10.Bölüm⚓️

4.2K 633 318
                                    


ASİYE

Hüngür hüngür ağlıyordum... Şura yanımdaydı, ne yapacağını bilmiyor gibiydi.

"Adamı karanlıkta neden öptün? Keşke bekleseydin."

"Telefon ışığını yakmak aklıma geldi ama yakmadım. Allah'ım ben neden salağım? Ne diyeceğim ben sevgilime? Barkın abiyi öpmüşüm!"

Kafayı yiyecektim...

"O da bir ses çıkarsaydı canım!"

"Konuşmasına müsaade etmedim ki. O da şok oldu. Of, onun bir günahı yok Şura. O abimden bir şey saklamaz."

Gidip söyler miydi?

"Bunu da söylemez herhalde. Hem yanlışlıkla oldu. Onu öpecek değilsin sonuçta."

İnledim ve utançla başımı yastığa gömdüm.

"Bu utançla nasıl yaşayacağım ben? Küçük sayılmazdı. Uzun uzun öptüm adamı! Ya etkilendiyse? Ya beni artık kardeşi olarak görmüyorsa? Yüzüme bile bakmadı."

Islak, uzun öpücükleri kondurmuştum dudağına... Ben etkilenmiştim. İçim kıpır kıpır olmuştu. Ben arzuyla dolarken o da aynı hisleri yaşamış mıydı?

Delirecektim...

Dünyanın en şanssız insanı mıydım ben?

"Görüyordur canım. Gerçi öpüştüğün birini kardeş olarak da göremezsin ki... Ben en son lisede masum bir öpücükle aşk işlerini sonlandırdım. Ateşli öpüşmedim, nasıl bir şeydir bilmiyorum. Ateşli deyince biraz seksi geliyor. Etkilenmiş olabilir."

Çığlık attım.

"Şura sen ne anlatıyorsun?"

"Ay ne bileyim ben, saçmalıyorum galiba."

Etkilenmemiş olması gerekiyordu! Ben evlenmeye karar vermiştim. İçim asla rahat değildi.

"Bittim ben! Onlar birbirine karşı çok dürüst. Keşke başka bir adamı öpseydim! Barkın abiyi öptüğüme inanamıyorum!"

Odanın kapısı tıklatıldığında hemen sustum. Abim içeriye girdiğinde gözü direkt Şura'ya kaydı. Bu hoşuma gitmedi.

"Ne yapıyorsunuz burada?"

"Şey, konuşuyorduk."

Şura ondan çekiniyordu.

Abim üstüme eğildi ve alnımı öptü.

"Gitmeden öpeyim dedim..."

Gülümsedim ve yanağını öptüm.

"Görüşürüz abi."

Barkın abi umarım bir şey söylemezdi... Fazla dürüst olmaları beni korkutuyordu.

Şura'yla göz göze geldiler. Şura hemen bakışlarını kaçırdı. Abim onu da öpmezdi değil mi?

Ne yapacağını bekledim.

"Görüşürüz Şura."

Şura başını salladı.

"Görüşürüz."

Abim onu uzun uzun inceledi. Neyi inceliyordu ki? Tamam, güzel bir kadındı ama abim daha iyisini bulabilirdi. Mesela Şevval'i...

"İyi anlaşmaya başlamışsınız. Düşmanlık beslemiyorsunuz demek."

"Ben hiçbir zaman düşmanlık beslemedim." Dedi Şura.

Omuz silktim.

"Geçici bir şey bu."

Onunla en yakın arkadaş olacak değildim. Hâlâ sevmiyordum, çaresizlikten ona anlatıyordum. İşim bitince onunla görüşmeyecektim sonuçta.

Karanlık Liman AlaboraWhere stories live. Discover now