မူပိုင် [အတွဲ တစ်]

အပိုင်း (၁၁/z)

မူပိုင္ အပိုင္းတစ္ဆယ့္တစ္။ ။

အိပ္ခန္းသို႔ဦးတည္ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ထင္မွတ္ထားသလိုမ်ိဳး ေဒၚေဒၚအိပ္မေနေပ။ လုံးဝမရွိဘူးဟုေျပာလွ်င္ ပို၍မွန္မည္။

" ေဒၚေဒၚ "

ေအာ္ေခၚၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ ျပန္ထူးသံအား မၾကားရပါ။ ေမပုံ႕ကိုေမးေတာ့လည္း မေရမရာမို႔ အနည္းငယ္စိတ္ပူလာမိသည္။ ေဒၚေဒၚက လမ္းေပ်ာက္တတ္ေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးမဟုတ္ပါ။ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္သည့္ အ႐ြယ္ေကာင္းသာျဖစ္သည္။

" က်ဳပ္အနားကေန ေပ်ာက္ကြယ္ရဲေပ်ာက္ကြယ္ၾကည့္။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္သတ္မွာ ေဒၚေဒၚ "

က်ိန္းေမာင္းေျပာဆိုလို႔ ေအာက္ထပ္သို႔အေျပးျပန္ဆင္းလာ၏။ လက္ရွိ၌ မူပိုင့္ပုံစံသည္ အေတာ္ေလးဖရိုဖရဲျဖင့္ပင္။ အတြင္းရွပ္အကၤ်ီကိုသာ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ၾကယ္သီးႏွစ္လုံးအထိ ျဖဳတ္လို႔ထား၏။ ဖားလ်ားခ်ထားေသာ ဆံႏြယ္မွာလည္း ထိုးဖြျခင္းခံရသျဖင့္ ရႈပ္ပြလ်က္။

" သခင္မေလး "

" ကိုဘေသာင္းနဲ႕ အစ္မရီဆိုတဲ့သူ ဘယ္သြားၾကလဲ ေမပုံ႕။ မသိလို႔ကေတာ့ မင္းကိုအလုပ္ထုတ္ျပစ္မယ္ "

" ရွင္ "

" ေျဖေလ "

" ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးသြားၾကတာပါ သခင္မေလး "

" အိမ္ကတစ္ေယာက္ပါသြားလား "

" အဲ့တာ .. အဲ့တာကိုေတာ့ ေမပုံ႕လည္းမျမင္မိပါဘူး "

ေတာက္ေခါက္သံသည္ ဟိန္းခနဲထြက္ေပၚလာ၏။ ေမပုံ႕ကိုယ္လုံးေလး တုန္တက္သြားရသည္အထိ က်ယ္ေလာင္လြန္း၏။

" အိမ္မွာေနၿပီး ဘာမွကိုအသုံးမက်ဘဴး "

" ေတာင္း .. ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္မေလး "

ေမပုံ႕ခင္ဗ်ာလည္း အေတာ္ေလးေၾကာက္လန႔္ေနရွာၿပီ။ အသက္ျပင္းျပင္းပင္ မရႉရဲေတာ့ေပ။

" အယ္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား မူပိုင္ "

ျပစ္ထားတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ စတိုခန္းထဲမွ ထြက္လာသည့္ေဒၚေဒၚ။ ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္းမွာပဲ ကိုယ္လုံးငယ္ေလးအား ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲယူေပြ႕ထားလိုက္သည္။