"ត្រូវហើយអូនហួសហេតុ..អូនតែងតែបែបនឹងហើយយ៉ាងមិចបងពេញចិត្តឬនៅ!!"ថេយ៉ុងគេនិយាយឡើងទាំងអួលដើមក៏ជាខ្លាំងនាយតែងតែនិយាយកាន់ជើងនាងរហូតនាយមើលមកគេតែងតែជាមនុស្សមានកំហុសគ្រប់ពេលបែបនេះហើយទៅបកស្រាយយ៉ាងណាក៏នាយមិនស្ដាប់ដែរ
"ឯង-"ជុងហ្គុកនាយហាក់រឹងអណ្ដាតរកអ្វីនិយាយមិនចេញ
"យ៉ាងមិចចង់ថាអីឲ្យអូនទៀតបងចង់ឲ្យអូនស្លាប់បាត់ទើបបងសមចិត្តមែនទេ!!"ថេយ៉ុងនិយាយហើយក៏បានចូលក្នុងបន្ទប់រួចក៏បានចាក់សោរជាប់
"ចន ថេយ៉ុង..ឯងឆាប់បើកទ្វាភ្លាម!!"ជុងហ្គុកនាយបានគោះទ្វាគ្រាំងៗដើម្បីឲ្យថេយ៌បើកទ្វាឲ្យនាយតែគិតឬថាថេយ៌នឹងបើកឲ្យនាយនោះ
"ជុងអូនគិតថាអូនជាដើមហេតុធ្វើឲ្យពួកបងឈ្លោះគ្នាបែបនេះហើយអូនសុំចេញទៅវិញហើយអូននឹងមិនមកម្ដងទៀតទេ!!"ស៊ុងយូនាងនិយាយហើយក៏បានដើរចេញទៅបាត់
"ស៊ុងយូ..ឈប់សិន..មិនមែនកំហុសអូនទេ!!"ទោះជាលឺជុងហ្គុកនិយាយបកស្រាយសមនឹងចិត្តរបស់នាងយ៉ាងណាក៏ស៊ុងយូនាងធ្វើឬកជាអន់ចិត្តហើយបន្តចាកចេញទៅបាត់ទៅ
"ហ៉ើយយ៎...ចន ថេយ៉ុងឯងឆាប់បើកទ្វាភ្លាមមិនចឹងទេមានរឿងធំជាមួយយើងមិនខាន!!"ជុងហ្គុក
"ហ្ហឹកកក៎ៗៗ...!!"ថេយ៉ុងគេមិនបានតបសម្ដីនឹងនាយឡើងគេបានត្រឹមតែផ្អែកខ្លួននឹងជញ្ចាំងអោបជង្គង់យំប៉ុណ្ណោះពេលនេះនៅក្នុងទ្រូរបស់គេគឺវាពិតជាថប់ខ្លាំងណាស់គេដកដង្ហើមសឹងតែមិនចេញទៅហើយ
"ក្រាកកកក៎!!"ជុងហ្គុកនាយបានចុះទៅយកសោរនៅខាងក្រោមមកចាក់បន្ទប់រួចក៏បានបើកទ្វាចូលពេលចូលមកនាយឃើញថេយ៌អង្គុយអោបក្បាលជង្គង់យំតែនាយមិនមានក្ដីអាណិតសោះឡើយ
"លេងឬកណាស់ហេស៎..ឯងគិតថាធ្វើបែបនឹងអាចទាក់ទាញយើងបានហេស៎ចន ថេយ៉ុង ឯងជាមនុស្សថោកទាបបំផុតល្បិចកលមាយារាប់រយជំពូក!!"ជុងហ្គុក
"បងសប្បាយចិត្តនឹងឃើញអូនយំរាល់ថ្ងៃណាស់មែនទេជុង..អ្ហឹកក៎ៗៗ..បងសប្បាយណាស់មែនទេ!?"ថេយ៉ុងក៏បានស្រែកសួរទៅនាយទាំងទឹកភ្នែកជោកថ្ពាល់
"មែនហើយ..យើងសប្បាយចិត្តណាស់សប្បាយខ្លាំងទៀតផងបើឯងយំរហូតដល់ងាប់បាត់ក៏ល្អដែរ!!"ជុងហ្គុក
"មែនហើយរាល់ថ្ងៃនេះ..អ្ហឹកក៎ៗ..បងបន់ឲ្យតែអូនស្លាប់ទេមិនអីទេវានឹងមកដល់ឆាប់ៗនឹងហើយបងបន្តទៀតចុះបន្តធ្វើបែបនេះទៀតអូនក៏នឹងស្លាប់បាត់តាមការគិតរបស់បង..អ្ហឹកកកក៎ៗៗ..តែបើបងទើសភ្នែកណាស់សម្លាប់អូនពេលនេះតែម្ដងទៅ..ហ្អឹកកកកកកក៎ៗៗៗ!!"ថេយ៉ុងនិយាយហើយគេយំយ៉ាងខ្លាំងនេះជាទឹកភ្នែកដែលគេបានទ្រាំមកជាយូរហើយគេមិនដែលយំខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះទេវាជាលើកទីមួយហើយ
"......."ជុងហ្គុកនាយហាក់និយាយអ្វីមិនចេញពេលឃើញថេយ៌យំខ្លាំងយ៉ាងនេះតែអារម្មណ៍ដែលខឹងនឹងថេយ៌ក៏នៅតែមាននាយខឹងនឹងថេយ៎ដែលមើលរំលងទឹកចិត្តរបស់ស៊ុងយូ
"បងតែងតែថាអូនមិនល្អមែនហើយ..អ្ហឹកក៎អូនមិនល្អទេអូនមិចនឹងល្អដូចប្អូនស្រីសំណព្វចិត្តរបស់បងទៅ..រាល់ថ្ងៃនេះអូនគិតថាអូនល្ងង់ណាស់ដែរស៊ូទ្រាំជាមួយរឿងទាំងនេះតែ-"ថេយ៉ុងនិយាយដល់ត្រឹមនឹងហើយក៏មើលមុខនាយដោយកែវភ្នែកបែបអាណិតដល់នាយ
"តែដល់ពេលអូនគិតៗទៅអ្នកដែលល្ងង់នឹងគួរឲ្យអាណិតបំផុតមិនមែនជាអូនឡើយម្នាក់នោះគឺជាបងទៅវិញទេ..បងដូចជាក្របីអញ្ចឹងដែលឲ្យគេបង្វិលក្បាលបានតាមចិត្ត..ហឹស៎ៗពិតជាគួរឲ្យអាសូរ!!"ថេយ៉ុងនិយាយហើយក៏សើចបែបចំអកឲ្យនាយគេសើចទាំងទឹកភ្នែកគឺនៅដាមលើថ្ពាល់នៅឡើយ
"ចន ថេយ៉ុងងងង៎..ថ្ងៃនេះយើងនឹងឲ្យឯងសល់តែដង្ហើមចង្រិតប៉ុណ្ណោះ!!"ជុងហ្គុកក្រោយស្ដាប់ពាក្យសម្ដីដ៏មុតស្រួចរបស់ថេយ៌ហើយវាធ្វើឲ្យនាយក្ដៅក្រហាយជាខ្លាំង
"ប្រូសសសស៎.."ជុងហ្គុកនាយបានចាប់លើកថេយ៌បោះទៅលើគ្រែហើយក៏បានឡើងទ្រោមពីលើបន្ទាប់មកក៏ចាប់ផ្ដើមខាំទ្រូងនឹងក៏របស់ថេយ៌ខ្លាំងរហូតដល់ជាប់ស្នាមធ្មេញនាយលើនោះកន្លែនាយខាំខ្លាំងក៏មានឈាមចេញមករឹមៗទៀតផង
"អ្ហឹកកកក៎..លែងអូនទៅ..បងឆ្គួតហើយជុងហ្ហឹកកក៎ៗៗ..លែងអូនភ្លាមទៅជុងហ្គុក!!"ថេយ៉ុងព្យាយាមរើបម្រាសពីនាយយ៉ាងខ្លាំងទោះជាគេមិនមានកម្លាំងក៏ដោយ
"អ្ហាសសស៎..បានហើយជុង..អ្ហឹកកកក៎អូនឈឺណាស់!!"ថេយ៉ុងពេលនេះសាច់របស់គេគឺឈឺនឹងក្រហាយខ្លាំងណាស់
"យ៉ាងមិចនេះអង្វរហើយមែនទេ..មិនមិនមាត់ខ្លាំងទៀតទៅ!!"ជុងហ្គុក នាយក៏បាននិយាយឌឺដងដាក់ថេយ៌ពេលឃើញថាថេយ៌បានសុំឲ្យនាយឈប់
"បើបងមិនស្រឡាញ់អូនផងហេតុអីចាំបាច់ធ្វើបែបនេះធ្វើអី..អ្ហឹកកក៎ៗៗ..ក៏បានអូនទទួលថាអូនអង្វរបងតែបងត្រូវដឹងថាអូនអង្វរព្រោះអូនមិនចង់ឲ្យបងមកទ្រាំធ្វើរឿងបែបនេះជាមួយមនុស្សដែលបងស្អប់!!"ថេយ៉ុង
"យើងគ្រាន់តែចង់ធ្វើឲ្យរាងកាយកង្វក់មួយនេះវាកាន់តែដុនដាបប៉ុណ្ណោះកុំគិតច្រើនពេកអី!!"ជុងហ្គុក
"នេះជាអ្វីដែលបងចង់បាន..ហ្ហឹក៎??"ថេយ៉ុងបានសួរទៅនាយទាំងអួលដើមក៎ជាខ្លាំងក្នុងទ្រូងថប់ណែនហាក់ដូចជាកំពុងតែមានអ្វីមកសង្កត់ជិតរកកន្លែងដកដង្ហើមមិនឃើញ
"បើមែនវាយ៉ាងមិច..ឯងគួរតែសប្បាយចិត្តដែលយើងបន្ទាបខ្លួនមកដេកជាមួយនឹងឯងណាចនថេយ៉ុង ហ្វាវ៉ារី!!"ជុងហ្គុក
"អាយយយ៎..បងធ្វើអីរបស់បង??"ថេយ៉ុងបានស្រែកយ៉ាងខ្លាំងហើយក៏បានសួរទៅនាយទាំងមានចម្ងល់ព្រោះនាយបានយកកូនកាំបិតមកឆូតលើដៃរបស់គេ
"គ្រាន់តែចង់ឃើញថាឈាមឯងវាខ្មៅឬក្រហមប៉ុណ្ណោះ..តែមើលចុះឈាមគឺពណ៌ក្រហមអ្វីដែរគួរឲ្យស្ដាយនោះចិត្តឯងវាបែរជាមានពណ៌ខ្មៅទៅវិញ!!"ជុងហ្គុក
"មែនហើយអូនជាមនុស្សចិត្តខ្មៅអូនអាក្រក់ណាស់..បងខ្មាស់គេ..បងទើសមុខណាស់ទៅហេស៎ចឹងក៏លែងគ្នាទៅពេលនោះគ្រប់យ៉ាងនឹងល្អ!!"ថេយ៉ុង
"បើអាយ៉ុងវាមិនប្រគល់ជីមីនឲ្យយើងនោះទេយើងនឹងតាមចងកម្មឯងរហូតដល់ឯងឆ្គួតស្លាប់!!"ជុងហ្គុក
"ផាចច៎..បងជាមនុស្សអាត្មានិយមខ្លាំងណាស់!!"ថេយ៉ុងបានទះនាយមួយកំភ្លៀងហើយក៏បាននិយាយឡើង
"ឯង.."ជុងហ្គុកនាយខឹងជាខ្លាំងពេលថេយ៌ទះនាយបែបនេះភ្លាមៗនាយបានសម្រាតខោអាវរបស់ថេយ៌អស់ហើយក៏បានធ្វើការបៀតបៀនរាងកាយរបស់ថេយ៌យ៉ាងកម្រោលជាទីបំផុតទោះជាថេយ៌យំនឹងព្យាយាមរើបម្រាសយ៉ាងណាក៏នាយមិនបន្ធូរដៃឲ្យដែរ
"អ្ហាសសស៎..ជុង..បានហើយអ្ហឹកកកក៎ៗៗៗ!!"ថេយ៉ុងបាននិយាយអង្វរទៅកាន់នាយទាំងទឹកភ្នែកដាមពេញថ្ពាល់
"ទេ..វានៅមិនទាន់ពេញចិត្តយើងនៅឡើយ..អ្ហឹសសសស៎ៗៗ...អា្ហសសសស៎អង្វរទៀតទៅ..ហេតុអីមិននិយាយទៀតទៅ..ផាចច៎!!"ជុងហ្គុកនាយបានព្យាយាមធ្វើចលនាខ្លាំងៗរហូតដល់ថេយ៌រង្គើខ្លួនតាមចលនាចង្កេះនាយទៅហើយមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះនាយបានទះថេយ៌យ៉ាងធ្ងន់ដៃថែមទៀតគែមមាត់របស់ថេយ៌ចាប់ផ្ដើមបែកចេញឈាមមករឹមថ្ពាល់ក៏មានស្នាមក្រហមព្រោះនាយទះ
"អ្ហឹកកកកកក៎..បង..បងអាក្រក់ណាស់ជុង..ហ្ហឹកកកក៎ៗៗៗ!!"ថេយ៉ុងមិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅតែពីយំប៉ុណ្ណោះគេគ្មានកម្លាំងនឹងតដៃនាយឡើង
"យើងក៏នឹងអាក្រក់លើសនេះរាប់រយដងចំពោះឯងចន ថេយ៉ុង!!"ជុងហ្គុកនាយនិយាយទាំងចាប់ផ្ងើយចង្ការរបស់ថេយ៌ឲ្យមើលមកមុខនាយចំៗ
"ចាំទុកផងទៅថាយើងនឹងគ្មានថ្ងៃអាណិតហើយក៏ស្រឡាញ់ឯងដែរ!!"ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏បានបន្តធ្វើបាបរាងកាយថេយ៌ឥតស្រាកស្រាននាយមិនត្រឹមតែធ្វើទារុណកម្មលើរាងកាយទេនាយថែមទាំងធ្វើទារុណកម្មដល់ផ្លូវចិត្តរបស់ថេយ៌ថែមទៀត
"........."ថេយ៉ុងគេនិយាយអ្វីមិនចេញឡើងគេបានត្រឹមតែស្ងាត់មាត់បង្ហូរទឹកភ្នែកចេញមកដោយអារម្មណ៍ឈឺចាប់ដែលពិបាកនឹងបកស្រាយខ្លាំងណាស់កែវភ្នែកដែលពោរពេញដោយដំណក់ទឹកសើមបានមើលទៅផ្ទៃមុខដ៏ស្រស់សង្ហាររបស់ស្វាមីដែលកំពុងធ្វើទង្វើយ៉ាងឃោរឃៅចំពោះគេ..មិនយូរកែវភ្នែកនោះក៏បានបិទម្ដងបន្តិចៗរហូតងងឹតឈឹងលែងមើលឃើញអ្វីតទៅទៀត...
"សន្លប់ហើយហេស៎? អន់ខ្លាំងណាស់!!"ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏បានងើបចេញពីរាងកាយអាក្រាតរបស់ថេយ៌ហើយទៅសម្អាតខ្លួនបាត់ទៅ..ក្រោយសម្អាតខ្លួនស្អាតបាតហើយនាយក៏បានរៀបចំខ្លួនដើម្បីចេញទៅខាងក្រៅ។ ទម្រាំនឹងថេយ៌ដឹងខ្លួនវិញក៏យប់ទៅហើយក្រោយដឹងខ្លួនថេយ៌បានចូលទៅបន្ទប់ទឹកហើយមើលរាងកាយខ្លួនឯងនៅក្នុងកញ្ចក់ទាំងហូរទឹកភ្នែក...
"កង្វក់ណាស់..គួរឲ្យរអើមជាទីបំផុត!!"ថេយ៉ុងបាននិយាយមើលងាយរូបរាងកាយរបស់ខ្លួនឯងនៅក្នុងកញ្ចក់
"អូនពិតជាចង់ចាកចេញពីបងណាស់ជុងតែបើអូនចាកចេញទៅតើអូននៅសល់អ្នកណាទៀត..ហ្ហឹកកក៎ៗៗៗ!!"ថេយ៉ុងក្រៅពីគ្រួសារមួយនេះគេមិនមានអ្នកណាជាទីពឹងពាក់ឡើងព្រោះគេកំព្រាតាំងពីក្មេងមកហើយ
"មែនហើយអូនជាកូនចិញ្ចឹមប៉ុណ្ណោះសមហើយដែលបងស្អប់អូននោះអូនជាអ្នកមកជ្រៀតជ្រែកក្ដីស្រឡាញ់ដែលម៉ាក់មានចំពោះបង..បងស្អប់អូនគឺត្រូវហើយជុង!!"ថេយ៉ុង
ចាប់តាំងពីយប់នោះមកថេយ៌ចាប់ផ្ដើមលែងមាត់លែងក៎អ្វីទាំងអស់គេក្លាយជាមនុស្សស្ងៀមស្ងាត់នឹងធ្វើតាមអ្វីដែលជុងហ្គុកនាយប្រាប់ទោះពេលខ្លះជុងហ្គុកនាយចង់ធ្វើបាបដោយប្រើគេឲ្យធ្វើការធ្ងន់ៗក៏ដោយក្ដីតែគេមិនដែលតវ៉ាមួយម៉ាត់ឡើយផ្ទុយទៅវិញគេបានព្យាយាមធ្វើតាមនាយទាំងអស់....
"ឯងកើតស្អីហេស៎!?"ជុងហ្គុកនាយក៏បានសួរទៅថេយ៌ព្រោះតែឃើញថាមួយរយះនេះគេលែងសូវហ៊ានតមាត់ជាមួយនាយទៀតហើយប្រើអីធ្វើនឹងទាំងអស់
"អូនមិនមានកើតអីទេអូនគ្រាន់តែធ្វើការតាមបងប្រាប់ប៉ុណ្ណោះតើអូនបានធ្វើខុសមែនទេ!??"ថេយ៉ុង
"ស្ដាប់បង្គាប់ណាស់ហេស៎ចឹងស្លាប់មុខយើងតែម្ដងទៅ!!"ជុងហ្គុកពេលលឺថាថេយ៌គ្រាន់តែធ្វើតាមអ្វីដែលនាយប្រាប់ចឹងនាយក៏បានបញ្ជាឲ្យគេស្លាប់ចាំមើលថាគេនឹងស្លាប់តាមនាយប្រាប់ឬអត់
"យល់ព្រម.....!!"ថេយ៉ុងគេនិយាយហើយក៏បានទាញយកកាំបិតដែលនៅក្បែរនោះរួចក៏បានយកមកដាក់នឹងជិតបំពងក៎របស់គេ
"!!!!!!!!!"ជុងហ្គុកនាយឃើញបែបនេះភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចព្រោះឃើញថាថេយ៌បានធ្វើតាមសម្ដីនាយពិតមែនតែអ្វីកាន់តែធ្វើឲ្យនាយភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងគឺពេលថេយ៌យកកាំបិតនោះឆូតលើក៎ខ្លួនឯងធ្វើឲ្យវាមានឈាមហូរចេញមកតែមិនហូរខ្លាំងនោះទេ
"ក្ដុក..!!"ឃើញបែបនេះនាយបានចាប់កាំបិតនោះចេញហើយក៏បោះទៅឆ្ងាយ
"ឯងឡប់ទេហេស៎!!?"ជុងហ្គុកនាយបានស្រែកដាក់ថេយ៌យ៉ាងខ្លាំងពេលឃើញគេធ្វើអីឆ្គួតៗបែបនេះ
"មែនហើយអូនឡប់..អូនគ្រាន់តែធ្វើតាមបងប៉ុណ្ណោះតើអូនខុសមែនទេ!!?"ថេយ៉ុង
"ទៅលាងរបួសចេញទៅ!!"ជុងហ្គុកនាយមិនឆ្លើយសំណួររបស់ថេយ៌តែនាយបានដេញថេយ៌ឲ្យទៅលាងរបួសចេញ..ថេយ៌មិននិយាយអ្វីក៏បានទៅលាងរបួសបាត់ទៅ!!
"បើនិយាយចេះស្ដាប់បែបនេះតាំងពីដើមមកបែបល្អមិនហត់ឈឺខ្លួនកាលពីមុននិយាយតមាត់ៗអ្នកណាទប់កំហឹងបាននោះ!!"ជុងហ្គុក នាយគិតថាថេយ៌ស្ងៀមស្ងាត់បែបនេះជារឿងល្អតែនាយមិនដឹងទេឬថាមនុស្សធ្លាប់តែនិយាយច្រើនបែរជាស្ងៀមស្ងាត់បែបនេះវាជារឿងចម្លែកចុះបើថេយ៌មានជំងឺផ្លូវចិត្តឬអាចជាជំងឺសតិអារម្មណ៍អីទៅគិតយ៉ាងមិច???
To be continued ✨
_______________
