CHAPTER 53

1.3K 90 21
                                    

Kerby's POV

Tulala lang ako habang kinukwento ni Doryn sa akin kung sino si Kyle sa buhay ni Rian. All this time, alam ng pamilya niya yung nangyare sa kanila ni Kyle but they didn't have the guts to tell me even a single detail about it. Even Sarah, she knows everything and yet galit na galit siya that night were Irish kissed me.

"Kelan nagising si Kyle?" I asked her.

"Months ago before kita makita sa mansyon" she honestly said. "Bumisita kami noon ni Ma'am Rian she was talking to Ma'am Kyle but I'm not sure what it is and then a moment later gumising na nga ito" she added.

"And then what happened?" I said.

"Wala siyang maalala, ni isa sa amin hindi niya kilala. Kitang kita ko noon paano gumuho yung mundo ni Ma'am Rian dahil hindi niya matanggap na hindi na siya maalala ng taong mahal niya. Akala ko nga babalik na siya sa pagkukulong sa kwarto gaya nang una niyang ginawa noong malaman niyang naaksidente si Ma'am Kyle pero kabaligtaran ang nangyari, mas palagi siyang wala sa bahay at ginagabi na umuwi" she continued. Those times, kasama ko siya palagi at kung saan saan kami pumupunta. Damn! It hurts to think na kaya lang pala niya ako pinipiling kasama dahil nililibang niya ang sarili niya. "Hanggang dun lang ang alam ko, hindi ko na alam kung bat nila nilihim sayo. Madalang na kasi ako pumunta doon dahil pinagsasabay ko pag aaral ko at pag hahanap ng part time" tumango tango lang ako sa kanya at tumayo na.

"Thank you for telling me the truth, I should go" I said and hindi na siya nilingon pa. Kailangan ko malaman ang dahilan kung bakit nila tinago sakin, kailangan ko makausap si Tita Ari.

Nag commute lang ako papunta sa GreenWoods, pagkababa ay lakad takbo ang ginawa ko upang makarating agad sa bahay nila Rian. Agad agad akong nag doorbell nang marating ko ang tapat ng gate nila. Ilang sandali pa ay niluwa nito si Kuya Dave.

"What are you doing here? Rian is not here-" I immediately cut him off.

"I'm not looking for Rian, I need to talk to Tita Ari" I said that made him frown.

"What do you need from Mom? Mag explain ka? Wala ka nang mapapaniwala dito, hindi magagawa ni Rian ang sinasabi ng babae mo!" Pagmamatigas nito. I smirked on him. Malaki lang talaga respeto ko kay Tita kaya mas gusto ko itong kausapin at hingian ng explanation dahil for sure hindi na siya maglilihim sakin ngayong alam ko na. Siguro naman hindi niya hahayaan na magsuffer pa ang anak ng bestfriend niya.

"Really? How about getting back to her ex? Mas kapanipaniwala ba yon? Besides kilalang kilala niyo naman si Kyle diba Kuya?" Emphasizes the word 'Kuya' biglang nagbago ang expression nito at napaiwas ng tingin. As long as I wanted to talk to Tita Ari but I think, what matters right now is knowing the truth, even if kay Kuya Dave ko ito maririnig.

"What are you talking about?" Then he looks at me again.

"Bakit niyo tinago sakin?" Puno ng sakit na sabi ko. "Lahat kayo alam na may ex si Rian na maaring bumalik sa kanya anytime, pero hinayaan niyo lang ako na walang alam. Paano kung noon pa yon bumalik? Iiwan nalang ako basta basta ni Rian? Sobrang unfair Kuya!" I can't help but to start crying in front of him. This pain it's unbearable.

"Hindi namin tinago sayo, ayaw lang namin ibalik ang nakaraan at ipaalala kay Rian ang lahat because God knows what she went through! Hirap na hirap din yung kapatid ko, she keep on blaming herself from what happened to K kaya when she met you and act like K didn't exist we let her. Sayo niya binuhos ang lahat, I've never seen her like that and sabi niya gusto lang niyang bumawi sa pamamagitan mo dahil hindi niya na magagawa yun kay K. I know I am harsh to you but I'm just scared to see my only sister suffering from that pain again kaya sobrang protective ko sa kanya." His voice were cracked. K? Oh so when Tita Ari called me K it's not actually for me but for Kyle, damn it! "And I'm sorry, we're sorry for all the pain that my sister caused you, for nit considering your feelings because we're focus on my sister's situation that time. I know this is hard to understand but please, let her be happy, she deserves it" he continued.

"Hindi ko pa ba siya naintindihan sa lagay na ito? Diba nga hinayaan ko na siya kung saan siya mas sasaya? Kuya lahat ng pagmamahal na kaya kong ibigay binigay ko sa kanya, I didn't even consider myself. Kaya nga nung pinili niya yung career niya pinalaya ko siya kasi ganon ko siya kamahal. Fuck! Pero lahat ng yon kasinungalingan! Lahat ng ginawa niya para sakin ay hindi naman pala talaga para sakin?! Ano bang ginawa ko to deserve this ha? Don't I deserve to be happy as well? Minahal ko siya pero parang minahal niya lang pala ako kasi during her darkest time, I was there, during her lowest I was the one who's convenient for her. Ang sakit, ang sakit sakit! But don't worry, I'm not planning to ruin anything, gusto ko lang talaga malaman kung bakit nagawa niyo sakin yung mga yon. Now it's clear. Thank you for everything." Sabi ko before turning my back on him. I guess people do come into our lives for us to realize that we have to keep on choosing ourselves.  Palagi nalang ba ako magmamahal ng mga taong hindi ako kayang mahalin pabalik gaya ng pagmamahal na binibigay ko? I thought she's different, pero hindi ko palang pala talaga alam ang lahat sa kanya. How ironic that I told her my painful story about betrayal and yet, she did the same, different scenarios ngalang. Kung tutuusin, mas malala pa siya kay Ate Bri, kasi siya niloko niya ako, pinaniwala niya ako sa mga bagay na hindi naman totoo.

*Kring! Kring! Kring!*

[Bro where are you? Umalis ka daw sabi ni Doryn.] it's Maico I can't help but to sob damn these tears! [hey man, what happened?] pag aalala nito. Hindi ako kumibo dahil hindi ko alam kung saan magsisimula o kung ano ang sasabihin ko sa kanya. [send me your location papunta na kami, don't do something okay? Hintayin mo kami] he said before ending the call. I can't manage to talk to her dahil nanginginig na talaga ako. Hindi ko alam kung galit or sakit ang nararamdaman ko ngayon o pareho. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang marating ko ang park. Tanaw ang mga kabundukan mula dito, I take a deep breath before sending to Maico my location.

This place used to be my healing place, I used to love this small town but now I'm starting to hate it. Every memories of us together were build around here. If I only knew that I would feel this kind of heartache, I'd rather choose to be alone, I shouldn't trust anyone, I knew and saw this coming but I let my heart decide, now I left with a not just a broken heart, but a shattered one.

________________________________

Would you rather have a rewind or pause button in life?

 Abstract Where stories live. Discover now