Pamiętam, była jak pierwsza miłość
Zachwycająca we rdzawych pasmach
Pali wspomnieniem traw, chociaż zgasła
A niebo w marny pył się rozbiło
Nie złocą gwiazdy srebrzystych lasów
Blask nie zaślepi już nigdy więcej
Poić się tylko można tym pięknem
Lecz by zabrakło na życie czasu
Nieraz się jednak dla jednej chwili
Na wzór aniołów utonie w chmurach
Tam gdzieś ukryta tęskna natura
I błądząc wciąż oczami starymi
Przez światy o Ziemi-Matce dumam...
Żal, że nie może starzeć się z nimi.
YOU ARE READING
Wierszowańsko
Poetry"Stworzę wam sztukę nową, sztukę czarnych miast. Będzie mocna jak wódka i dobra jak piernik. Zdziwicie się, że tyle jest na niebie gwiazd, których żaden wam przedtem nie odkrył Kopernik." [Zmęczył mnie język...] - Bruno Jasieński (Utwory wstawiane w...
