Taken Away

17.

Ik kijk Finn strak aan, wachtend op wat hij nu met me gaat doen. Erger dan dit kan het niet worden, hij heeft me letterlijk gebrandmerkt als zijn bezit. Alsof ik een item ben die hij zojuist aan zijn collectie heeft toegevoegd, ik voel een eenzame traan over mijn linkerwang rollen. Finn veegt de traan zacht weg, een teder gebaar in een normale situatie. "Niet huilen bloempje, bekijk het positief." Ik begin sarcastisch te lachen, hoe moet ik dit positief bekijken? "Laat me niet lachen Finn, hoe the fuck moet ik dit positief bekijken? Je hebt mijn leven geruïneerd."

Finn kijkt me dodelijk aan en duwt me vervolgens hardhandig tegen de deur achter mij aan, hij grijpt mijn keel beet en begint deze hardhandig dicht te knijpen. "Zijn we de regels vergeten Lotus?" Ik kijk hem dodelijk aan, terwijl ik hevig naar adem begin te happen. Paniek ontstaat in mijn lichaam. "Of je het nou leuk vind of niet je bent van mij." Ik knik hevig met mijn hoofd in de hoop dat Finn mijn keel los laat, en dat doet hij ook. Ik hap grote teugen lucht naar binnen, en voel mijzelf weer rustig worden. "Meekomen." Hij trekt me ruw weg bij de deur en draait deze vervolgens van het slot af, hij trekt me mee door verschillende gangen en loopt uiteindelijk een zwarte glazen deur door.

We komen uit in een grote ruimte met een bar en een podium, in de rest van de ruimte is een soort dansvloer. Ik probeer mijzelf rustig te houden wat met veel moeite lijkt te werken, ik ben nog steeds van slag door Finn zijn markering en de rest van deze dag. "Ik ga je voorstellen aan de andere meiden." Ik knik als antwoord, wat me een klap op mijn linker wang oplevert. "Waar was dat goed voor?" "Ik wil dat je antwoord." Ik kijk Finn niet begrijpend aan, wat moet ik daar in godsnaam op zeggen? Wat leuk? "Duidelijk." Is dan ook wat ik uiteindelijk uitbreng, Finn lijkt er mee akkoord te gaan aangezien hij me weer ruw mee trekt. Aan de achterkant van de ruimte zit een zit hoek met verschillende zwarte leren banken die in een rondje staan, er zitten vijf meiden op. Ze kijken me allemaal aan met een blik die leegte uitstraalt, ik schrik ervan en weet me voor even geen houding te geven.

"Dit zijn mijn andere bloempjes, en zo dus jou nieuwe familie." Ik walg van Finn zijn woorden, dit zal nooit mijn familie zijn. Niks tegen de meiden die voor me zitten maar mijn familie is thuis, en mijn thuis is in Londen. "Roos, wil jij Lotus uitleggen hoe de bar werkt?" "Ja meneer." Een slank bruinharig meisje staat op en loopt naar ons toe, ze steekt haar hand naar me uit die ik vastpak en schud. "Roos." "Aisha." Ik sprak mijn naam automatisch uit, vergentende dat Finn me een nieuwe naam had gegeven. Ik voel hoe Finn me een klap verkoopt op mijn rechter wang. "Je naam is Lotus." Ik knik snel en verbeter mijzelf. "Lotus." Finn knikt goedkeurend waarna hij weg loopt, ik voel me gelijk meer op mijn gemak en Roos lijkt dat ook door te hebben.

"Loop je mee naar de bar? Dan leg ik je uit wat je moet doen." Ik geef haar een gemeende glimlach. "Dat moet dan maar." Ik probeer zo positief mogelijk te klinken, ik weet dat zij hier ook niet vrijwillig is. En ik wil haar niet in de problemen werken, dus loop ik met haar mee naar de bar die in het midden van de ruimte staat. "Wat is je echte naam?" "Roos." Ik kijk het meisje naast me verbaasd aan, dat is toch niet haar echte naam? "Nee ik bedoel je naam die je ouders je gegeven hebben." "Die mogen we hier niet gebruiken." Ik begin aardig gefrustreerd te raken en volgens mij heeft Roos dat ook in de peiling, ze pakt me namelijk zacht bij mijn schouders vast maar raakt dan perongeluk het brandmerk van Finn aan. Ik duw mijn tanden op elkaar om een gil te voorkomen, Roos kijkt me met ogen zo groot als scholletjes aan. "Heeft Finn je.. heeft hij je.. gemerkt?" Ze spreekt de woorden onzeker uit, ze weet waarscheinlijk niet hoe ze dit netjes kan vragen en ik neem het haar totaal niet kwalijk. "Hij heeft zijn initiaal in mijn huid gebrandmerkt." Ik spreek de woorden emotieloos uit, Roos kijkt me vol medelijden aan en weet zich duidelijk voor even geen houding te geven.

"Heeft hij jou ook gemerkt?" Snel schud ze haar hoofd. "Hij heeft één iemand gemerkt voor jou, maar zei is niet meer in de club." Ik kijk Roos niet begrijpend aan, hoezo is ze hier niet meer? "Ik dacht dat hij al zijn bezitten merkten?" "Nee alleen zijn eigendom, en hij heeft altijd maar één eigendom tegelijk." Ik probeer mijzelf rustig te houden, maar het lukt me niet. Wat is er met die andere meid gebeurd? En waarom moest hij mij zo nodig markeren? "Waar is zijn andere eigendom dan?" Roos schud haar hoofd en pakt twee glazen van de bar af die ze begint om te spoelen. "Dat weet niemand." Ik geloof haar niet, maar ik durf ook niet verder te vragen. Te bang voor het antwoord.

Roos had mij alle dingen achter de bar geleerd, van mixen maken tot bier tappen en natuurlijk ook nog de kassa. Ik had moeite om alles te onthouden, maar ze zei dat ik dat met de tijd zou gaan leren. Nu zit ik bij de andere meiden op de bank in het hoekje van de club, ik ben er inmiddels achter dat alle meiden een naam van een bloem hebben. Dat verklaarde ook meteen waarom Finn ons zijn 'Bloempjes' noemden. De 5 meiden worden: Roos, Iris, Blossom, Flora en Linde genoemd. Ze waren stuk voor stuk mager en droegen blote jurkjes die net te kort waren, ze hadden me vertelt dat de kleding vanzelf zou gaan wennen.

Ik voelde me totaal niet op mijn gemak in de Club maar Flora had me gezegd dat de bar de fijnste plek is om te moeten werken in de club, ik probeerde me er dan ook bij neer te leggen. De meiden waren er veel erger aan toe, dat had ik allang door. Ze vertelde me dat ze moesten dansen op het podium, en mannen moesten plezieren. Ik dacht eerst dat dat plezieren flirten zou zijn, maar niks was minder waar. De meiden werden verhuurd aan mannen in de club, en die moesten ze vervolgens plezieren op de manier die hun wouden. Dus ik mag zeker niet klagen over de bar, maar ondanks dat voel ik me hier totaal niet comfortabel. En dat is dan ook de reden dat ik vanavond ga ontsnappen, en dit keer zal het me lukken.