂၽြန္စံက အိတ္တစ္ခုထဲကဆင္စြယ္ေရာင္ ပင္နီရွမ္းအက်ႌႏွင့္ေဘာင္းဘီကိုထုပ္ကာ..

"အင့္..အဲ့တာသြားဝတ္"

အခုဂၽြန္စံ၏ပံုမွာ လိုခ်င္တာကိုအၾကမ္းနည္းႏွင့္မရရေအာင္ေတာင္းေနသၫ့္ကေလးႏွယ့္..
ထယ္နဝါစူပုတ္ပုတ္ႏွင့္ပင္..ဂၽြန္စံ့လက္ထဲကအဝတ္ထုပ္ကိုယူၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္။

သိပ္ေတာင္မၾကာလိုက္ ထိုအသံေလးကထြက္လာပါၿပီ..

"ၿမိဳ႔မ်က္ႏွာဖံုးႀကီး..ဆက္ဝတ္လို႔မရေတာ့ဘူး"

ဂၽြန္စံသေဘာတက်ရယ္ရင္းနဲ႔ပင္ အခန္းထဲဝင္သြားကာ ေဘာင္ဘီးပိုက္ထားတဲ့ေကာင္ေလးကိုေဘာင္းဘီေသးခ်ာဝတ္ေပးလိုက္ရသည္။

မြို့ဟောင်းလေး(vk){Complete}Where stories live. Discover now