Hey! Sharpshooter: Extremely Fearless Sky

CHAPTER 3-That First Touch

[Skylar]

...Ang bilis ng panahon at eleksyon na.. I received a lot of messages kasi si Farins hinahanap ako pero lagi kong sinasabi sa mga pulis na hayaan nila yun kahit mapaos pa siya kakasigaw at kahit mag hysterical pa ang pamilya niya WALA AKONG PAKIALAM!

Naputol ang inis ko kasi tumunog na naman ang cellphone ko. Sinagot ko agad kahit di ko alam kung sino ang tumatawag.

"Di ba sinabi ko sa inyo pupuntahan ko lang yan pagkatapos ng eleksyon.. Magtutuos kami!" inis na sambit ko.

"Chill teh! Sino ba yang kaaway mo ha??? Si Cloudy to ang pinakamagandang kapatid mo."

"Bat di mo sinabi agad.. Tss.. Bakit napatawag ka?" tanong ko sa kanya.

"Eh.. Kwento sa akin ni Papa na pumunta ka sa ospital nung isang araw bakit di ka nagpakita sa amin?"

"Gusto ko magpakita kaso may inaasikaso na ako dito sa Laoag.. You know naman na madedestino na ako dito eh. Tsss.." tugon ko.

"Teh sorry talaga kung di dahil sa akin dito ka pa rin sa Manila.."

"Hayaan mo na nangyari na. Sanay na ako Cloudy." sambit ko.

"Dadalawin ka lang namin after ng misyon namin teh ingat ka lagi jan love you"

"Ewww.. Okay sabihan niyo lang ako para makapaghanda ako ingat din kayo. Bilin ko sa iyo Cloudy wag kang tatanga tanga lalo na kung buhay mo na ang nakasalalay." sabi ko.

"I will Ate. Don't worry nandito naman si Red na aalalay rin sa akin."

Pagkatapos ng mahabang chikahan namin ng Cloudy ay sa wakas makabalik na rin sa business ko.. Kasi araw na ng botohan at walang kaduda-duda maraming tao sa labas. Kahit di ako boboto ay gusto ko pumunta sa mga presinct sa mga update.

Nung nakarating ako sa unsang eskwelahan ay agad na akong naglakad papunta don pero napaatras ako kasi naaaninag ko si Sandro at mga kapatid niya yata yon... Pasimple akong bumalik sa motor ko. Hinintay kong umalis sila bago ako umabante nung nakaalis na sila ay agad na rin akong pumasok. Di nila ako masisita kasi suot ko ang chapa at jacket ng PCIA.

Mga 30 minutes lang ako don di na ako nagtagal kasi madami pa akong icheck. Nilibot ko ang 4 na skwelahan dito sa Laoag saka ako tumawid sa Batac..

Naglalakad na ako papasok ng unang school na pinuntahan ko sa Batac. Hindi ko talaga to iniexpect na makakasalubong ko sila, agad akong sumaludo sa kanila bilang respeto at sumaludo rin si Sir Bongbong at saka ako umalis.

"Mr. Ramirez, wait!" nagloading ako pero ako yung Mr. Ramirez kasi wala namang ibang tao kundi ako.

"A-Ako po?" sambit ko. Yun lang lumabas sa bibig ko eh.

"Oo, sino pa ba.. Pasasalamatan lang kita iho." sabi nito.

"Nako! Wala po yun ako po ay humihingi ng tawad kasi nataasan ko kayo ng boses. Nakakahiya po sa inyo." sagot ko at napakamot sa ulo kahit walang makati.

"Sus okay lang yun iho.. Trabaho mo din naman yun eh. Boboto ka na ba?" tugon nito.

"Di po muna ako boboto kasi sa Manila kasi ako dapat boboto kaso pinatapon ako ng mga magulako dito eh kaya hanggang suporta na lang po muna sa inyo." sagot ko.

"Talaga? Nako maraming salamat sayo kapag mananalo man pumunta ka sa events namin ha.." usal niya.

"Hala! Talaga po? Sure po it's my pleasure to be invited and for sure na mananalo kayo." sabi ko.

"Ikaw talaga.. Sige mauna na kami. Ingat ka iho." dagdag nito bago sila umalis.

Grabe! That was really unbelievable! Swerte ko talaga, feeling cloud 9 pa rin ako. Ang bait bait ng susunod na presidente. Sana di siya dadayain at tatraydurin nako nakakarma yun.