Eight Letter Love • Taekook

🦋 Her şeyden uzakta

•• FİNAL/PART BİR ••

~İyi Okumalar~

Kelebeğim🦋:
Sevgilim, çıktığında beni bekleme tamam mı
Kang ile görüştüm
Seni alacak ve ikiniz birlikte Jay'i alacaksınız

Tavşanım:
Sen?

Kelebeğim🦋:
Ben de en geç iki saat sonra yanında olacağım

Tavşanım:
Neden?

Kelebeğim🦋:
Bay Park ameliyat eğitimi için hepimizi yanında tutuyor
Merak etme bir sorun yok

Tavşanım:
Çıkınca hemen yanıma gel

Kelebeğim🦋:
Hemen geleceğim Tavşanım
Evde tek durma
Chalara geç tamam mı

Tavşanım:
Tamam
Seni
Seviyorum
🦋'im

Kelebeğim🦋:
Ben
Daha
Çok
Seviyorum
🐰'ım

Tavşanım:
🖕
Hayır

Yüzümdeki gülümsemeyi gizlemek için çenemde duran maskemi ağzıma doğru çekip ders anlatmaya devam eden doçente baktım. Son konuşmamızdan bu yana benimle göz teması dahi kurmuyordu. Bunun rahatlığı ile arkama yaslanıp anlattığı konuya odaklandım. İşlediği konu ilgimi çektiğinde ise iyice dikkat kesilmiştim.

Bir psikolog nasıl oluyordu da insanın içindeki düşünceleri değiştirmeyi sağlayabiliyor?

İlgimi çeken soru bu olmuştu. Diksiyon ve psikolojik manipülasyon diye geçirmiştim içimden. Üstün sözel zeka sahibi bir birey için bu çocuk oyuncağıydı. Yaptığı konuşmaları dinlerken vakit nasıl geçti anlamamıştım. Ders sonu amfiden çıktığımdaysa ilk karşılaştığım kişi sevgili baba adayı arkadaşım, Kang oldu.

"Selam yakışıklı," diyerek havalı bir baş işareti yaparken gözleri baştan aşağıya bedenimi süzmüştü. Yanına gittiğim anda yumruk yaptığım elimi koluna geçirdim.

"Cıvıma," kolunu ufaklayarak gülerken bir kalkanmışcasına beni önüne alarak ilerlemeye başlamıştı. Zaten benden çok daha iri olan bedeni sayesinde yanımda bir koruma ile dolaştığımı hissetmiştim o an. Gerçi Taehyung sağ olsun bir bakıma da öyleydi. Bu gay olduğum duyulduğu andan beri süregelen bir şeydi aslında. O günden bu yana dışarıda tek dolaştığım an sayısı oldukça azdı. Zehirlenme mevzusu ardından gördüğüm olumsuz tepki seviyesi en aza inse bile Taehyung zarar görecek olmamdan deli gibi korkuyordu. Bu yüzden her ihtimale karşı önlemliydi.

Fakülteden çıktığımızda Taehyung'un da dediği gibi başta Jay'i almak için yola koyulmuştuk. Bizi her zaman beklediği durağa vardığımızda ise araba durakladığı gibi arka koltuğa geçmişti. O binmeden önce dikkatimi çeken şeyle arkama dönüp yüzüne baktım ve "Siktir oradan," dedim. Tepkimin üzerine ne olduğunu anlamış olacak ki gözlerini devirmişti.

"Kavga mı ettin?" dedim gözlerimi kısarak çünkü gözünün altında hafif bir morluk vardı ve arabayı çalıştıran Kang bir anda dönüp ona bakarak hayretle bağırdı.

"Yine mi kavga ettin!?" Jay omuz silkerek arkasına yaslanınca Kang sabır dilercesine başını sallamış ve önüne dönmüştü.

"Eve gidince babamla anneme yapacağın açıklamayı düşün," derken çoktan ilerlemeye başlamıştık.