အပိုင်း(၂၂)

161 25 8
                                    

Zawgyi

ေဒါက္!ေဒါက္!ေဒါက္!ေဒါက္!

သူကေျပာေနေသာ္လည္း..အေျဖသံမၾကားရသၫ့္အျပင္ တံခါးကိုလည္းအဆက္မပ်က္ေခါက္ေနတာေၾကာင့္ ထယ္နဝါစာအုပ္အားေဘးခ်ကာ တံခါးဖြင့္ရန္ထသြားလိုက္သည္။

တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့..

"အြန႔္!!"

ရုတ္တရက္လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ပိတ္ဆိုျခင္းခံလိုက္ရတဲ့ပါးစပ္ မ်က္ႏွာကိုအဝတ္စႏွင့္စီးထားေသာ လူတစ္ေယာက္ဟာသူ႔အားအခန္းထဲအတင္းျပန္ဆဲြသြင္းေလသည္။

"အြန္း..အြန္း!!"

သူ႔အထဲေရာက္ေတာ့ အခန္းထဲထပ္မံဝင္ေရာက္လာတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္လူ၃,၄ေယာက္ဟာ အခန္းအတြင္းပစၥည္းေတြကိုေမႊေနွာက္ေတာ့သည္။

*ဘာေတြလဲ...ဘယ္ကလူေတြလဲ ဘယ္လိုအိမ္ထဲကိုေရာက္လာတာလဲ*

ထယ္နဝါေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း ပါးစပ္ပိတ္ထားသည္ေၾကာင့္တအြန႔္အြန္းသာအသံထြက္ေနရသည္။
သူ႔လိုခပ္ေသးေသးလူဟာ အေနာက္ကခ်ဳပ္ထားသၫ့္သူရဲ့အားသန္မႈေၾကာင့္ ဘယ္လိုရံုးရံုး ရံုး၍မရ..

"ဒီထဲမွာေတာ့မရိွေလာက္ဘူးထင္တယ္"

"ျမန္ျမန္ရွာၾကပါကြာ..ဒီမွထိန္းထားရတာေမာတယ္"

"လႈပ္ယြေနတာကို ဘာလို႔ဒီအတိုင္းထားေနေသးလဲ"

"အြန႔္!!"

အဖဲြ႔ထဲကလူ၏စကားအဆံုး ဗိုက္ေပၚသို႔က်ေရာက္လာတဲ့ကန္ခ်က္ႏွင့္လက္သီးခ်က္တခ်ိဳ႕...ညေနကငိုထားတဲ့ဒဏ္ေရာ အေဖထိုးတာခံထားရတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ အေနာက္ကလူကလႊတ္ခ်လိုက္ခ်ိန္ လူကၾကမ္းျပင္ေပၚေခြခနဲ...

*ဘယ္သူေတြလဲ..ဘာအတြက္ေၾကာင့္ဒီလိုေတြလုပ္ေနတာလဲ အေဖတို႔အေမတို႔ကေရာ*

ေခါင္းထဲမွာေမးစရာေတြစံုေနေပမယ့္ မေမးလိုက္ႏိုင္ခင္မွာတင္ ဗိုက္ေပၚထက္မံက်ေရာက္လာတဲ့ကန္ခ်က္ေတြ..

"ဘာ..အာ့!!"

ဗိုက္ေပၚတက္ခြကာ ပါးျပင္ေပၚေရာက္လာတဲ့ခပ္ျပင္းျပင္းထိုးခ်က္ေတြေၾကာင့္ အတင္းရုန္းကန္ရသည္။ ရုန္းရင္းကန္ရင္းမွာပင္ ကၽြတ္က်သြားသၫ့္ထိုလူ၏မ်က္ႏွာေပၚကအဝတ္ တစ္ခါးမွမျမင္ဖူးတဲ့မ်က္ႏွာဟာ ခပ္ျဖဴႁဖူပင္...

မြို့ဟောင်းလေး(vk){Complete}Where stories live. Discover now