Love Me Like You Do || Complete || ✅

හැපි ටූ ටූ

"මොකද උනේ??"

"අහ්??"

හොබී ගිහින් විනාඩි පහක්වත් ගෙවෙන්න උනේ නෑ එයා මහ කලබලේකින් උඩට දුවන් ආවා.. ඔව් එයා අඬලා නේන්නම්. ඇස් ලේ පාටට දිලිසෙනවා..

"ආයිමත් වොමිට් උනාද?"

මං මුකුත්ම නොකියා බිම බැලුවා... හහ්.. හරිනම් මමයි අඬන්න ඕනෙ.. මොට්ටයා.. කතා කරන්නෙම නෑ මං.. ආයෙ ඔය වගේ කතා නොකියන්න මතක හිටින ජාතියේ පනිෂ්මන්ට් එකක් දෙන්නත් එපැයි..

"හොබී ඇවිත් කියනකල් මම දන්නෑ.. අමාරුවක් තියෙයිනම් කියන්න බැරිද? ගෙදර මොකෙක්වත් දන්නෙ නෑ මෙතන තනියම වමනෙ කරනකල්..."

එයා බනිනවා.. යකෙක් වගේ නළල රැලිවෙන්න රවාගෙන මහ නපුරු කටහඬකින් කෑගහනවා.. මං එයා මෙතන නැති ගානට ඇඳට නැගලා ෆෝන් එක අරන් ඔහේ ඔබන්න පටන් ගත්තා...

"හහ්.. ඒකව මතක් කරා කියලා ඔච්චර රිදෙනවද? හරිනම් ඌනෙ ඇවිත් මේවා බලලා කරන්න ඕනෙ.. ළමයෙක් බඩට දීලා රටවටේ යන්නෙ... ඔය බඩේ ඉන්න පොඩිඑකත් දන්නවා ඇති තාත්තා මහ පිස්සු මෝඩයෙක් කියලා..."

දෙයියනේ වස්තුවේ... මං තොල් හපාගෙන එහෙමම හිනාව ගිලගත්තා.. ඔව්නෙ.. මෝඩයෙක් නේන්නම්.. මහ මෝඩ මැට්ටෙක්...

"කන්න පුළුවන්ද? මොනවද කන්න ඕනෙ?"

ආපහු කෑගහනවා.. කටේ සද්දෙට මාව ගැස්සිලා යද්දි උත්තරයක් නොදීම මං කවදාවත් නොගියපු ජැකීගෙ ඉන්ස්ට අකවුන්ට් එකට ගියා.. ඔන්නෝහෙ චුට්ටක් ඇවිස්සුවාම මොකද... මං අකවුන්ට් එක දිගේ දිගටම පහළට ගියා.. මූණෙ මවාගත්ත හොර හිනාවකුත්තෙක්කම..

"ඔය මඟුල විසිකරලා කන්නෙ මොනවද කියනවා ඕයි.."

දෙයියනේ හිතන්නත් කලින් ෆෝන් එක ඇදලා අරන් කොහාටදෝ විසිකරපු එයා මගෙ කට දෙපැත්තෙන් හිරට මිරිකගෙන මූණ දෙපැත්තට ගස්ස ගස්සම කෑගැහුවා..

මේ චුට්ටට ඔච්චරක් රිදෙනවනං දවසින් දවසට බන්ඩියත් පුම්බගෙන ලොකුවෙන කිරිකැටියා දැක්කම ඔයාට කොච්චරක් රිදෙනවා ඇතිද රත්තරන්.. අනේ මට සමාවෙන්න වස්තුවේ... මෙච්චර දේවල් ඔයාගෙන් හංගනවට මට සමාවෙන්න මහත්තයෝ..