Taken Away

45.

Daar zit ik weer, in het inmiddels bekende hoekje van de club, de andere meiden zitten ook al klaar. Finn moest nog wat zaken regelen waardoor we nog even van onze vrije tijd kunnen genieten, ondanks dat er hier niks is om van te genieten probeer ik er het beste van te maken. De twee nieuwe meiden zitten er nu ook bij, het is hun eerste werkdag vertelde Roos mij net. Ik heb medelijden met de twee, ze hebben nog geen woord tegen ons gezegd en kijken doodsbang om hun heen. Een van de meiden heeft prachtige blonde krullen en de ander heeft bruin stijl haar, ik had ze al eerder gezien op de dag van hun ontvoering. Ik kan mij daar alleen niks meer van herinneren, het enige wat ik nog weet is dat ik hem volledig flipte door een paniek aanval. Dat zal de meiden alleen maar banger hebben gemaakt besef ik mij nu, maar ik kan er vrij weinig aan veranderen. Ik besluit dat het ijs gebroken moet worden, je ziet gewoon de angst in hun ogen staan en het breekt mijn hart. "Is het jullie eerste dag?" Ik spreek de woorden zacht uit in de hoop dat ze niet zullen schrikken van het onverwachtse geluid, maar alsnog lijken ze te verschieten. Het meisje met de blonde krullen geeft mij een waterige glimlach waarna ze langzaam knikt. "Hebben jullie al een nieuwe naam gekregen?" Weer knikt het meisje afwezig, ik weet waar ze doorheen gaat op dit moment en het breekt letterlijk mijn hart. "Ik heet vanaf gister Madelief en zij Lelie." Ik geef het meisje een geforceerde glimlach terug, ik wil ze op hun gemak laten voelen. "Ik heet Lotus hier, en dit zijn Roos, Iris, Blossom, Flora, Roos en Linde." Madelief geeft mij opnieuw een waterige glimlach, een teken dat ze mijn poging om het ijs te breken waardeert.

"Bloempjes van me, wat zien jullie er weer beeldig uit." Finn onderbreekt ons gesprek ruw waarna hij voor ons komt zitten op zijn vaste plek, Geïrriteerd slaak ik een zucht waarna ik met tegenzin rechtop ga zitten zoals van ons wordt verwacht. Finn geeft mij een dodelijke blik wat mij laat weten dat hij geen zin heeft in mijn koppige gedrag, maar het kan mij niks schelen op dit moment. Finn staat tergend langzaam op en komt dan mijn kant op lopen, voor even verstijft mijn lichaam. Hij grijpt mijn kin hardhandig vast en boort zijn groene ogen dan in de mijne, voor even weet ik mijzelf geen houding te geven. Sinds wanneer begint hij de keuring bij mij? Duizenden vragen schieten door mijn hoofd, maar een antwoord krijg ik niet. "Mond open." Ik kijk Finn niet begrijpend aan, normaal bekijkt die alleen even ons gezicht en daar blijft het dan ook bij. Twijfelend doe ik mijn mond open, ik voel mijzelf ongemakkelijk worden bij het idee dat Finn mijn mond gaat inspecteren. Voor ik er echter erg van heb grijpt Finn zijn pistool en stopt de loop ervan in mijn mond. Paniek giert door mijn lichaam, en het angst zweet ontstaat op mijn voorhoofd. "Laat dit een les zijn Bloempjes, de eerst volgende die probeert te ontsnappen krijgt de kogel." Ik voel mijzelf lijkbleek worden van de angst, en ondertussen kijkt Finn mij enkel grijnzend aan. Na wat voelt als uren haalt hij de loop uit mijn mond en gaat verder met het keuren van de andere meiden, ik zie hoe ook hun inmiddels wit zijn weg getrokken van angst.

"Goed Bloempjes, ga maar aan het werk." De meiden staan snel op en verplaatsen zich naar hun werk plek, ik blijf echter versteend op mijn plek zitten. Ik kan mijzelf niet bewegen, de paniek in mijn lichaam neemt het volledig over. "Lotus, haal even diep adem." Finn hurkt zich voor mij neer en legt zijn handen op mijn knieën, hij draait kleine cirkeltjes met zijn vingers over mijn huid. Gek genoeg maakt het me wat rustiger, en dat is ook de reden dat ik terug in de realiteit wordt gezogen. Ik kijk Finn angstig aan, ik wil die psychopaat niet in mijn buurt hebben. "Raak me niet aan!" Ik probeer op te staan om zo van hem weg te kunnen lopen, maar Finn is mij te slim af en drukt mij ruw terug in de bank. "Je moet even rustig worden Lotus." Ik schud wild mijn hoofd, ik wil niet in zijn buurt zijn niet na zijn actie met het pistool van daarnet. "Ga weg Finn." Ik spreek de woorden dreigend in zijn richting, maar Finn lijkt er niks om te geven. Hij pakt zacht mijn arm vast waardoor ik opnieuw verstijf van angst, zijn aanraking laat me alleen maar meer in paniek raken. "En nu hou je op Lotus!" Finn schreeuwt zijn woorden recht in mijn gezicht waardoor er een paar druppels speeksel op mijn wang beland, ik veeg het ruw weg waarna ik in een ruk opsta van de bank. Als reactie op mijn actie duwt Finn mij weer ruw terug op de bank, ik voel mij hopeloos in deze situatie. Ik zit als een muis in de val besef ik mij maar al te goed, ik kan letterlijk geen enkele kant op.

"Nu ga jij even goed naar mij luisteren Lotus." Ik kijk Finn dodelijk aan, ik wil niet naar de psychopaat die voor mij staat luisteren. "Nee Finn, jij laat mij nu gewoon met rust." Finn laat een sarcastische lach horen als reactie op mijn woorden, een naar onderbuik gevoel bekruipt mijn lichaam. "Lotus toch, ik dacht dat je inmiddels wel zou weten dat jij hier helemaal niks te zeggen hebt." Finn zijn woorden spreekt hij tergend langzaam uit waardoor ik alleen maar meer in paniek begin te raken, waar ben ik eigenlijk mee bezig? Ik ga tegen Finn in, dat staat in deze wereld gelijk aan een zelfmoordpoging. "Ik laat je voor nu gaan, maar puur omdat ik geen verlies wil draaien vanavond." Ik knik snel na de woorden van Finn, ik wil namelijk zo snel mogelijk weg uit deze situatie. Ik sta zo snel als ik kan op, en loop dan naar de bar toe waar Roos me met een waterige glimlach staat op te wachten. Zij weet als geen ander hoe Finn kan zijn, en dat is dan ook de reden dat ze mij in een stevige knuffel trekt. "Alles komt goed Aisha." Ze fluistert de woorden zacht in mijn oor zodat niemand anders ze kan verstaan, een klein glimlachje ontstaat op mijn mond doordat ze mijn echte naam gebruikt. Aisha.