Peyda 52- 1.Kısım

3.1K 385 66
                                    

18.04.2025
Peyda'nın elli ikinci bölümüne hoş geldiniz.
Keyifli okumalar:)

Bölüm şarkıları:
Kalben- Rüzgar
Sertap Erener- Karbeyaz
🎀

"Sorgulanan Sevgi"

Sevgiye alışık olmayan kalpler bazen sorgularlar neden sevildiklerini?

8 Aralık 2023
İstanbul, Türkiye

Hepimizin hayatında dönüm noktaları vardı ve o dönüm noktalarında bize verilen seçenekler...

Kararın ne olursa olsun pişman olurdun çoğu zaman ama yine de devam ederdin yaşamaya.

Bu kararlar bazen kolay, bazen zor olurdu. Bazense kalbiniz ile aklınız çatışır ve sizin dilinizi lal ederlerdi. Kararınızı engellerlerdi adeta.

Zahir'in karşısında sus pus oturmamın sebebi de buydu.

Zihnim yorulduğumu, biraz durmamı, dinlenmemi söylüyordu, kalbim ise çoktan onun peşinden koşmuştu.

Kalbim Zahir, aklım ise dur diyordu ve ben Zahir'in karşısında susarak tek kelime bile edemiyordum.

Benim sessizliğim onu da başka düşüncelere itmiş olacak ki hızla konuşmaya başladı. "Hemen cevap vermek zorunda değilsin, düşün istersen. Acele karar vermeni istemem."

Başımı aşağı yukarı salladım. Bu, benim için de iyi olurdu. Düşünmem lazımdı çünkü.

"Zahir, ben... Ben kararsız değilim şu an ama aklım çok karışık."

Başını sallamıştı. "Anlıyorum zaten seni, sıkıntı değil, ne zaman istersen cevap ver, sorum değişmeyecek."

Ona gülümsedim, beni anlıyordu ve anlaması yetmezmiş gibi benim için çabalıyordu da. Bu her şeye değerdi.

"Teşekkür ederim." dedim geç kalmış bir minnettarlığı dile getirerek. Sağlam kolumu ona doğru uzatmış ve boynundan onu kendime doğru çekmiştim.

"Ne için?" Kollarını belime dikkatlice dolarken şaşkınlıkla çıkan sesine tebessüm etmiştim.

"Her şey için." Kolumu daha da sıkılaştırdığımda yatakta bana doğru kaymış ve kollarını daha rahat dolamıştı bedenime. "En çok da Zahir olduğun için."

"O zaman ben de sana teşekkür ederim." dedi ve başımın üzerine bir öpücük koyduktan sonra devam etti. "Peyda olduğun için, yanımda olduğun için."

Birbirimize daha sıkı sarıldığımız saniyelerden birinde kapının ardına kadar aniden açılmasıyla irkilerek birbirimizden ayrılmıştık.

"Ayy, ben bölmedim değil mi?" Her kelimesini uzatarak ve elleriyle gözlerini kapatarak konuşan Çilem ile birlikte gülüşünü tutamadım, yanaklarım da onun söylediklerinden sonra kızarmıştı.

"Hayır, saçmalama." Hızlıca kendimi açıklamaya çalışırken Zahir, benim aksime Çilem'e ters ters bakıyordu.

"Çok özel anlarımızı böldün, Çilem'ciğim." Çilem, Zahir'in alaylı sesiyle parmaklarını hafifçe aralayıp bize doğru bakmış, düzgün bir vaziyette olduğumuza kanaat getirdiğindeyse ellerini gözlerinden çekerek elindeki poşetlerle bize doğru gelmeye başlamıştı.

"Aman canım, sevgilin kaçmıyor ya hep olur o özel anlar." Beni utandırdığının farkında bir şekilde konuşurken poşeti açmış, içindekileri Zahir'in arkasında kalan masaya bırakmaya başlamıştı.

PeydaWhere stories live. Discover now