CHAPTER NINE

4 0 0
                                    

M I L L E R

"You know, you should just leave. Pinapalala mo lang ang galit ko sa'yo," sabi ko kay Axel Wesley at saka siya iniwan sa pinto ng mag-isa.

Pumasok ako ng banyo para pakalmahin ang sarili ko. I was so turned on for nothing because of that stupid Axel. Nag-leave ako ng maaga sa trabaho para sa gabing ito, nabawasan pa ang kita ko, naglinis ng bahay at kung anu-ano pa, only to have everything ruined by that guy.

"Bwis*t!" I mumbled, just in time when I c*mmed. "Ngh... haah..."

Yes, I am jerking off.

We were interrupted in the middle of the action. Mainit na rin ang katawan ko... tapos bigla na lang may sisingit na iba at puputulin ito. Sino ba ang hindi magagalit?

"Ang dami nang kasalanan ng lalaking 'yun sa akin."
Tapos na akong buhatin ang sarili ko. Nalabas na ang dapat ilabas. Nakapagpunas at nagbihis na rin ako. Palabas na ako ng banyo at inasahan ko na wala na sa silid ko ang Axel Wesley na 'yon. But when I opened the bathroom's door and saw the same figure of a man sitting on my old sofa, alam ko na kaagad kung gaano kahirap panipisin ang makapal na mukha ng niya.

"Why are you still here?" I said, sounding more like an interrogation than a normal question.

"Oh, you're done?" he asked nonchalantly.
Don't tell me na hinintay niya akong matapos?

"Bakit hindi ka pa umuwi? Tapos ka nang manggulo, hindi ba?"

Axel chuckled. "I told you already that I'm here to talk to you."

Bumuntong-hininga ako. "Ano ba ang gusto mong sabihin?"

"Oh, you're finally having an interest?" Lumiwanag ng konti ang kanyang mukha na kanina ay halos walang kakulay-kulay. "Okay, okay, I'll tell you a secret."

"For clarification," sabad ko, "I don't need to know your secrets, okay? Gusto ko lang na matapos ang kung anuman ang sadya mo." Mag-uusap kami ngayon para layuan na niya ako, tatapusin ko na ang koneksyon na mayroon ako sa kanya. Perhaps he will only stop pestering me if he's done with the thing he wanted to talk about.

Kapag natapos ko na ito, I can just cut our ties. I mean, this all began that night we met and carried him home. Wala naman talaga akong relasyon sa kanya.

"Then I won't be able to tell you what I need... you know the thing that I want to talk about with you."

Naku. Ang tigas din talaga ng ulo ng isang 'to.
"Argh. This better be important," sabi ko.

"It is. Now, give me your hand?"

Inilahad niya ang kamay niya sa akin. "Why should I?" I asked suspiciously.

"Come on, just do what I say."

It has not been an hour since Sara left, and talking with this guy only makes me more exhausted and disappointed.

"What? You want to know why I keep following you, right? So, here now. Give me your hand." Mariin niya akong tinitigan. Dahil mas matangkad ako ng mga ilang pulgada sa kanya ay kailangan pa niyang taasan ang kanyang tingin para lang magtagpo ang mga mata naming dalawa. "It would be easier for me to explain the situation once I return the memories I stole from you."

"Wait, what memories? Wha—"

Bago pa man ako makapag-reklamo ay hinila na ni Axel ang kamay ko. It was just a light touch... and is unexpectedly familiar.

A few seconds later, I felt a slight sting at the back of my head. Then blurry images slowly emerged from my memory.

Glowing red eyes...
Blood...
Axel Wesley...
These three images are prominent in that quick flash of memory. Sumagi rin sa alaala ko ang unti-unti na pagbabalik ng kulay ng balat niya. The pale white skin become warm with red pinkish shade. I also saw him with longer length of hair.

Taming the VampireDonde viven las historias. Descúbrelo ahora