အခန်း(၁၅)-(က)
-"အဝါ"
-"အင်း"
-"ငါမနေနိုင်လို့မေးမယ်နော်"
-"အင်း မေးလေ မနု။"
-"နင် အဇူလေးကို ဘယ်အချိန်အထိ
ဒီလိုဆက်ဆံနေမှာလဲ။"
-"အာ့ကလား!"
-"အင်း"
-"ကျွန်မရင်ထဲကအမုန်းတွေ
နာကျည်းမှုတွေပြေတဲ့အထိပေါ့"
-"ဟုတ်ပြီ။ ဒါဆို
ငါနောက်တစ်ခုထပ်မေးချင်တယ်။"
-"အင်း"
-"အခုလိုသူ့ကို ဆက်ဆံခဲ့တဲ့လတွေမှာ
နင့်အမုန်းတွေ နာကျည်းမှုတွေ
တကယ်ပြေခဲ့ရဲ့လား။
ပြီးတော့ နင်ကျေနပ်ရဲ့လား"
-"အာ..အဲ့တာကကျ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ။
သူခံသင့်တာ သူခံရတာမို့။
ပျော်တယ်လို့ပြောရမှာပါပဲ'
-"အင်းပါ။
နင်ပျော်ရင်တော့ ပြီးတာပါပဲ။
ဒါပေမယ့် ငါသတိပေးချင်တာတော့တစ်ခုရှိတယ်။
မိန်းမတွေက သူတို့တကယ်ချစ်တဲ့သူကိုသာ
အရာရာအောက်ကျခံတာ အဝါ။
မချစ်မနှစ်သက်တဲ့သူဆို စကားကအစ
တင်စီးမခံတတ်ကြဘူး။
သူတစ်ခွန်းဆို ကိုယ်နှစ်ခွန်းပြောတတ်တယ်။
အင်း အဲ့လိုပဲ။
သူတို့အောက်ကျခံချစ်ထားပါလျှက်
စော်ကားခံရရင်လည်း
ပုံမှန်လူတွေနာကျည်းတာထက် အဆများစွာပေါ့။"
-"ဟူး...မနု။
မနု ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ"
မိမိနှင့် ခင်မင်ခဲ့သည့်တလျှောက်လုံး စကားကိုလိုတာထက်ပိုမပြောတတ်သည့် မနုသည် ယခုမူ များစွာထူးဆန်းနေ၏။
အလုပ်အားချိန်ခနကိုပင် အလွတ်မပေးဘဲ
သူများအတွင်းရေးကို စွက်ဖက်လာခဲ့လေပြီ။
ကျွန်ပ်ပင် မဖြေကြားနိုင်သည့် မေးခွန်းခက်ခက်တွေလည်း မေးလာခဲ့၏။
ထိုတွင်မပြီးသေး။
အဓိပ္ပာယ်ပါသည့် စကားခက်ခက်တွေကိုပါဆိုလာသည့်အခါမှာတော့ နားမလည်နိုင်စွာ ဖွင့်ဟမေးရတော့သည်။
-"ဘာကိုမှမဆိုလိုပါဘူး။
အချို့အရာတွေ နင်သိေအာင်ပြောပြတာပါ။
ဘာလို့လဲသိလား
ငါက အဇူ့ဘက်ေတာ်သားေလ အဝါ။
နင့်လို၁၅၀၀အချစ်နဲ့မဟုတ်ပေမယ့်
ငါသူ့ကိုချစ်တဲ့အချစ်က နင့်ထက်မလျော့ဘူး။
ပိုရင်တောင် ပိုနေဦးမယ်။
ဘာလို့လဲသိလား။
ခုချိန် နင်သူ့ကိုမယုံတော့ပေမယ့်
ငါကေတာ့သူ့ကို အကြွင်းမဲ့ယုံေနတုန်းပဲ"
YOU ARE READING
"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"
General Fiction#Credit photo အောင်ရဲမြတ် ခေတ္တယာယီယူသုံးထားသည့်
