Znów ta monotonia

51 13 7
                                    

Nie mam pomysłu na pisanie,
Lecz wzięłam kartkę - co powstanie?
Może coś o sensie istnienia
Lub kolejny wiersz o miłości?
Czy rzucę krótkie "do widzenia",
Chcąc czczym poetom pozazdrościć...?
Cóż, nie do tego mnie stworzono,
By komukolwiek dorównywać.
Wolę zostawić to za sobą,
Nie funkcjonować jak maszyna.
Żaden zaszczyt trwać w przeciętności,
Przeciętnie kochać? Nic nowego.
Niechaj rwie się powiew świeżości
Na wskroś wszystkich myśli, dlatego:
Piszmy o rybach oraz ptakach,
Pięknie świata i psychopatach!
Bez ograniczeń, czasem bez weny...
Wtedy się pełni w końcu staniemy.

WierszowańskoWhere stories live. Discover now