Karanlık Liman Alabora

5. Bölüm⚓️

ŞURA

Adının Şevval olduğunu öğrendiğim esmer kadın masaya yaklaştı.

Barbaros onun içli köfte sevdiğini bilecek kadar onu tanıyordu demek...

Yüzünde alaylı bir tebessümle bana baktı ve Asiye'nin yanına oturdu. Anlamayarak Barbaros'a döndüm.

"Bu kim?" Diye sordum.

Barbaros sinirle alnını ovdu.

"Kafayı yiyeceğim!" Diye homurdandı. "Her şey yeterince zor değilmiş gibi..." Sert bakışlarını kardeşine gönderdi.

Asiye alaycı bir edayla bana baktı. Abisine omuz silkti.

Kimdi bu kız?

Barbaros'un sevgilisi mi?

Sertçe yutkundum.

Yemeğin geri kalanını sessiz geçirdik. Teyze ve Asuman bir şeyler söylese de dinlemedim. Yemek biter bitmez masadan kalktım.

"Benim başım ağrıyor, odaya geçmek istiyorum. Her şey için teşekkürler."

Barbaros bileğimi tuttuğunda duraksadım. Sert kahvelerini gözlerime dikti. O da benimle birlikte kalktı.

"Ben de seninle geleyim." Dedi.

Şevval'in yüzü düştü. İnanamayarak Barbaros'a bakmasına anlam veremedim. Onu ne ilgilendiriyordu? Kimdi bu kız? Sinirle Barbaros'a döndüm.

"Sen otur istersen, özel misafirin de gelmiş. Ben giderim tek başıma." Dedim.

Barbaros kaşlarını çattı.

Asuman kahkaha attı.

"Ay kız ne kıskanıyorsun Şevval'i, Barbaros'un kız kardeşi gibidir o."

Şevval'in yüzü daha çok düştü. Öfkeyle Asuman'a döndü.

"Her zamanki gibi sıkıcı espiriler yapıyorsun."

"Espiri yapmıyorum."

Kıskanmakla ne ilgisi vardı? Hayretle Barbaros'a döndüm.

"Ben misafirinle ilgilen diye öyle söyledim! Benimle ilgilenmek için zaten çok vaktin olacak." Durumu toparlamaya çalıştım.

Barbaros başını salladı.

"Bana kendini açıklama Şura, biliyorum. Kötü hissetmene gerek yok. Asuman haklı. Şevval benim kardeşim gibidir. O yüzden onunla oturup konuşacak çok vaktim var. Sen kısıtlı süre buradasın, seninle geleceğim."

Bu içimi bir hoş etti. Yavaşça başımı salladığımda belime dokundu. Birlikte aşağıya indik. Odaya geldiğimizde kapıyı kapattı.

"Bir şey mi konuşacağız?"

Karşımda dimdik durdu.

"Asiye'nin kusuruna bakma. Çok hırçındır, delidir o. Seni anlamsız yere kıskanıyor."

Ona yaklaştım.

"Asiye'yi bir ay sonra ömrümde bir daha görmeyeceğim. İstediğini yapsın Barbaros. Ben o evlilikten kaçarken her şeye razı oldum."

İç çekti.

"Onunla öyle bir konuşacağım ki sana bir daha bulaşmayacak."

"Hayır, istemiyorum." Dedim panikle. "Nefret edecek benden! Konuşma lütfen. Ben dayanırım bir şekilde." Gözlerime baktı.

"Dayanmak zorunda değilsin." Dedi. "Bu saçma kıskançlığı bırakacak! Şura ben böyle şeyler yaşatmak istemiyorum! Sen misafirsin, sana böyle yapmaya hakkı yok! Ulan benden de çekinmemeye başladı!"