The History Teacher (voltooid)

laatste hoofdstuk. H35

EPILOOG 30 jaar later

Het begon allemaal zo vertelde ik aan mijn geadopteerde kind. Ik ontmoette Julian toen ik op de middelbareschool zat. Hij was een leraar, dus eigenlijk was het strafbaar dat we een relatie zouden krijgen. Maar toen ik bijles van hem kreeg voor geschiedenis vond ik hem leuk, meer dan leuk. Ik heb het heel lang voor me gehouden, omdat ik geen problemen wilde. Mijn moeder haatte homo's. Later vonden we elkaar zo leuk dat we zoenden. En er gebeurde nog veel meer, ook nare dingen, zoals dat Merel overleed, maar dat vertelde ik niet. Ook niet dat we seks hebben gehad. Ook niet dat mijn moeder mij het huis uit gezet heeft. Mijn moeder heb ik sindsdien nooit meer gezien. Ik ging dus naar een bos om op een bank te gaan slapen, gelukkig kwam Julian me redden en ik kon bij hem blijven. Sindsdien wonen we samen en zijn we erg hecht geworden en naar elkaar toe gegroeid. We hebben nu een kind van zeven jaar oud alweer. Het gaat zo snel. Julian geeft nog steeds les. Ik daar en tegen werk bij een bedrijf als communicatie persoon. Ik vind mijn werk erg leuk, ik werk deeltijd, zodat ik nog genoeg tijd heb voor mijn kind. Julian en ik zijn nog niet getrouwd, maar ik wil het wel heel graag. En vandaag is de dag dat ik hem ten huwelijk ga vragen.  Ik heb voor vanavond een oppas geregeld en ik heb bij een restaurant gereserveerd. Als we dan romantisch gegeten hebben gaan we naar het strand en daar ga ik hem ten huwelijk vragen. Ik hoorde de deurbel gaan. Dat zal de oppas zijn. 

"Hallo, bedankt dat je vandaag kunt oppassen." zei ik tegen een meisje van een jaar of zestien. 

"Ik had de tijd en ik vind het leuk om te doen dus geen probleem." ze glimlachte lief en een tikkeltje zenuwachtig. 

"Je mag gewoon drinken voor jezelf pakken en eten uit de kast."

"Oké, dank je."

"O, en Harran moet om acht uur naar bed."

"Oké."

Ik ging naar het restaurant waar ik met Julian had afgesproken. Ik ging zenuwachtig zitten.  Zal hij nog wel komen? Misschien houdt hij wel niet meer van me. Gelukkig zag ik Julian daar aan komen lopen. Hij zag er zoals altijd weer mooi uit. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht toen ik hem zag aan komen lopen. Wat moet ik toch blij zijn met zo'n knappe man.

"Hee Brian."

"Hee"

"Wat leuk dit, echt romantisch."

"Ja, hoe was het werken."

"Zoals altijd een beetje het zelfde."

We bestelden wat te eten en wat te drinken. Toen we even later klaar waren met eten namen we nog een dessert en gingen we naar het strand.

"Je gedraagt je een beetje nerveus is er iets Brian?"

"N-nee."

We liepen hand in hand over het strand, kijkend naar de zee en de zon. Toen was het moment er, ik ga hem nu ten huwelijk vragen. Ik ging op mijn knie zitten en pakte het doosje uit mijn broekzak. Ik zag dat Julian tranen in zijn ogen kreeg.

"Nee Brian, dit meen je niet."

"Julian antonius Verbeek, wil je met me trouwen?"

"Is dit serieus een vraag? Natuurlijk wil ik met je trouwen, kom hier!"

Ik liep op hem af en hij zoende me. Ik weet het nu zeker, wij blijven voor altijd bij elkaar. 

--------------------

Dit is dan het chliche einde van het boek :(. Ik wil een paar mensen heel erg bedanken.

Als eerste JULLIE LEZERS. Zonder jullie was dit boek nooit zo ver gekomen. Door al jullie lieve comments en votes ben ik door gegaan. Het gaf me zo veel motivatie. Bedankt. 

Ook wil ik mijn leraar bedanken waar ik verliefd op was, want anders had ik nooit zo veel inspiratie gehad hahah. Hij zal dit boek toch nooit lezen, but I don't care. 

Laat please even een comment achter wat je van dit boek vond.

O en er komt een nieuw boek aan met het zelfde thema. :)

xxx onzekermeisje