Karanlık Liman Alabora

11.Bölüm⚓️

ŞURA

Nefesim kesildi...

"Kaptan..." Diye fısıldadım inanamayarak.

Rüya mı görüyordum yoksa hayal miydi bu?

Beni belimden yakaladı.

"Gel, korkma buradayım. Tutun bana." Emir veren sesine uydum.

Kollarımı boynuna sardım. Hızla demirin üstüne basmamla beni belimden çekip içeriye alması bir oldu.

Gözyaşlarımı serbest bıraktım...

"Sen ne yaptın Şura?" Sesi azarlar tondaydı. "Kendini öldürmeyi nasıl düşünürsün? Aklını mı kaybettin kızım sen? Görmeseydim atacaktın kendini!"

Burada ne işi vardı?

Odasında mışıl mışıl uyuyordu...

Nereden biliyordu?

"B-Burada biri vardı, hiç güvenilir değildi. Beni kapattı aşağıya. Korktum çok, kapıyı zor açtım. Bana suçlu dedi. Annen acele ettirmiş hemen kaçırın diye. Kim bilir ne suçun var dedi..." Hıçkırdım. "Bana kötü bakıyordu. Pisti, korktum. Bana zorla dokunur diye, beni başka bir yere götürür diye korktum. Çok ani bir karardı. Yemin ederim aklımda böyle bir şey yoktu. Kaybedecek bir şeyim yok diye düşündüm."

Barbaros hızla yüzümü avuçlarının arasına aldı.

"Sana en ufak zarar verseydi onu yaşatır mıydım sanıyorsun? O piçi denize attım, burada değil korkma."

Denize mi atmıştı?

Gözlerim irileşti.

"N-Ne yaptın?"

Beni kendine çekti.

"Benimle olduğunu bilmiyormuş, ağladı zırladı. Ben de denize attım." Dedi rahatça.

Kafayı mı yemişti?

"Öldürdün mü?" Dehşet dolu sorumla birlikte omuz silkti.

"Barkın biraz yüzdürüp çıkarmıştır korkma, gebermemiştir."

Yemin ederim bu adam manyaktı!

Gözyaşlarımı sildiğinde başımı göğsüne yasladım.

"Manyaksın sen..." Diye fısıldadım. "Çok korktum, çok korkunç biriydi. Başıma bir şey geleceğinden emindim."

Dudaklarını saçıma bastırdığında içim titredi.

"Korkma, geldim. Buradayım."

Titrek bir nefes verdim.

"Nasıl öğrendin?" Gözyaşlarım tişörtünü ıslattı. "Nasıl oldu bu? Beni gizlice kaçırdılar." Diye mırıldandım.

"Asuman söyledi. Gece beşte kaçacaksın demiş annem, kapıdan duymuş. Son an söyledi! Eğer söylemeseydi..." Sinirle yumruğunu sıktı.

Bedenim biraz da olsa gevşemişti. O yanımda olunca içime büyük bir güven geliyordu.

"Ş-Şey evet..." Yutkundum. "Annene de kızamıyorum. Seni düşünüyor. Rıfat sana zarar verir diye... Rıfat'ı araştırmış, korkmuş."

Kaşları çatıldı.

"Kızacaksın Şura! Seni tanımadığı etmediği herife emanet edip başka ülkeye yollamaya kalktı! O adam dolandırıcının teki, kaç kez yakalandı ama serbest bıraktılar. Seni ona emanet etmiş! Kafayı yiyeceğim ya!"

Onunla yalnız başıma nereye gitmeye kalkmıştım ben?

Gözlerim doldu.

"Eminim ki annen bilmiyordur. Senin için benden kurtulmak istedi."