The Sunset Between Us

Chapter 6

Binigay na ng teacher namin ang mga score sa quiz last week, hindi muna namin ito tinignan ng mga kaibigan ko dahil gusto namin na sabay sabay itong makita.

"Wag niyo munang titignan sasapakin ko kayo." ang sabi ni Daphne.

"Napakabagal naman putangina dali na kasi." pagrereklamo ni Irish, siya ang may pinakamaikling pasensiya saming magkakaibigan.

Tama nga si Irish at napakabagal nilang gumalaw, naiinis na ako.

"Pagbilang ko ng tatlo scores reveal na natin ha?! 1.... 2.... 3...!" pagbilang ni Daphne ay agad naming binaliktad ang kani kaniyang papel

"Yes perfect! Perfect ako sa quiz 30 out of 30!" saad ko nang makakuha ng perfect score sa quiz namin.

Matataas rin ang mga nakuhang score ng mga kaibigan ko dahil matitiyaga din silang magaral, paano kaya nila nasasabay ang kalandian at pagaaral? Ibang level ng multi-tasking ang trip nila.

I always crave for academic validation, pressuring myself on studies has become my hobby to the point that i sacrifice my mental health. May mga araw nga na wala akong tulog kakareview and in the end hindi ko naaabot ang expectations sa mga scores ko, disappointment.

Minsan kung maabot ko man ang expectations sa scores ko ay parang wala na ito sakin, hindi ako nakakaramdam ng accomplishment sa kahit anong bagay. Siguro onting relief dahil nagawa ko ng maayos pero I could've done better.

"29/30?" sambit ni Cleo na ramdam sa boses ang panghihinayang.

Mabilis kaming nagworry dahil kilala na namin si Cleo well since sophomore ba naman ay kilala na naming apat ang isa't isa. Gusto niya lagi ay perfect siya, onting mistakes lang sa tests ay inaabuso niya na ang sarili sa pagaaral. Naaawa na nga kami don. It's like she's torturing herself just for her studies.

Yinakap naming tatlo si Cleo, hindi man kami ang nasa sitwasyon niya pero pinaparamdam namin na andito lang kami sa isa't isa.

"Cleooo, kung sa tingin mo na hindi enough or hindi mo ginawa yung best mo nagkakamali ka! You did a great job okay? We all did." ang sabi ni Irish para naman gumaan ang pakiramdam ni Cleo.

Sinundan ito ni Daphne.

"Oo nga sis and stop pressuring yourself over academics gosh. Enjoy teenage life! Enjoy senior highschool days dahil ang totoong buhay ay nasa college hindi nasa senior highschool!"

"Kung may problema ka other than studies andito lang kami ha? Remember, hindi tayo umabot ngayong grade11 na magkakasama kung hindi tayo nagdadamayan. Andito tayo para sa isa't isa, kung may problema ang isa then tulungan. Hindi uso sa friend group na to ang left out shit na yan." pagpaparemind ko sa aking mga kaibigan.

Mukhang gumaan gaan na kahit papano ang pakiramdam ni Cleo at nagchikahan muna kaming apat para mas gumaan pa ang pakiramdam niya.

Lunch time na at hindi ko muna sinamahan sila Daphne kumain sa usual spot namin.

Inaya kasi ako ni Gia kumain na kaming dalawa lang aba ewan ko ba sa babaeng yon kung bakit tinatanggihan niya ang aya ng mga babae niyang kumain sa labas these past few days kahit treat na nila eh go na go pa naman siya pag sinabing libre.

Hinahanap ko si Gia sa cafeteria ngunit sobrang daming tao at siksikan not until narinig ko ang aking pangalan.

"Psst! Serenity dito!" nang marinig ko iyon ay tumingin naman ako sa direksyon kung saan ko narinig ang pangalan ko at doon ko nakita si Gia, aba nakareserve ata ang bench dahil walang nakaupo dito kung hindi siya lang.

Nang makaupo na ako kay linabas ko na ang baon ko at ganon rin ang kaniyang ginawa.

I started preparing my utensils at nagsalita si Gia.

"Pahingi baon mo." hindi ko marinig ang kaniyang sinasabi sa ingay ng paligid pero alam kong may sinasabi siya sa galaw ng kaniyang bibig.

"HA?!" saad ko na may confuse na mukha.

"Tangina sabi ko pahingi baon mo." ang naghahalong boses lang ng mga tao sa cafeteria ang naririnig ko at hindi si Gia na nasa harap ko.

Agad akong nagulat ng kumuha siya mula sa baon ko at kinain ito. USING MY SPOON?! HINDI BA NIYA ALAM NA LAWAY CONCIOUS AKO?!

"What the heck did you just did?! You took a bite from my spoon! Hindi ka ba nainform na laway concious ako?! Since you took a bite from it you owe me another spoon! Kadiri ka talaga!" ibinigay ko sa kaniya ang spoon na ginamit niya.

Medyo tumahimik na din ang cafeteria dahil nakaalis na ang ibang students doon.

"Gago to ah kumain lang naman ako gamit ng spoon mo bakit kung makapag react ka parang lason na? Nagindirect kiss nga tayo ayaw mo ba non?" pangaasar sa akin.

Kumain nalang kaming dalawa ng tahimik dahil nagagalit talaga ako sa ginawa niya, ang hirap kaya maging laway concious duh.

"Tapos na akong kumain, una na ko." nagbago bigla ang mood ko at napansin ito ni Gia.

"Luh seryoso ka bang nainis sa ginawa ko kanina? I didn't mean to." nang itanong niya iyon ay kinuha ko na ang mga gamit ko at iniwan siya sa cafeteria.