Chapter 17

68.4K 2.4K 215
                                    

Restored copy/deleted comments/Let's make new memories :)

"PAKASALAN MO AKO."

Tigagal si Macoy sa akin. Hindi niya inaasahan ang sinabi ko. Nanlalaki ang magandang uri ng mga mata niya sa akin.

Ako man ay nagulat din sa aking nabitiwang kondisyon, pero wala akong balak bumawi. Pangangatawanan ko iyon. Kailangan niya akong pakasalan kung gusto niya talaga na may mangyari.

"M-Macoy, akala mo ba ikaw lang ang gusto ng sex, ha?" Nabasag ang boses ko. "G-gustung-gusto ko na rin. Handa kong ibigay sa 'yo ang sarili ko, dahil ikaw na iyong lalaking inaasahan kong makasama habangbuhay."

"Pamela..." Wala siyang masabi.

"S-sana maintindihan mo ang prinsipyo ko sa buhay. Sana maintindihan mo na ayaw ko'ng masaktan. Na gusto ko na may kakapitan. Na natatakot ako na pagkatapos ng lahat-lahat ay iwan mo na lang."

Napabangon siya. "I'm not going to leave you."

Bumangon din ako at sinalubong ang nalilitong mga titig niya. "Macoy, maging totoo tayo rito. Hindi mo ba talaga nararamdaman ang mga insecurities ko? Hindi mo ba nakikita ang sarili mo? Na mayaman ka, guwapo at matalino. Mas malaki ang mundo mo, mas marangya. Ang mga babaeng nagkakagusto sa 'yo ay mayayaman din, sosyal at ang iba ay liberated na handang gawin ang lahat para sa 'yo. Habang ako rito ay isang simpleng babae lang. Hindi pa tayo palaging nagkakasama. Kahit gusto kong magtiwala sa 'yo, tao lang ako na mag-iisip at mag-aalala."

"I love you, Pamela," matigas na sabi niya. "You don't have to compare yourself to other women I meet, because you are the one I love and not them."

Umiling ako habang pinangingiliran ng luha. "S-sa tuwing nangangarap ako ng tungkol sa pag-aasawa ay umiiwas ka. Alam mo ba na ikaw ang pangarap kong pakasalan? Ikaw ang pangarap kong maging ama ng mga magiging anak ko. Ikaw ang pangarap kong makasama hanggang sa pagtanda ko."

Matagal siya bago nakapagsalita. "Marriage is just a piece of paper."

"Talaga ba?" Ngumiti ako nang malungkot. "Piece of paper lang pala iyon, pero bakit kahit plano lang ay hindi mo maibigay sa akin?"

Napayuko siya.

"Hindi ka sigurado sa akin, Macoy," mapait na bitiw ko. "Kung talagang mahal mo ako, bakit hindi mo ibigay kung ano iyong magpapanatag ng loob ko?"

"My father married my mom. He vowed to love her until death..." Humina ang boses ni Macoy. "But he has a new wife now."

"Kaya iniisip mo na balewala lang ang kasal?"

"What I mean is married or not, it doesn't matter as long as we love, understand, and respect each other."

"I am sorry but we have different beliefs," sansala ko sa sinabi niya. "Kung ikaw, iniisip mo na okay lang na 'wag magpakasal, dahil iyong ibang ikinasal ay naghihiwalay rin naman at iyong ibang hindi kasal ay siya pa'ng mga nagtatagal, then so be it. Pero 'wag mong i-generalize na pare-pareho lang ang mga tao, dahil doon ka nagkakamali."

"Pamela..." Tinangka niya akong hawakan.

Tinabig ko ang kamay niya. "'Wag mong itulad ang lahat sa mga taong kilala mo na failed ang marriage. It's their own decision not to fight for each other until the end."

Nagdilim na lang ang mukha niya.

"N-nahihirapan na ako, Macoy." Tuluyan na akong napaiyak. "Na walang assurance sa pagmamahal mo. Pero hindi kita pipilitin sa bagay na ayaw mo. Gusto ko lang malaman mo ang side ko, ang nararamdaman ko. Gusto ko lang malaman mo na nahihirapan na talaga ako."

Retired PlayboyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon