Official.
Tumunog ang elevator.
Humiwalay siya saakin.
"I only have sixteen hours, and yet, you are making me more mad, Tammy."
Pareho naming hinahabol ang hangin.
Hindi ako nakasagot.
Hinawakan niya ako sa kamay ko pero iniwas ko iyon sakanya.
At ako pa ngayon ang may kasalanan?
I told him, naiwan ko ang bag ko. At isa pa, sinabi ko ba na puntahan niya ako? Siya 'tong may gustong makita ako!
Muntikan ng mag sara ang pintuan ng elevator nang may pumasok na isang matandang babae.
Binali ko ang tinginan namin ni Leon. Nakakunot ang noo naming pareho, pero nawala iyon dahil sa matanda.
Pareho niya kaming tinignan ni Leon.
"I'm sorry," sambit ko sa matanda.
Leon grabbed my hand again and pulled me out of the elevator before it closed again.
Hinayaan ko nalang siyang hilahin ako kung saan niya gusto.
Maraming room kaming nadadaanan pero walang katao-tao kahit isa.
Kung makikipag talo ako kay Leon ay maririnig ako kung mayroon mang tao sa loob ng bawat isang kwarto.
We entered a room.
Nakapatay ang ilaw at wala akong makita.
I hate how he treats me!
Wala pang nakagawa saakin no'n kahit isa!
He can't just pull me or drag me whenever he wants. And he should know that!
If he can't treat me right, I don't want this anymore.
Nawala siya sa tabi ko. Kasunod no'n ay ang pag bukas ng ilaw.
Saglit akong pumikit-pikit dahil sa biglang pag bukas ng ilaw.
Matalim kong tinignan si Leon.
His mascles flexed while he's removing his coat.
Seryoso din ang mga mata niya saakin. Hindi ko masiguro kung galit o kung inis ang nasa mga 'yun.
"I hate the way you treat me," buo kong sabi.
Kahit para siyang walang pakialam sa sinabi ko.
His body is telling me an opposite way. The way his eyes were deadly mad. Kalmado ang katawan niya at pati ang paghinga niya.
"Are you done?" Aniya nang balutin kami ng saglit na katahimikan.
"Uuwi na ako."
Tinalikuran ko siya at balak ng umalis.
Wala akong pakialam kung nasayang ang oras niya. Great! mas maaga siyang makakabalik, right? He doesn't have to spend his time with me, siya lang ang may gusto.
"I'm sorry," sa kalmado niyang tono.
Nilingon ko siya. It's not sincere!
"I don't need your sorry."
Umiwas ako ng tingin sakanya.
Sa lahat ng nangyari ngayong araw, ramdam ko ang pagod ng katawan ko. Ayaw ko man na saakin mismo manggaling....but this is not how I expect our night will be.
Yeah, I am excited to see him,too.
But, because of just one bag, I don't think this night will be good.
