"Ben cevabımı aldım, sorun yok."
Çok garip davranıyordu...
Aramızdaki sorunun çözülmesine sevindim. En azından küs ayrılmayacaktık. Ona gülümsedim ve geri çekildim.
"Ben gitsem iyi olur..." Duraksadım. "Başın hâlâ ağrıyor mu?" Diye sordum.
Yeniden yatağına oturdu.
"Uyuyunca geçer."
Tam arkasına geçtiğimde anlamayarak bana baktı. Uzun ve ince parmaklarımı alnında gezdirdim.
"Siktir, Şura! Ne yapıyorsun kızım?"
Ne?
Şaşkınca ona baktım.
"Çok ayıp Kaptan!"
Yavaşça elimi tuttu.
"Tamam, kusura bakma. Devam et."
Elimin üstünü okşayıp yavaşça dudaklarına götürdü. Elimin üstüne kısa bir öpücük kondurdu. Ben sanırım bayılacaktım...
Ellerimi aceleyle yeniden alnına getirdim.
Ona karşı minnet hissettiğim için sadece başına küçük bir masaj yapmak istemiştim. Bunu abime yaptığımda hep ağrısının geçtiğini söylerdi. Tabii abim asla elimi öperek bana teşekkür etmek istememişti.
Ona iyilik yapmak istemiştim. Elimi öpmesi gözüme çok tatlı göründü. Hatta şu an mutluluktan fazlaca sırıtıyor olabilirdim...
Neyse ki yüzümü görmüyordu.
Bu çiftin güzelliği bambaşka...🫠
Erken gelen kesit.⚓️
YOU ARE READING
Karanlık Liman Alabora
General FictionBüyük gemide emin adımlarla ilerledim. Topuklu ayakkabılarımın beni sarsmasına rağmen düşmemeyi başardım. Alyansımı aceleyle cebime koydum. Kimsenin beni görmediğine emin olduktan sonra oraya girdim. Arkası dönüktü. Boğazımı temizlediğinde bakışları...
