"Siktir! Ne?" Baran hızla arabadan inerek Ayaz'ın sözüne inanmıyormuş gibi kendisi baktı tekere. Diğerleri gibi bende indim. Birkaç santimetrelik kesik oluşmuştu sağ arka tekerde.
"Katil burada." Ayaz fısıldar gibi konuşarak koyu gözlerini etrafta gezdirirken Baran, Serra'yı arkasına çekmişti. Bir anda telaşa kapılan Serra Tuna'ya bakarken Tuna direkt olarak bana bakıyordu.
"Katil yanımızda." dedi. Dudaklarımı ıslattım ve Ayaz başını iki yana salladı.
"O hep bizimleydi."
"Tuna sikeyim, kız yerinden kalkmadı, gördüm!" Baran'da telaşlanmıştı. Bakışlarım usulca Tuna'da gezindi sonrada tekerde. Bir elim boynuma bağlanan bandanaya giderken kaşlarım çatıldı. Sanki kafamda bir senaryonun eksik parçaları oturuyormuş gibiydi.
"Katil falan yok." dediğimde herkes bana baktı. Kararlılıkla gözlerimi ona diktim. "Bunu yapan sensin." Tuna anında ellerini sımsıkı bir yumruk yaparken Ayaz öfkeyle kaşlarını çattı.
"Kendi suçunu bana atamazsın, sürtük!"
"Sen yaptın. Boğazımı keseceğin falan yoktu, tek amacım kargaşa çıkarmaktı ama bana zarar verme fırsatı eline geçmişken bunu kullanmak istedin. Sonrada diğerlerinin dikkati dağınıkken elindeki bıçakla tekeri patlattın."
Serra korkuyla aldığı nefeslerle beraber birkaç adım geriye çıkarak sırtını otobüse yasladı ve gözlerini kapatarak gözyaşlarının yüzünü ıslatmasına izin verdi. Tuna dahada öfkeli bir halde bana bakmaya sürdürüyorken Baran sözüme inanmış olacak ki "Tuna?" diye sorguladı. Ayaz'da aynı şüpheci tavırlarla ona bakıyordu.
"Saçmalıyorsun." Sözler öyle bir dökülmüştü ki dudaklarından bir adım geriye çıktım.
Ayaz yanımızdan uzaklaşırken dik durmaya özen gösterdim. Bunu onun yaptığından emindim. Sebebini bilmiyordum ama onda beni rahatsız eden bir şeyler vardı. Bu adam benim katil olduğuma inansınlar diye elinden geleni yapıyordu. Kendisi doğruluğu belli olmayan bir şeye körü körüne inanmıştı ve bunu ispatlamak istiyordu. "O zaman neden yanında bir bıçak vardı? Hem beni burada durmaya sen zorladın. Arkamızda araç falanda yoktu, kimse bizi takip etmiyordu. Bana tamda burada saldırman tesadüf mü?"
"Bir katile güveneceğimi mi düşünüyorsun?"
Öfkeyle dişlerimi sıktım. Hâlâ elinde hiçbir kanıt olmadan beni katil yerine koyması sinirlerimi bozuyordu.
"Seni var ya..."
"Yeter!" Ayaz kolumu sıkıca tutmuş yüzüme kalın bir cam parçası uzatmıştı. İrkilerek ondan kurtulmaya çalışsamda çok sıkı kavramıştı. Camı iyice yüzüme yaklaştırınca korkuyla inledim.
"Ayaz!" Baran uyarıcı bir şekilde ismini söylerken yüzüme doğru konuştu.
"Her şey bu cam yüzünden olmuş. Suçu ona atmaya çalışma."
Tuna cesaret bulur gibi bana doğru yaklaşınca daha fazla korktum. "Şoför koltuğunda olan sendin. Bilerek yaptın."
"Hayır!" diye bağırdım. "Ben yolu bile görmedim senin yüzünden! Hiçbir şey yapmadım. Camın orada olması bir tesadüf, bunun farkındasın."
"Tuna'nın bunu yapması için bir nedeni yok Reya, sözlerine dikkat et." Ayaz kolumu bıraktığı anda geriye çekildim.
"Benimde yok!"
"Katil sensin, daha geçerli bir neden mi var?" Tuna konuştukça gözlerim doluyordu. Başımı iki yana sallayarak arkama döndüm.
"Ben yapmadım." Sesim o derece güçsüz çıkmıştı ki kimseye duyurmadan öfkeyle bir küfür mırıldandım. "Ben önümü bile görmüyordum, ben yapmadım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parmak Uçlarındaki Yabancı
Teen FictionAyıldıktan sonra bir şey hatırlamayan milyonlarca sarhoş insan vardır. Ama ben onların aksine sarhoş olunca hiçbir şey hatırlamıyorum. Bencede çok garip. Ama bundan daha garip bir şey varsa o da uyandığımda cinayetle suçlanmış olmam. Dizginleneme...
