တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ခံထားရမူနှင့်အတူရှင်း
ခေါင်းထဲက တဆစ်ဆစ်ထိုးကိုက်နေသော
ကြောင့်နိုးလာရ၏ ။ မျက်လုံးဖွင့်ပြီးဟို ဒီ
ကြည့်မိတော့ ဒါရှင်းအခန်း ။ သို့ပေမဲ့ရှင်း၏
နောက်ကျောဘက်ဆီမှ ဝင်လေထွက်လေနွေး
နွေးနဲ့အတူ တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ထားသော
လက်ကြောင့် ေခါင်းကိုအတင်းလည်ပြန်
ကြည့်လိုက်တော့ ခပ်တည်တည်နှင့်အိပ်နေ
သော စိုင်းညီလင်းရှိန်ဖြစ်နေသည် ။ သူမှန်းသိ
တာနဲ့ လက်တွေကိုဖယ်ချပြီး ထဖို့လုပ်တော့ပြန်
ဆွဲချခံရပြီး
'' အစောကြီး ပဲပြုတ်ထရောင်းဖို့လား... ''
''မင်းမေကြီးတော်! ''
မနက်စောတာတွေနောက်ကျတာတွေမတွေးနိုင်
တော့ပဲ ဆဲချလိုက်တော့၏ ။
'' အဟက်! အသဲယားစရာလေးကွာ.... ထပ်အိပ်
ပါအုံး ကိုကိုရယ် မနေ့ညကလဲသောင်းကြမ်းထား
တာကို... ''
'' ဘာကိုသောင်းကျန်း! ''
အတွေးမဆုံးခင် ရှင်းရဲ့လက်က တင်ပါးများဆီ
ကိုစမ်းလိုက်မိတော့ နာကျင်မူရှိမနေ ။
'' ဟာကွာ စောစောစီးစီး မှောင်နေတာပဲ မနေ့က
ခင်ဗျား အရက်တွေ တအားသောက်ထားတာကို
ပြောတာ... ''
ပြောပြီး လင်းရှိန် ကသူ့နှာခေါင်းနှင့် ရှင်းနှာ
ခေါင်းကိုပွတ်တိုက်ပီး ကျီစယ်လေတော့သည် ။
ရှင်းလည်းသူ့မျက်နှာကြီးကိုလက်နှင့်ပြန်တွန်း
ထားလိုက်ရင်း
''ငါ့ကို လွတ်စမ်းပါ စိုင်းညီလင်းရှိန်ရဲ့ ''
'' အဖြေပေးရင်လွတ်ပေးမယ် ''
ပြောပြီး ရှင်းတစ်ကိုယ်လုံးကိုတင်းတင်းကြပ်
ကြပ်ဖက်တွယ်လာရုံသာမက ခြေတောက်များ
ဖြင့်ပါခွလာသောကြောင့် လူက လူးမရလွန့်မရ
'' ဘာအဖြေလဲ....ရူးကြောင်ကြောင်နဲ့! ''
'' ခင်ဗျားနော် လူလည်ကျဖို့မစဥ်းစားနဲ့ မနေ့က
ကျုပ် ခင်ဗျားကို ရည်းစားစကားပြောပြီးသား ''
ရှင်း memory ကို ပြန်ခေါ်ပေမဲ့တစ်ခုမှထွက်မ
လာ ။
'' ဟာ... မမှတ်မိဘူးလို့ပြောဖို့လား... ''
