EPILOGUE
MAY mga pagkakataon talaga na susubukin ka ng tadhana kung gaano ka katatag. Masasaktan ka, magtatagumpay ka at masasaktan ulit. Magkakamali ka nang maraming beses, pero pagkatapos ng lahat ng iyon ay may matututunan ka. Kung hindi ka susuko, ang premyo mo ay magiging mas matatag ka.
Bata pa ako noon nong una ko siyang minahal.
Sabi nila, lahat ng magiging desisyon ay may kaakibat na rason at kahihinatnan. Ang rason ko lang noon ay mahal na mahal ko siya, kaya nagpadala ako sa agos. Ang kinahinatnan ay nalunod ako at nasaktan. Pero umahon ako. Bumangon ako. At ngayon ay mas buo na ako. Mas matapang at matatag na ako. Ngayon ay buong tapang ko na naman siyang tatanggapin sa buhay ko.
Handa na akong magtiwala ulit.
Marami nang nagbago sa aming dalawa. Malakas na ako ngayon at mahina na siya... pero ang isang hindi nagbago sa aming dalawa ay ang katotohanang mahal pa rin namin ang isa't isa. At ngayon, susugal kami nang sabay; hindi iyong ako lang mag-isa, dahil ngayon kasama ko na siya. Hawak-hawak ko na ang kamay niya at hawak-hawak niya ang kamay ko.
[ unedited raw copy ]
Maigi ng sumugal kesa habangbuhay akong magsisi. Maigi ng malunod ang importante ay naranasan ko ang tubig. Di bale ng masaktan basta naranasan kong magmahal. Di bale ng umiyak dahil magiging masaya naman ako.
Hindi mawala-wala ang pagkakangiti ko. Ang excitement sa dibdib ko ay hindi mabura-bura. Parang kahit ano'ng mangyari ngayong araw na ito ay wala pa ring makakaalis sa saya na nadarama ko.
Pagpasok ko ng bahay, sinalubong agad kami nina Papa at Mama. Bakas sa mukha nila ang excitement. Nakatingin sila kay Ate Nita na kasama ko mula sa clinic hanggang sa pag-uwi.
"'Balita?" Tanong ni Mama.
Nagkatinginan muna kami ni Ate Nita bago kami sumagot. "Confirmed!" magkapanabay naming sagot.
"Positive?" Ang mukha ni Papa ay para bang nambubulaga.
Tumango ako habang nakangiti sa kanila.
Napatalon sa tuwa sina Papa at Mama. Halos mapapalakpak ang mga paa nila.
Niyakap ako ni Ate. "Congrats!" Sabay himas niya sa tiyan ko. "He needs to know."
"Sasabihin ko agad sa kanya,"
"I'm sure matutuwa iyon." Humawak si Ate Nita sa kamay ko. Alam na rin nila si Macoy ang tunay na ama ni Macky. Sobrang hiya nga ni Ate Nita kay Macoy, lalo nang malaman nilang mahal ni Macoy ang bata kahit noong hindi pa nito alam ang totoo na ito ang tunay na ama.
Bumaling ako kay Mama. "Nakapag-empake na po ba kayo? Sa susunod na araw na po ang flight natin to Paris."
Napagpasyahan kasi namin ni Macoy na magpakasal sa Paris. Siyempre, plan din namin na doon tumira kahit isang taon. And I want my family to be with us.
