Kahkaha attığımda anlamayarak bana baktı. Gülmemi durduramadım.
"Bizi mi? Ay Kaptan gören de gerçekten biz diye bir şey var sanacak! Öğrense ne olur öğrenmese ne olur? Arkadaşımsın sonuçta, korkmana gerek yok."
Kaşları çatıldı. Yeniden güldüm ve sandviçi ısırdım. Bu söylediklerim hiç hoşuna gitmemiş gibiydi.
"Başlatma şimdi korkusuna! Sence ben ondan korkuyor gibi mi görünüyorum? Onun şirketini de evini de başına yıkarım kadın!"
Ayağa kalktığımda bulaşıkları makineye yerleştirdim.
"Şaka yaptım canım, alınma hemen. Hem senin gelmene gerek yok. Bu karı koca arasında olan bir şey, bizim hukuki sürecimiz. İkimizin oturup konuşması daha sağlıklı olur."
Gözleri irileşti.
"N-Ne?" Duraksadı. "Karı koca?" Dedi sorarcasına. "Hayırdır, ne oluyor sana? Ne bu tavırların?" Kolumu tuttu. "Sen gitmeyeceksin, ben gideceğim! Otur burada! Selim'i çağırırım seninle durur."
Öküzdü işte!
Benim adıma kararlar da veriyordu!
"Gidip ben konuşacağım Barbaros! Bu evlilik onunla ikimizin arasında, sen üçüncü kişi değilsin. Bu kadar abartma bu koruma işini!"
Gözlerindeki öfkeye alayla baktım. Hızla gidecektim ki kolumu tutup beni kendine çekti...
Erken gelen kesit...🩵
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Liman Alabora
General FictionBüyük gemide emin adımlarla ilerledim. Topuklu ayakkabılarımın beni sarsmasına rağmen düşmemeyi başardım. Alyansımı aceleyle cebime koydum. Kimsenin beni görmediğine emin olduktan sonra oraya girdim. Arkası dönüktü. Boğazımı temizlediğinde bakışları...
