Chapter XVIII

3.2K 201 72
                                    


SERYUSONG-SERYUSO na nagtitipa si Dazil sa kaniyang laptop habang nakaupo sa loob ng napakatahimik niyang opisina. May mahalaga siyang ginagawa kung kaya't hindi na niya namamalayan ang oras. Napatingin siya sa pinto nang may kumatok at pumasok si Arzil na nakabihis nang fictional costume. May hawak pa itong espada na animo'y sasabak sa isang labanan. Napakunot ang kaniyang noo na nakatingin sa kapatid na lumapit sa kaniyang mesa.

"Why are you wearing that weird clothes?" hindi maipinta ang mukhang tanong niya rito.

Napangiwi naman si Arzil habang sinusuri ang sariling suot nito. "This is my costume for tonight's event. Bakit hindi ka pa nagbihis?" balik tanong nito sa kaniya.

"For what?" salubong ang mga kilay na usad niya.

Napabuntong-hininga ito bago nagsalita. "Daz, nakalimutan mo bang ngayon gaganapin ang College Fictional Prom for our students?"

He sighed.

Alam niyang ngayon gaganapin ang event na 'yon pero wala siyang naalala na pati silang apat ay magsusuot din ng costume.

"I know. But why do we need to wear costume? The event was just for our students, right?" he exclaimed.

Napangiwi si Arzil bago nagbuga ng hangin. "Did I forgot to tell you that we need to wear different costumes to? We're one of the center of this event. We'll be the one to choose for our partners as well as  the beauty pageant winner." Tumayo ito saka lumapit sa kaniyang intercom.

Napapailing na lang siya bago nagpatuloy sa pagtitipa upang tapusin ang kaniyang ginagawa. It was some data for his new inventory.

"Choose other teachers or visitors to be the host for the pageant. I won't coming there tonight." Tiniklop niya ang kaniyang laptop matapos i-save ang lahat ng files niya for his new invention.

Wala siyang narinig mula sa kapatid at maya-maya lang ay napansin niyang pumasok si Reid, ang kaniyang serbidor. May dala itong weirdo'ng damit na nakatupi sa loob ng isang kahon at pagkatapos ay inilapag sa ibabaw ng kaniyang mesa.

His eyes settled on the black costume on his table. It has black mask, head accessories like king's hair crown, and sword with black design.

Suddenly, his face darkened as he stare at the black sword. It was his hidden sword that he barely used in a battle. As for the current year, he didn't used. Instead, he kept it to his secret room.

"Who the heck gave you the rights to invade my secret room?!" umalingawngaw sa madilim na opisina ang kaniyang galit at malamig na boses.

Ang pinakaayaw niya sa lahat ay iyong pinapakialaman ang kaniyang mga gamit. Kahit pa ang kaniyang mga kapatid.

It's a big deal for him knowing that it was the last thing that his beloved father left it for him before they died. His heart pained at the thought.

Mabilis na napayuko si Reid at lumuhod sa kaniyang harapan habang pinapakalma siya nito. Samantalang napaiwas naman ng tingin sa kaniya si Arzil.

"Calm down, Young Master," Reid said while kneeling in front of him.

Napapikit na lang siya sa inis. Nagmulat siya ng mata at seryusong tiningnan ang kaniyang kapatid. Sa kanilang apat, ito lang ang may lakas-loob na suwayin siya minsan.

"Did I gave you the permission to get my things?" walang bakas ng kahit anong biro ang boses na asik niya sa kapatid.

"No."

"Then why did you get my sword?!" he yelled.

"Calm down, Young Master," nakayukong pagpapakalma sa kaniya ni Reid but he ignored him.

DARK University Series #1: Teach Me, Professor Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon