The History Teacher (voltooid)

Hoofdstuk 9

Ik opende mijn ogen en zag alles wazig. Langzaam begon alles scherp te worden.

"Merel, ik ben zo blij dat je er weer bent." Hoorde ik Verbeek zeggen.

Opeens kwam alles weer naar binnen. Hij had me gekwetst. Maar uiteindelijk was hij er wel voor me.

"M-meneer?"

"Ja? Sorry dat ik zo tegen je deed. Je kwetste me een beetje met je opmerking Merel."

Heb ik hem gekwetst? Wanneer dan en hoe? O, wacht ik weet het al. Toen ik zei dat zijn niveau te laag was om bijles te geven.

"Het spijt me ook, geloof me je bent de leukste en beste geschiedenis leraar die ik ooit gehad heb."

"Dank je wel, dat betekent echt heel veel voor mij Merel. Ik vind het ook erg leuk om jou les te geven, je bent zo gemotiveerd en vind geschiedenis leuk dat kan ik zo erg waarderen.

"Geschiedenis is leuk en ook erg interessant."

"Klopt helemaal."

"Merel?"

"Ja?"

"Je kan alles tegen mij vertellen hé?"

Wat bedoeld hij hiermee te zeggen? Oké, toen hij mij vastpakte werd ik weer herinnerd aan iets afschuwelijks.

Ik liep over straat ik was een jaar of veertien. Ik had het idee dat ik achtervolgd werd, maar steeds als ik achterom keek zag ik niemand. Ik begon sneller te lopen. Ik voelde mijn hart kloppen. Steeds sneller en sneller. Ik rende en rende. Opeens pakte iemand mij vast. Ik kon niet zien wie het was, want hij had een bivakmuts op. Ik huilde en schreeuwde om hulp. Hij zei dat ik stil moest zijn. Maar ik bleef schreeuwen. Hij trapte me in mijn maag. Ik crepeerde van de pijn. Ik stikte en merkte dat ik niet meer door mijn mond kon ademen. Er was tape op geplakt. Ik voelde me benauwd worden. Ik werd in een auto gesleept. Ik trilde hevig. Ik voelde de trillingen langs mijn ruggengraat gaan. Het voelde vreselijk. Ik kon niet stoppen met huilen. De rit leek wel uren te duren. Ik voelde niks meer behalve angst. De auto stopte en ik hoorde de autodeur open gaan.

"Werk wel een beetje mee, bitch."

Hij pakte me vast en duwde mij hardnekkig de auto uit. Ik keek en zag dat we een huis naar binnen gingen. Kan hij mij nu niet gewoon vermoorden? Ik werd op een stoel vast gebonden en mijn tape werd van mijn mond afgescheurd. Het deed veel pijn. Ik voelde hoe haartje voor haartje eruit werd getrokken. Het brandde nu heel erg. Ik begon te schreeuwen en om help te roepen.

"Bitch, niemand hoort je hier toch."

Ik begin te huilen. Wie is deze man? Wat wil hij van me? Wat heb ik hem misdaan? Hij kwam op mij afgelopen. Ik werd er bang van. Hij begon aan me te zitten. Het begon bij mijn haar.

"Blijf van me af!"

Hij gaf me een klap op mijn gezicht. Ik voelde de pijn. Het gaat allemaal niet helpen. Ik hoop maar dat ik drugs krijg en dat ik me er niks meer van kan herinneren later. Ik voelde het touw wat ik om mijn handen had snijden. Ik zat vastgebonden  aan een stoel met mijn voeten aan de poten en met mijn handen aan de achterkant samengebonden bij de leuning. 

"Zozo, nu kan je niks meer doen schatje van me. Ik ga je lekker even verwennen."

[WARNING: Dit stukje kan seks bevatten en misbruik. Als je er niet tegen kan moet je dit hoofdstuk even overslaan]

Hij kwam dichter en dichterbij, mijn hartslag versnelde. Ik rook zijn adem die stonk naar verrotte vis. Hij zat aan mijn haren. Hij ging naar beneden en begon aan mijn borsten te zitten. Au hij deed me pijn. Ik voelde me walgelijk. Ik rilde over mijn hele lichaam en kreeg overal kippenvel.