Chasing Safe Place ( PART TWO ) The Unspoken Longings

Chapter 68

• | bidding ;

"Bakit nandito ka?" Naramdaman kong may nag lagay nang coat sa likod ko. Napatingin ako sa nag salita at tumabi saakin. Nandito kasi ako sa balcony.

Ngumiti ako. "Wala lang, nagpapalamig?" Patanong kong sabi. Tumalikod siya sa railings at sumandal tsaka niya nilagay ang dalawang kamay niya sa bulsa nang trousers niya.

"Nag papalamig ng ulo?"

"Kinda"

"Pasensya ka na kay monira. Gano'n talaga siya, she's competitive at ayaw niyang nilalamangan siya."

"Nalamangan ko ba siya?"

"I can say.. Yes" Natawa kami pareho.

"Nicket puwedeng mag tanong?"

"Sure, about what?"

"Sa mga kapatid mo?"

"Are you interested? Nasabi ni sebastien saakin, gustong gusto mo raw palagi pakinggan ang story ng parents niya and now mga kapatid ko naman?" Nakangiti akong tumango.

"Hindi ko sila nakasama sa pag laki"

"May alam ka na ba kung nasaan sila?" Umiling siya. "No." Maiksi niyang sagot.

"Paano kung nasa tabi mo lang pala ang mga kapatid mo pero hindi mo lang alam at napapansin?"

"Hmm.. Then I'll be happy. Hindi naman nagkakamali ang lukso nang dugo."

"Kung sabagay, tama nga naman." Tumatango kong sabi.

"Nagkaroon ba nang something si monira at sebastien?" Napatingin siya saakin. Matagal bago siya sumagot.

"What if... My answer to your question is Yes?"

Tumango ako. "Okay"

"Are you jealous?"

"No."

"I saw what monira did." Hindi ako makatingin sakanya. "Talk to him."

"Ayoko. Naiinis pa ako sakanya. Gusto ko nga silang pag untugin ni monira kaya nandito ako." Marahan siyang tumawa at pilit akong inaaya na bumalik na kami sa loob ng venue.

Wala akong nagawa at nang ilagad niya ang braso niya at hinawakan ko na 'yon. Wala namang sigurong malisya? Lalo't alam naman ni beth na magkapatid kami.

"Ngumiti ka na at huwag ng mabadtrip. Pag untugin mo nalang isang dalawa sa isip mo, sayang ang make up mo't nakabusangot ka" Napangiti ako at natawa sa sinabi ni nicket.

"Puwede bang gawin ko nalang nang personal?" Umiling siya kaya lalo akong napangiti.

Napansin ko na nag bubulong bulongan ang mga tao at may nahagip ang paningin ko. Bakit nandito siya? I mean.. nakalabas na siya? Kailan pa?

"Gabby" Nag apir si nicket at gab na nag iisa sa sulok. "Hey" Nginitian ko siya.

"Kamusta? Kailan ka pa nakalabas?"

"No'ng isang araw lang"

"Pasensya ka na hindi kita nadalaw, busy ako't maraming ginagawa"

"Ano ka ba nicket, it's okay. Nakakahiya nga kung makita mo akong nakaposas."

"Sus parang noon lang nag aasaran tayo kung sinong unang mapoposasan sa Jail booth, iyon pala ikaw ang naunang naposasan, sa presinto nga lang" Hindi ko napigilang hindi matawa sa sinabi ni nicket. Natawa na rin ang dalawa sa pag tawa ki at napakamot sa ulo si gabriel.

"Oh maiwan ko na muna kayo, mukhang nay gustong kumausap sa 'yo" Napatingin ako kay nicket na tinanguan ako.

Ang awkward. "How are you?"