Uzun bir süre gelmeyecektim ama geldim. Şimdi ben buraya neden çıktım? Niçin çıktım? Nasıl çıktım? Bunu izaha gerek yok. Gördünüz, yürüdüm çıktım! Ama, çıkmamış da olabilirim. Çıkmışsam çıkmışımdır, çıkmamışsam çıkmamışımdır. görünen köy... uzakta değildir. buraya çıktık da sonradan çıkmadık mı dedik? bunlar bi takım uydurma laflardır... sahi ya ben buraya neden çıktım? Kim çıkardı lan beni buraya?!
●●●●■●●●●■●●●●
Vini ile beraber 6 çocuk vardı. İkisi kız üçü erkekti. Kıyafetlerinden soylu çocukları oldukları belliydi ya da hepsi bayramlıklarını giyip gelmişti. Ortalarına aldıkları Vini ile kısa bir an masumca oyun oynadıklarını düşündüm. Aç kapıyı bezirganbaşı falan oynuyorlardır belki.
"Geri gelmemeliydin." Hayır hiç de masumca değildi.
Duyduklarımla anında kaşlarım çatıldı.
Bunu diyen kıvırcık sarı saçları olan ve Vini'den çok az daha büyük olan bir çocuk Vini'yi omuzlarından ittirdi. Diğer çocuklar da alayla güldü. Ne oluyor lan burada?
"Hepimiz kaybolduğunda öleceğini umuyorduk." Duyduğum şeyle gözlerim şaşkınlıkla irileştiğinde artık düşünmeden harekete geçmiştim.
Vini'ye zorbalık yapıyorlar! Üstelik bu kadar korkunç bir şekilde!
"Annen gibi ölmeliydin." Aralarındaki kızlardan da biri konuştuğunda ben çoktan onların arasına girmiştim. Vini'yi arkama alarak karşılarına dikildim. Bir yetişkin olarak olaya el atmam gerekiyordu. Hepsi de benim yarım kadar olduğu için oldukça etkili bir duvardım. Bana bakmak için kafalarını sonuna kadar kaldırmaları gerekiyordu. Hah! Bir de benim yüzüme söyleyin bakalım!
"Ne oluyor burada?" Sinirle gözlerimi küçük sürüngenlerde gezdirdim. Hepsi de aynı fabrikadan çıkmış ürünler gibi sarışındı. Vini'nin sarısı daha güzel bir kere!
Önce korkuyla birkaç adım geri de atsalar aralarındaki kıvırcık sarı saçlı olan meydan okurcasına kafasını dikti. Hayırdır koçum sen kime dikleniyorsun? Ben karşısında çocuk var diye sesini yumuşatan kişilere benzemem!
"Sen de kimsin?" Şu an kim olmamın ne önemi vardı? Bunlar kendini ne sanıyordu? Vini'yle nasıl böyle konuşabilirlerdi? Ve Vini neden sessiz kalmıştı? İstese büyüyle hepsini dövmez miydi? Belki de gerçekten sözleri kötü hissettirdi. Ah çıldıracağım! Düşündükçe bu sürüngen yavrularına kinleniyorum! Eğitimsiz köpekler! Kendilerini ne sanıyorlar! Aileleri ile beraber hepsini dövmek istiyorum.
"Seni hiç alakadar etmez!" Dedim alaylı gözlerimi o en şımarık olanın yüzünde gezdirirken. Hayatımda bir kez olsun böyle racon kesmek istiyordum. 'Çarpım tablosunu bile bilmeyen veletlere racon kesiyorsun' dedi içimdeki ses. Sorun değil, ben de hâlâ çarpım tablosunu bilmiyorum. En büyük korkularımdan biri sokak röportajlarında aniden birinin bana bir mikrofon tutup 'yedi çarpı sekiz kaç eder?'diye soru sorması. Daha sonra youtube ve instagramda 'aptal kadın' ya da 'klasik women haha' olarak ünlü olacağım ve yorumlarda herkes bana küfredecek ve 'benim oyumla bunun oyu bir mi şimdi?' diye alay edecek. Yani en azından ölene kadar böyle bir korkum vardı da bu dünyada youtube olduğunu sanmıyorum.
Tepkimle sinirden yüzü kızaran bücür saldırgan bir tavra büründü. Benim geldiğim yerde buna 'kudur' diyoruz.
"Sen, sen kendini ne sanıyorsun? Benim kim olduğumu biliyor musun!" Güldüm. Kralı gelse yıkamaz diyecektim ama şimdi tutup kralı getirme ihtimalleri olduğundan dilimi tuttum.
YOU ARE READING
Hayalet kız, cep problem ve var olmayan babası
FantasyÖldüm. Ve gözlerimi açtığımda bir çocuk taciriydim. "E ebesinin a-" ~ Daha önce hiç öldükten sonra yeni bir hayat şansı hak eden ve başka bir bedende gözlerini açan insanların hikayelerini duydunuz mu? Duymadıysanız endişelenmenize gerek yok. Size...
