သျှားတို့နှစ်ယောက်စားပြီးသောက်ပြီးအိမ်ရောက်တာနဲ့ရေမိုးချိုးကာ အိပ်ရာပေါ်တွင်အနားယူနေတော့သည်။မိုးကလည်းသည်းသည်းမဲမဲကိုရွာပစ်နေတော့ခေတ်မင်းတစ်ယောက်သျှားကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာနှပ်နေတော့သည်။ထိုစဉ်ခေတ်မင်းရင်ခွင်ထဲကသျှားတစ်ယောက်ခေါင်းမော့လာကာ
"မောင်"
"ဗျာ"
"မောင့်ကိုလေသျှားပြောစရာရှိတယ်"
"ပြောလေကလေး"
"ဟိုလေ သျှားတို့ကျောင်းကလေ လေ့လာရေးခရီးတစ်ခုထွက်မှာတဲ့"
"အဲ့တော့ သျှားလည်းလိုက်သွားချင်တယ်ဆိုပါတော့"
"ဟုတ် မောင် သျှားလိုက်ချင်တယ် သျှားတစ်ခါမှမလိုက်ဖူးဘူးလေ"
"ခရီးစဉ်ကဘယ်ဘက်ကိုလဲသျှား"
"တောင်တက်ကြမှာမောင်"
"ဘာ တောင်တက်မှာ ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်လေ မောင် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"မသွားရဘူးသျှား မောင်ခွင့်မပြုဘူး တောင်တက်တာဘယ်လောက်ပင်ပန်းလဲသျှားသိလား မသွားရဘူး"
ထိုအခါသျှားလည်းမျက်ရည်ဘူးသီးလုံးလောက်ကျလာကာ
"ဟင့် ဟင့် ဘာလို့ခွင့်မပြုရတာလဲဟင် သျှားကတစ်ခါမှ ဟင့် မသွားဖူးလို့ သွားချင်တာကို ဟင့်"
"သျှား မငိုနဲ့ တိတ် မောင့်ကိုစိတ်မတိုချင်ဘူး သျှားကဟိုတစ်လောကမှ ခွဲစိတ်ထားရတဲ့လူ ခုမှနေပြန်ကောင်းခါစ မောင်ကဘာလို့ခွင့်ပြုရမှာလဲ ပြီးတော့မောင့်သျှားကနူးနူးညံ့ညံ့လေး မောင်ကသျှားနဲ့ပတ်သက်ရင်ဘာကိုမှထိခိုက်မခံနိုင်တာသိတယ်မလား မသွားရဘူးဆိုမသွားရဘူး"
"ဟင့် မောင်ကသျှားကိုမချစ်တော့ဘူး အရင်လိုအလိုလည်းမလိုက်တော့ဘူး ခုလည်းစိတ်တိုနေတယ် ဟင့်ဟင့် အီးဟီး"
"သျှားကိုမောင်ဘယ်လောက်အလိုလိုက်လဲသျှားအသိဆုံးပါ အခုကမောင်ဘယ်လိုမှခွင့်ပြုလို့မရဘူးသျှား မောင်နဲ့ခွဲပြီးသျှားကိုဘယ်မှမလွှတ်ချင်ဘူး အခုသျှားတက်နေတဲ့ကျောင်းကိုတောင်သျှားဝါသနာပါလို့သာမောင်လွှတ်နေရတာ သျှားမျက်နှာတစ်ချက်ညှိုးမှာမောင်မကြည့်ရက်လို့လွှတ်ရတာ သိလားသျှား"
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့သျှား (Complete)
Romanceမောင့်ရဲ့သျှား (intro) အရာရာမှာသိတတ်လိမ်မာလွန်းပြီးစာလည်းပြောစရာမလိုအောင်အလွန်တော် သားအမိနှစ်ယောက်သာရှိ၍အမေတစ်ခုသားတစ်ခုဖြစ်နေရသူ အထက်တန်းကျောင်းသားလေး သျှားလွန်းပိုင်(Uke) အလွန်ဆိုးလွန်းသဖြင့် မိဘတွေကတောင်လွှတ်ပေး...
