9

1K 152 1
                                    


ဝမ်မင်ယီမတ်တပ်ထရပ်ခါ သူလက်မောင်းကိုဖက်လိုက်ပြီး လိမ်မာသော ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပြုံးပြလိုက်သည်။

"ကောကော...ကောစိတ်မပူနဲ့တော့...
ကောရဲ့စကားကိုတည်ပြီး သူနဲ့အဆက်သွယ်ဖြတ်လိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော်က ယောက်ကျားလေးတွေကိုကြိုက်မှာမဟုတ်တော့ဘူး...ကျွန်တော်က ဝါးပင်လိုမျိုးဖြောင့်တန်းနေမှာ..."

စစ်ကျွင်းတောက် ထိုပြုံးနေသောမျက်နှာကိုကြည့်၍ ရိုက်ပစ်ချင်မိသွားသည်။သို့သော်လည်းသူ၏ဘိုးဘေးလေးကို သူ မဆုံးမနိုင်ပေ။

"သွား...အဝတ်စား သွားလဲ...အလုပ်ကိုသွားရအောင်..."

ဝမ်မင်ယီ အပြုံးလေးဖြင့်တုန့်ပြန်လိုက်ပြီး စစ်ကျွင်းတောက်၏လက်ကိုလွှတ်လိုက်ည်။ ထို့နောက်သူတွက်အဝတ်စားရွေးလိုက်လေသည်။သူကျန်းဇီမော့နှင့်တွေ့မည့်အကြောင်းကိုစဉ်းစားမိသွားပြီး အဝတ်စားကိုသေချာရွေးချယ်လိုက်၏။

အဲဒီကြာပန်းဖြူကောင် သူရှေ့မှာ ရှက်ရွံသွားလောက်အောင်ခံစားစေဖို့တွက်သူဘယ်လိုအဝတ်စားမျိုးကိုဝတ်သင့်လဲ...
သိုးမွှေးချည်ထည်ဝတ်သင့်တာလား...

ရလဒ်အနေဖြင့်စစ်ကျွင်းတောက်အဝတ်စားလဲ ပြီးပြန်ရောက်လာသည်အချိန်၌ အဝတ်ဗီဒိုရှေ့၌ရပ်၍ စူးစိုက်ကြည့်နေသောဝမ်မင်ယီကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

သူဝမ်မင်ယီအတွက်အဝတ်စားတစ်စုံကိုထုတ်ပေးရင်းပြောလိုက်သည်။

" ဒါကိုဝတ်..."

ဝမ်မင်ယီ သူရှေ့မှ အနက်ရောင်ရှပ်အင်္ကျီနှင့်ဂျင်းဘောင်းဘီကိုကြည့်ပြီးမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

"ဒါကအရမ်းကိုရိုးရှင်းနေတယ်..."

"မင်း ကုမဏ္ဏီသွားမှာလား..
ရှိုးလျှောက်မှာလား..."

စစ်ကျွင်းတောက် သူလက်ထဲမှအဝတ်များကိုထိုးပေးပြီးထပ်မံပြောလိုက်သည်။

"အခုအဝတ်မြန်မြန်လဲလိုက်တော့။
ကောအပြန်မှာစောင့်နေမယ်..."

ဝမ်မင်ယီ လျှင်မြန်သွက်လက်စွာဖြင့်အဝတ်စားလဲလိုက်ပြီးနောက် သူဖုန်းကိုဆွဲယူကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။

ဗီလန်ဥက္ကဋ္ဌ၏ခွေးနှင့်ကြောင်အဖြစ် ပြန်လည်၀င်စားခြင်း ( BL ) ( Completed )Where stories live. Discover now