အခန်း(၁၁)
"ရှေးဘ၀ကရေစက်မပြယ် ခုဘ၀မှာဆုံလာတယ် စုလျားရစ်ပတ် လက်ထပ်ကာလေ..."
တေးဆို တွံတေးသိန်းတန်အသံသည် ရွာပြင်တဲအိမ်ကလေးရှိ ဓာတ်စက်မှ ထွက်ပေါ်နေသည်။
ထိုတဲအိမ်ကလေးသည် ယခင်က ရွာပြင်တွင် ခြောက်ခြောက်ကတ်ကတ်ဖြင့် အထီးကျန်ခဲ့သမျှ ယခု ထိုသို့မဟုတ်။
များစွာေသာလူများ အလျိုလျို၀င်ထွက်နေခဲ့ပြီ။
-"ဟာ!ကိုတင်သန်းကလည်း
ဒီသီချင်းကြီးကရိုးနေပါပြီဆိုမှ ဖွင့်ပြီဗျာ။
ကျုပ်ပြောတဲ့ ဟို မဂ်လာဆောင်ခေတ်စီးရီး
မ၀ယ်ထားဘူးလား"
-"၀ယ်တော့ထားတယ် ဖိုးထောင်ရ။
ဘယ်နားထားမိမှန်းမသိလို့ ရှာရဦးမှာ။
-"အဲ့ဆိုရှာဗျာ ။ ကျုပ်ညီမရဲ့ တစ်သက်မှတစ်ခါဆောင်ရတဲ့မဂ်လာကို သူများနဲ့မတူအောင် ခေတ်ဆန်ဆန်လုပ်ပေးချင်တာ"
-"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ဟုတ်ပါပြီ"
-"ဒါနဲ့ မဏ္ဍပ်ပိုင်ရှင် ဦးအောင်ငြိမ်းက
ဘယ်သွားတာတုန်း။"
-"ဟိုဘက်နား သွားတာမြင်လိုက်တာပဲ။
-"ဟင် ဘာသွားလုပ်တာတုန်း"
-"မသိဘူး အရက်များသွားသောက်သလားပဲ။"
-"ဟာ လုပ်ပြီဗျာ။
ညနေမှ အ၀ဧည့်ခံပါ့မယ်ဆိုမှ ဒီလူကလုပ်ပြန်ပြီ။
သူ့မဏ္ဍပ်ကို ဒီလို ပစ်ထားလို့ ဖြစ်မတဲ့လား။
မဖြစ်သေးပါဘူး လိုက်ရှာဦးမှပါ။
ဟိုဘက်နားလား ဟုတ်လား။"
-"ဟုတ်တယ် ဖိုးထောင်ရဲ့"
-"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ။
ကျုပ်သွားရှာလိုက်ဦးမယ်။
ခဗျားလည်း အဲ့သီချင်းခွေ မတွေ့မချင်း ရှာဗျာ။"
-"အေးပါကွ အေးပါ။"
ကိုဖိုးထောင်သည် အဝါရောင်မဂ်လာမဏ္ဍပ်ကြီးအတွင်းမှ စက်ဖွင့်သူ ဦးတင်သန်းအား ပြောဆိုပြီးသည်နှင် မဏ္ဍပ်ပိုင်ရှင်အား အရှာထွက်ရပြန်သည်။ ထိုသို့ရှာနေစဉ် အမြင်မတော်သည်များ တွေ့လျှင်လည်း ပြောဆိုသွားသေးသည်။
-"ဟဲ့မိခိုင်"
-"ရှင် ကိုဖိုးထောင်"
-"နင့် အပျိုမတွေက ခုထိမလာသေးဘူးလားဟ။"
YOU ARE READING
"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"
General Fiction#Credit photo အောင်ရဲမြတ် ခေတ္တယာယီယူသုံးထားသည့်
