Love at First Touch

Chapter Twenty-three

Long chapter ahead!

"ATE, kailangan ko kasi bumili nito. Gagamitin daw namin.. kaso ate.. medyo mahal hindi na kaya nung ipon ko."

Ngumiti ako sa kapatid ko. "It's okay, Drich. Papadalhan na lang kita kasama na yung pambayad sa fieldtrip ni Desiree. May naiitago pa naman ako ditong pera."

"S-sure ka ba, te? O-okay lang naman. S-sabi mo may babayaran pa kayo, di’ba?"

Totoo iyon. May babayaran pa talaga ako at may bibilhing libro but maybe I can still set aside that for a while. Needs muna ng mga kapatid ko bago ako. Sila muna bago ako.

"Kaya ko, Drich. H'wag na kayong mag alala. I'm okay here."

Lies.

I am not okay here. I'm too tired. Simula nung nag work pa ako habang na aaral, nahirapan talaga ako mag adjust. My school is six to five thirty, minsan lumalagpas pa. Kapag mahaba ang vacant ko dumederetso na ako sa bookstore para ipag trabaho ang natitirang oras ng araw. Usually, I will go home at nine pm. Most of the times, uuwi naman akong nakaluto na si Vyn. Sometimes wala but that's acceptable. Vyn's busy too. And then I still have to study hanggang madaling araw and sleep for three hours and less.

It is hard, really.

But what I can do?

I don't want my siblings not to reach their dreams. Gusto ko kahit wala na kaming magulang, maging successful kaming lahat.

"Ate, what if tumigil na lang ako. Magtatrabaho na lang ako bilang singer sa bar na kinakantahan namin ng banda." Alden once told me.

"Eh kung sampalin kita, ha!" Sininghalan ko siya.

"Ate, nahihirapan ka na, eh. Pwede ko namang ituloy kapag nakatapos na si kambal, ah."

"Walang titigil, naiintindihan mo? Kakayanin ko kayong lahat na pagtapusin at kahit ako magtatapos."

Alden blew a deep breath. "Ate..."

"Alden, h'wag mo kong subukan, ha!"

Inis na pinatayan ko siya ng tawag. Napahilot na lang ako sa sentido ko. I had failed quizzes and exams because sometimes I have no time to study. Pagkauwi ko galing trabaho, minsan nakakatulog na ako sa gabi and I won't be able to study in advance. Failing exams are part of college life but it still hurts whenever I fail. Most importantly, I have a scholarship to take care of. Kaya nga binabawi ko na lang talaga sa performances and projects.

"Got a problem, love?" Lumapit sa akin si Vyn at pumwesto sa likod ko at s’ya na ang naghilot sa sentido ko.

"Si Alden gusto tumigil sa pag aaral. Nalaman niya kasi na I failed to paid our experiment contribution last time. Pinadala ko kasi sa kanila yung supposedly na pang bayad ko." Pagkukwento ko. "Sa liit ba naman ng sahod ko sa bookstore kailangan ko pa silang suportahan, thankful na nga ako at may mga raket sila at di na sila humihingi ng pambaon sa akin. But the fact that they saw me struggling at kailangang sila ang mag sakripisyo, hindi ko kakayanin, Vyn. Walang dapat hindi makatapos sa kanila."

Vyn sighed and hug me. And just like that, I feel like I already solved all my problems. Vyn's hugs can always make me feel at ease.

"Why don't you just accept my offer, love. I'm your boyfriend and it's hurts me seeing you like this."

Vyn once offered me his black credit card and I immediately said no. He keeps on insisting that I must accept it for me to support my siblings and support my study too but I will never accept such help.  Hindi na nga ako nagrerenta sa condo, I also don't buy groceries for us too tatanggapin ko pa ba yon? Hell no.