Chapter 4

12 0 0
                                    

Tatay

"Thank you."

She carried me and moved me into my bed and also she helped me to change my clothes.

"Ang payat mo pero ang bigat mo rin pala," she commented.

"The medicine really worked," pag iiba ko ng usapan. Hindi ko kasi naramdaman ang kirot nang buhatin niya ako at ilipat.

Nahuli ko siyang nakatingin saakin.

"S-Sige, alis nako," paalam niya at akma nang aalis.

"You can stay here if you want. Wala akong kasama at kausap."

Bakit bigla aking nalungkot sa bagay na 'yon? Ang tagal ko ng nakatira sa bahay na'to kasama si Mommy, pero ngayon lang ako tumawag ng makakasama ko.

Do I enjoy presence?

She chuckled.

"May gagawin pa ako sa ibaba. May ipapagawa ka bang iba po?"

Her eyes widened.

Umiling ako, " You can leave now," sambit ko.

It's too early to sleep, and besides that, I can't really fall asleep.

I'm wondering if my mother was informed about what happened. I highly doubt that she will ignore me if Mommy told her. I know she would come if she knows.

I sighed.

I can't stay here for two days or more. Mommy will surely be busy, she will wake up early tomorrow and I will have my breakfast alone again. It's always been like that.

Bumangon ako sa pagkakahiga ko nang may kumatok sa pintuan ko. My light is dim. I had to reach for my light remote to switch it to normal light.

"Tulog ka na ba?"

It's her.

"Nope," I shouted.

Bumukas ang pintuan ko.

Nakapang tulog narin siya. She's holding a glass of milk.

"Naisipan kitang dalhan nito, para makatulog ka agad."

Nag lakad siya palapit saakin at inabot ang baso.

Umupo siya sa gilid ng kama ko.

"Thank you," humigop ako sa baso.

"Kamusta ang paa mo?"

I tried to move my foot, may kaunting kirot pero kaya ko na.

"It's getting well."

She's kind. While looking into her face, parang may kakaiba sakanya. Hindi ko alam kung ano.

"If you don't mind, may I know your age?"

Hindi ko mapigilan na tanungin. I know it's rude to ask her about that, but I just want to know her age.

"Bente dos," she said.

Nag kunot ako ng noo at marahan na tumango.

What's that?

Uminom ako ulit sa baso.

Tipid siyang tumawa saakin. Tatanungin ko pa sana ang dahilan pero nauna na siya mag salita.

"Twenty-two," she translated.

Nauwang ang labi ko.

"You're only twenty-two?" Hindi makapaniwalang tanong ko sakanya.

"Bakit, ano bang akala mo?"

Paano ang gabi? (ON-GOING)Where stories live. Discover now