Chapter Twenty two

1.1K 46 7
                                    

HALO halo ang kaba ko habang nasa loob ako ng sasakyan nina Nadia. Gaya ng sabi n'ya ay pinasundo niya nga ako sa driver nila. Bitbit ko yung mga folder na naiwan ni Nade sa bahay ko.

Hindi ko maexplain yung nararamdaman ko dahil first time ko makakapunta sa CPC. Ano kayang hitsura noon? I didn't realize that CPC was far enough not until I realized that I've been sitting inside the car for almost 45 minutes.

Itinigil ng driver nila ang sasakyan sa harap ng isang mataas na building. Tapos ay matatanaw sa pinakagitna ang malaking sign na ang nakalagay ay CPC na sa bawat ibaba ng malalaking letra ay nakalimbag ang Castueraz Pharmaceutical Company.

Hindi ko na pinatagal pa ang pagtitingin sa labas at agad na pumasok sa loob. Glass door ang pinto at maging ang paligid ay puno ng mga glass wall na natatanaw ang labas. Maraming mga empleyado ang nasa lounge. Ang iba ay nag uusap, may nag lalakad habang may hawak na mga folders, ang ilan ay may hawak na kape at kung ano ano pa.

Dumeretso ako sa reception area.

"Hi."

"Good morning, ma'am. How may I help you?" Magiliw ang approach sa akin.

"Where can I find the CEO's office?"

"Uh, do you have any appointment, ma'am?" she asked.I shooked my head. "I'm sorry, miss. I think the CEO is busy right now and I don't think he can entertain someone who doesn't have appointment with him."

"Yeah.. but can you please try calling him and tell him it's Dianne."

"I'm sorry but I can't do that right now.. he's busy with someone..."

The girl giggled. Kumunot ang noo ko.

"But if you want, you can still wait for him. He's office is on the top floor. You may use that elevator."

"Thank you, miss."

Agad akong pumasok sa elevator na tinuro nung babae. Then I pressed the number 115 na may top floor na nakalagay. Panay ang paputok ko sa mga daliri ko habang pinagmamasdan ang takbo ng numero. Makalipas ang ilang minuto ay tumigil ang elevator. As soon as the elevator opened, palabas na sana ako only to see the person I am looking standing in front of the elevator. But what shocked me the most is that he's not alone because a sophisticated girl is clinging on his arms. Ang babae ay may suot na corporate pants and a blouse together with their lab coats.

Lumabas ako ng elevator para mas mapagmasdan sila. I am expecting Vyn to talk but he didn't.

"Who are you? Didn't you know that employees are off limits in this floor?" The girl was the first one to talk.

"A-ahm..." I can't even form a word!

Para kasing may nakabara sa lalamunan ko! Kung hindi pa nga siya nagsalita ay hindi maalis ang tingin ko sa kamay niyang nakakapit sa kamay ng boyfriend ko.

"What? Can't got your tongue?!"

"Dianne..."

The moment I heard his voice, agad na tumaas ang kilay ko para salubungin ang mga tingin niya His face is screaming confusion. Not fear. Fear that I might think something is wrong when I saw him with another girl.

"Kilala mo?"

"Yes.." Vyn answered. "She's..she's-"

"I'm his sister's friend." I averted my gaze from Vyn to this girl.

I can't even stand seeing Vyn's face like he doesn't know who I am.

"Oh. You mean Nadia?" I agreed. "Then what are you doing here instead of her?"

Love at First TouchWhere stories live. Discover now