Jak drzewo mnie naucz pogodzić się z losem
Wyrosnąć gdzie tylko upadnie nasionko
O jedno szczególnie uparcie cię proszę
Niech będę wpatrzona wciąż w górę na słonko
I choć to banalne niech czuję że żyję
Spokojnie czy dzięcioł wichura czy susza
A życie lecz bywa czasami zawiłe
To drzewa z natury nic przecież nie rusza
YOU ARE READING
Wierszowańsko
Poetry"Stworzę wam sztukę nową, sztukę czarnych miast. Będzie mocna jak wódka i dobra jak piernik. Zdziwicie się, że tyle jest na niebie gwiazd, których żaden wam przedtem nie odkrył Kopernik." [Zmęczył mnie język...] - Bruno Jasieński (Utwory wstawiane w...
