Power.
Naiwan ako sa sasakyan mag isa. Ilang saglit akong nakatulala at kinakalma ang sarili ko. Paulit-ulit na tumutunog ang cellphone ko at lumulutang ang pangalan ni Radan. I can still feel my hands numbing. There's heat under it. Nanginginig pa ang kamay ko nang kunin ang cellphone at sagutin ang tawag ni Radan.
Binabawi ko pa ang hangin para mas maikalma ang sarili ko. Siya ang bumasag ng katahimikan. Noong una ay akala ko napindot lang niya, pero dahil sa sunod-sunod na tawag iyon, alam kong importante.
"He's dead." I almost didn't hear him.
My body got stiff.
"W-What?" hindi mag rehistro sa utak ko ang narinig mula sakanya. I had to make him repeat what he said.
"Inagaw niya saakin ang baril-"
"You have a gun?" nagtaas ang boses ko. Biabalot ng lamig ang buo kong katawa. Mula sa tensyon namin ni Julious ay napalitan ng kaba.
Bakit hindi ako kakabahan? Sanches is under my responsibility! Kung anong mangyari sakanya, ako ang unang malalaot!
"I always bring the gun -"
"Even if you are not supposed to?" parang sasabog ang ulo ko.
There's no point in scolding Radan at this moment, I know it won't help the situation.
Dinig ko ang mabigat na hangin na pinakawalan niya.
"He killed himself. I have the CCTV,you don't have to worry about your reputation."
Pumikit ako ng mariin.
"That is not my point, Radan! I don't care about my reputation," that is the least I care about at this moment.
"Ano ang sasabihin natin sa pamilya niya? That he took the gun and shot himself?"
Hindi ako makapaniwala na ito ang pinaguusapan namin ngayon. That Sanches is now dead.
"I'll take all the responsibilities -"
"For what? To cover me?"
"Mas kailangan ka ng kumpanya. Lilinisin ko 'to. Ako ang maglalabas ng statement tungkol sa nangyari-"
Hinilot ko ang sintido ko at mariin na pumikit. What should I do?
"No. I'll handle this myself. You should go somewhere and"
"Alam mong hindi ko gagawin 'yan, Tammy. Hindi ko ugaling tumakbo at mag tago. At isa pa, wala akong kasalanan."
He sounds calm like nothing is happening, like it is a usual crime for him.
"Sanches is dead, Radan-"
"My goodness! Nagpakamatay siya!" he sarcastically escalated.
"He would not possibly do that if you didn't push any trigger."
I want him to confess the truth. Sanches loves his family, alam kong hindi siya magpapakamatay ng basta-basta lang. Kung kailangan kong palabasin na sinisisi ko si Radan, gagawin ko.
"Fine. Put the blame on me. I will tell the media that I killed him."
"Let's face this together. I will talk to his family," kalmado kong sambit.
Walang kinakatakutan si Radan. Alam kong kapag sinabi niya ay gagawin niya. At alam ko ang kahahantungan kapag pinilit ko siyang sabihin saakin ang totoo.
Pinatay ko ang tawag.
We both agreed to meet at Sanches' family house.
Hindi ako bumaba ng sasakyan at hinintay na siya ang lumapit saakin. HAbang pinapanood ko siyang naglalakad palapit sa gawi ko ay nakakunot ang noo niya at normal parin ang asta. PArang walang nangyari. What should I expect from him? He's fucking Radan, and killing is his game.
