Wzleciałby wysoko nad złote światła szarych lamp,
Szybowałby bez końca w wielkim mieście całkiem sam.
Zobaczyłby, że tutaj nocne niebo inne jest
I w błyskach familoków by zapewne przyjrzał się.
Na kopalnianych szybach by odpoczął, jakby mógł,
Przekroczyłby granice zamknięte dla ludzkich nóg,
Zostawiłby swe pióra w dzikich kątach śląskich hałd.
Ach, gdyby tylko wiedział, ile ten okruch wart...
Zwiedzałby...
Podziwiałby...
Lecz nie może, bo leży wsmarowany w ulicę.
CZYTASZ
Wierszowańsko
Poetry"Stworzę wam sztukę nową, sztukę czarnych miast. Będzie mocna jak wódka i dobra jak piernik. Zdziwicie się, że tyle jest na niebie gwiazd, których żaden wam przedtem nie odkrył Kopernik." [Zmęczył mnie język...] - Bruno Jasieński (Utwory wstawiane w...
