မူပိုင် [အတွဲ တစ်]

အပိုင်း (၂/z)

မူပိုင္ အပိုင္းႏွစ္။     ။

ၿခံထဲသို႔ တလိမ့္လိမ့္ေမာင္းဝင္လာသည့္ ကိုယ္ပိုင္အငွားယာဥ္ (private taxi)တစ္စီး။ လိုက္ကာစကိုခ်လိဳ႕ ကုတင္ေျခရင္း၌ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ဝင္ထိုင္လိုက္မိသည္။

မႀကဳံခ်င္ေသာ္လည္း အခ်ိန္တန္သည့္အခါ ဆုံရေတြ႕ရေပမည္။ အိမ္မက္ဟုသာ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ခဲ့ေသာ ကာလေတြဟာလည္း ကုန္လြန္ခဲ့ရၿပီ။ ဆီးႀကိဳေနေသာ ငရဲတံခါးဝအား အသာဖြင့္လို႔ ေခ်ာက္နဲႀကီးထဲ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခုန္ခ်ရေပဦးမည္။

" ျမရဝန္ကေန ႀကိဳဆိုပါတယ္ မိန္းကေလး "

" မူပိုင္ "

႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံေၾကာင့္ ေခါင္းငုံအရိုအေသေပးရမွ ေမာ့ၾကည့္မိ၏။ ထိုအခါ အမွတ္မထင္ ေတြ႕ဆုံေလေသာ အၾကည့္စူးစူးမ်ားဟာ ၾကက္သီးထစဖြယ္အတိ။

" က်ဳပ္နာမည္က မူပိုင္။ မိန္းကေလးမဟုတ္ဘူး "

ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသာ္လည္း ထိုသို႔ျပန္လည္တုန႔္ျပန္လာျခင္းေၾကာင့္ မေစာရီစိတ္ထဲ ခုသြားရ၏။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ထိုမိန္းကေလးႏွင့္ ျမ၊ ဒီခရီးကို ဘယ္လိုပုံမ်ိဳးျဖင့္ ႏွစ္ပါးသြားၾကမည္နည္းဟုပါ ေတြးမိေလသည္။ ျမအတြက္ ရင္ေမာပါ၏။

ၿခံထဲမွေန အိမ္ေတာ္အတြင္းသို႔ ဝင္လာၿပီးေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္ထိ ေဒၚျမရံျခယ္အား မေတြ႕ရေသးေပ။ ခရီးပမ္းလာပါတယ္ဆိုမွ စတင္ဆႏၵျပေနသူေၾကာင့္ ေဒါသကေထာင္းခနဲ။

" ဟိုလူေကာ ဘယ္မွာလဲ "

" ျမကိုေမးတာလား။ အိပ္ခန္းထဲမွာ ရွိေနမယ္ထင္တယ္ "

" အခုသြားေခၚ။ က်ဳပ္ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနမယ္ "

ကြၽန္းခုံႀကီးေလးခုံပတ္လည္ေနရာယူထားေသာ စားပြဲဝိုင္းဆီသို႔ ဦးတည္သြားလိုက္သည္။ ေဒၚျမရံျခယ္၏ ဓာတ္ပုံခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ နံရံနားရွိ ထိုင္ခုံ၌ ဝင္ထိုင္ကာ ေက်ာမွီလို႔ေမွးေနမိ၏။

ေလွကားထစ္မ်ားကို တစ္ဆင့္ခ်င္းလွမ္းလာေသာ ေျခသံအခ်ိဳ႕။ ခပ္ေရးေရးမွ အၿပီအျပင္ၾကားရလာစဥ္တြင္ေတာ့ မ်က္ဝန္းတို႔အား ဖြင့္လိုက္၏။