အခန္း(၁၃)
"အဇူေလး ဒီငါးေတြပုံးထဲလာထည့္ကူပါဦး။"
-"ဟုတ္ မမႏုလာၿပီ။"
-"ေန..ေန။
မႏု ကြၽန္မပဲ လာကူမယ္"
-"အဲ့ဆို မိဇူ ဒီပုိက္ထဲကငါးေတြ ကူျဖဳတ္လွည့္"
-"ဟုတ္ အရီး"
-"ေန..ေန အႏိုင္။
အရီး ခနေနာ္။
ဒါၿပီးမွ ကြၽန္မလာကူလွည့္မယ္။"
မိုးရာသီကာလျဖစ္၍ အက္ထဲတြင္ အလုပ္မ်ား
မႏိုင္ေအာင္႐ွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အနီးအနား႐ွိ
အားေနသည့္အႏိုင့္ကို ထိုသို႔ ဟိုကအကူ/သည္ကအကူခိုင္းေနျခင္းပင္။
ထိုသည္ကို မေနႏိုင္သည့္ကြၽႏုပ္မွာသာ အႏိုင့္အစား ဟိုေျပးကူရ/သည္ေျပးကူရျဖင့္ လက္မလည္ေအာင္႐ွိသည္။
ေမာေတာ့ မေမာမိပါေလ။
သိတဲ့အတိုင္း ဘာမွမခိုင္းရက္ေအာင္ကို
ဒီက ခ်စ္ရတာကိုး။
-"ဒုံး..ဒုံး!"
-"အမေလး အႏိုင္!။
အာ့ ဘာလုပ္ေနတာတုန္း!"
အရီးကိုကူေနစဥ္ခန အေနာက္ဘက္က စဥ့္နီတုံးတံဳးသံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္မိမွ ေခါင္းနပန္းႀကီးရသည့္အျဖစ္။
ဘုရား ဘုရား။
အႏိုင္ရယ္ေလ လက္ႏုႏုနယ္နယ္ကေလးႏွင့္
မလိုက္မဖက္ ဓားမႀကီးကိုင္ထားေလရဲ႕။
တစ္ဖက္မွာလည္း ၂ပိႆာေလာက္႐ွိသည့္
ငါးရံ႕ႀကီးကို ကိုင္ထားေသးသည္။
မ်က္လုံးေတြပါျပာသြားသျဖင့္ သူ႕နံေဘး ေဆြ႕ကနဲသြားေရာက္ေမးမိေတာ့ သူကေလးမွာမူ ဘာမွမျဖစ္သလိုပင္ ျပဳံးျပလွ်က္။
-"အဟီး....ဘာလုပ္ဆို
မခိုင္ကို ငါးကူခုတ္ေပးေနတာေလ"
-"ေန..ေနမကူနဲ႔။
တို႔ပဲ ကူလိုက္မယ္"
-"အမေလး အဝါေရ။
မေျပာခ်င္လို႔ၾကည့္ေနတာကို
ဒီတခါေတာ့ မေနႏိုင္လို႔ေျပာရဦးမယ္။
ေတာ္ေတာ္ကဲတယ္ေနာ္..ဟြန္းဟြန္း"
-"မဟုတ္ပါဘူး မခိုင္ရယ္
ကြၽန္မမိန္းမေလးက လက္ႏုႏုကေလးေတြနဲ႔ေလ။
မေတာ္လို႔ ခုတ္မိသြားမွျဖင့္"
-"အမေလး မႏိုင္ဘူးေအ။
ငါေတာ့ မႏိုင္ေတာ့ဘူး မိဇူမေရ။
ေျပာဦး"
-"ဟုတ္ပါတယ္ ဝါရဲ႕။
အႏိုင္ ဒီေလာက္ေတာ့ ကူလို႔ရပါတယ္။
အႏိုင္ပဲ လုပ္လိုက္မယ္ေနာ္"
YOU ARE READING
"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"
General Fiction#Credit photo အောင်ရဲမြတ် ခေတ္တယာယီယူသုံးထားသည့်
