already, i'm hurt.

Gökyüzü'm

Taehyung

Gökyüzü. Hastane bahçesinde benim için güzel olan tek şey.

Biraz sonra randevu saatim geleceği için bahçede oturmuş elime aldığım papatyaya bakıyordum. Telefona gelen bildirimle saatimin geldiğini anladım ve hızla içeriye yöneldim.

Jungkook istediği için tedavi oluyordum. Benden beklediği şeyin sadece tek bir özür olduğunu bilsemde bunu bu haldeyken yapamazdım.

Kapıya geldiğimde hızlıca elimi kaldırıp tıklattım ve yavaşça kapıyı kendime çektim. Kafamı içeri uzatıp baktığımda Jungkook'un abisinin gülümseyen yüzüyle karşılaştım.

"Gel Taehyung, bende seni bekliyordum." dedi ve eliyle koltuğu gösterdi. Hızla kafamı salladım ve gösterdiği yere oturdum. Gülümseyen surat ifadesi hiçbir kasılma olmadan aynı şekilde bakıyordu gözlerimin içine. Sinir bozucu...

"Nasılsın görüşmeyeli?"

"Olduğum gibiyim."

...

"Bugün seninle bazı şeyler hakkında konuşucağız. Mesela bana kendinde sevdiğin özelliklerinden bahseder misin?"

"Hiçbir şeyim."

"Sevmediğin şeylerin ne peki?"

"Herşeyim."

"Peki Taehyung, nasıl bir durumun içinde olduğunu biliyorsun, değil mi?"

"Çoklu kişilik bozukluğu."

"Evet. Peki sen diğer kişilikleriden haberdarsın o zaman. Peki onlar senden haberdar mı?"

"Hayır. Sadece ben."

"Şuanki tavırların gerçek senin kişiliği mi?"

"Evet, öyle."

"Taehyung, bana biraz babandan bahseder misin?"

"Öyle birine hiç sahip olmadım."

"Babanın hayatta olduğundan bahsettiler."

"O adam benim babam değil, benim kuklacım."

"Yani seni kullanıyor."

"Evet."

Sorduğu sorulara oldukça kısa cevaplar verip geçiyordum.

"Taehyung, peki sence Jungkook kim?"

İşte bu soru...

"O... O benim... O benim gökyüzüm."

"Neden? Neden böyle bir benzetme yaptın?"

"Gökyüzü sürekli çevremizde, değil mi? Jungkook'ta öyle. O hep benim aklımda."

"Anlıyorum, sonuçta ruh eşin. Peki arkadaşların?"

"Onlar o gökyğzünün altındaki insanlar. Sadece diğer insanlardan farklı gördüğüm kişiler."

"Yani mesela onlar senin bu baba sevgisine olan açlığını giderebilir mi?"

"Hayır, yapmıyorlar. Kimse bana alamadığım baba sevgisini vermeye çalışmasın. Gerekirse kendi yalnızlığında geberirim."

"Ama yalnızsın şimdi, değil mi?"

"Yalnız değilim."

"Ama kurdun ve Jungkook seni terketti?"

"Her ayrılık bir veda mıdır?"

"Hayır."

"O zaman geçicidir."