Why I Have To

Chapter 6

December 15, 2008

I've been hanging out with Jade almost everyday since the Halloween party. Minsan sa bahay nila, pero madalas sa coffee shop where we first met. I introduced her to Batchi and Abby kaya minsan nakakasama namin sila mag kwentuhan kapag break time nila. Ipinakilala niya rin ako sa best friend niya na si Sally na siya namang nakasundo ko agad dahil mahilig itong magpatawa kagaya ni Batchi.

Jade and I usually talk about almost everything, she tells me stories from her favorite books, ako naman nagkukwento sakanya about sa music na hilig ko at mga series na pinapanood ko. Natutuwa ako dahil nagkakasundo kami na parehong mahilig sa mga lumang kanta. Hindi ko na kailangan mag basa pa ng libro dahil sa mga kwento palang niya ay parang nabasa ko na rin ito. Natutuwa ako kapag pinapakinggan siya kapag pinaguusapan namin ang mga librong gusto niya. There's a sparkle in her eyes everytime she talks about it, and it amazes me how passionate she is about books. Kaya minsan kahit di naman ako ganun ka-interesado ay nakikinig akong mabuti dahil gustong gusto ko lang naririnig na nagsasalita siya. Very animated siya mag kuwento kaya naman lagi kaming nagtatawanan.

Tonight's the night of our Christmas concert. Eto yung matagal na naming pinaghahandaan at sa wakas makakatugtog na rin kami sa CCP. Sobrang excited ko sa gabing ito kaya lang nalungkot ako ng hindi pala makakapunta si Tatay dahil meron siyang emergency na out of town business trip. Naiintindihan ko naman yun kaya si Batchi nalang ang aking inimbitahan na manood. Niyaya ko rin si Jade kaya lang mayroon silang family dinner ngayon kaya malabo rin itong makapunta. Aaminin ko na na-disappoint ako pero wala naman akong magagawa dahil mahigpit ang pamilya nito. Hindi siya pwedeng tumanggi sa kanilang mga family gatherings. Nawalan ako ng gana mag perform pero dahil nandito naman si Batchi, kahit papano ginanahan naman ako.

We are next to perform so I opened my violin case, took out my bow and applied rosin on it. As I was rubbing the stone on the strands of my bow, I felt someone crept up to me and covered my eyes with cold hands. A shiver ran down my spine as I recognized the scent of that person's hands. Vanilla.

"Guess who." Sabi ng boses na parang nakangiti. Kahit na di pa siya magsalita alam na alam ko na kung sino siya.

"Jade?" Inalis niya ang kamay niya at lumingon ako.

"Tama! Bilis mo nahulaan ah!" Sabi niya sabay yakap sa akin.

"I would know that voice anywhere. Ang tinis eh, masakit sa tenga." Pangaasar ko naman. She playfully slapped my arms and laughed.

"Pano ka nakapunta dito? Diba mayroon kayong family dinner ngayon?" I wondered.

"Meron nga, pero nung nabanggit ko kay Dada na magpeperform ka ngayon at wala ang Tatay mo, sabi niya puntahan daw kita to show my support. Himala nga at pumayag eh. Ganon ka kalakas sakanila." Sabi nito sabay kurot sa pisngi ko.

Naging malapit na rin ako sa pamilya niya dahil palagi akong nandoon kapag walang pasok. Pag inaabot ng gabi ay iniimbitahan nila akong sumama sakanila maghapunan kaya naman naging parang parte na rin ako ng pamilya nila.

"Sus, ako pa! Gustong gusto kaya ako ng Dada mo." Pagyayabang ko naman.

"I hate to admit it pero... Oo nga. Haha. Ano ba kasing pinakain mo dun?"

"Ewan ko. Sadyang charming lang talaga ko." Pinalo nanaman niya ang braso ko at tumawa.

"Sige na, Althea. Mag prepare ka na diyan. I'll go ahead and find Batchi, siya nalang tabihan ko para di naman ako loner." Sabi nito.

"Break a leg, Althea! Kayang kaya mo 'yan! Fight, fight, fight!" She said loudly while pumping her fists in the air. Natawa naman ako sa kalokohan niya.