The History Teacher (voltooid)

Hoofdstuk 13

POV BAS

"Wil je met me op date?" hoorde ik Danieke vragen. Verstond ik dat nou goed? Wil het leukste meisje van de wereld met mij op date? Ik ben zo saai en zij is gewoon zo perfect.

"Natuurlijk wil ik dat!"

Een intens gevoel van blijdschap kwam mijn lichaam binnen stromen. Het leukste meisje van de wereld heeft mij op date gevraagd.

POV MEREL

Ik liep naar het restaurant en zag dat Julian er niet meer was. Ik zuchtte, waar is hij nou? Ik liep het hele park over, maar ik zie hem nergens. Ik liep een tent binnen en ja hoor, daar is Julian met die ene vrouw. Ik voelde jaloezie in mij naar boven komen. Waarom ben ik jaloers? Is dit wel normaal? Ik ben niet eens verliefd op hem. Ik keek naar Julian die zijn arm om die vrouw had gelegd. Hoe heette die vrouw ook al weer? Boeit mij het. Ik mag haar nu al niet. Ik zag hoe de vrouw Julian in de ogen keek en dichter naar hem toe bewoog. Julian zoende haar. Ik had dit niet willen zien. Ik voelde me verdrietig. Ik wil naar huis. Ik belde in paniek Danieke op.

"He met Merel, ik wil naar huis nu!"

"He schat, wat is er? Waar ben je? Dan komen ik en Bas er aan."

"Ik kom wel naar de uitgang als jullie daar ook naar toe komen zie ik jullie daar."

"Top, tot zo."

Ik hing op en rende zo snel mogelijk naar de uitgang als ik kon. Ik zag Bas en Danieke al staan.

"Hee Merel, wat is er?"

"Ik wil weg, ik vind het niet meer leuk hier. Julian zoent met een rare vrouw en.." Ik begon te huilen.

Danieke gaf me een knuffel.

"Het komt goed schat, kom dan gaan we lekker naar huis."

"Bedankt Danieke."

"Bas? Wil je met ons mee of blijf je bij Julian?"

"Ik heb Julian al ingelicht dat ik met jullie mee ga."

"Oké, gezellig."

Danieke, Bas en ik liepen naar het treinstation en pakte de eerste trein naar huis. Wat was dit een stom festival. De treinreis heen was erg gezellig. Toen Julian die vrouw ontmoette toen werd het gewoon stom. Ik ben niet verliefd op hem, maar ik vond het gewoon vervelend. Toen ik thuis was ging ik op mijn bed liggen.

*Paar dagen later*

Het is nu donderdag en ik moet weer naar school. Logisch, want je moet altijd op een donderdag naar school. Er is in de vorige dagen niet erg veel gebeurt tussen mij en Sophie. Ze heeft alleen eten naar me toe gegooid en mijn tas weer eens in de prullenbak gegooid. Het is irritant, maar je went eraan. Het doet elke keer toch ergens pijn, maar niet meer zo veel pijn als de eerste keer. Julian had nog tegen mij verteld dat het niks was geworden tussen hem en die vrouw. Ik weet echt niet wat er mis met hem is hoor soms. Dan gaat hij met Sophie zoenen en dan met die vrouw. Hij moet daar echt eens mee stoppen. Ik had het nooit van hem verwacht dat hij zo'n persoon zal zijn. Zo zie ik maar weer, je kan op niemand vertrouwen alleen op jezelf. Ik heb zo geschiedenis. Ik heb er zin in we gaan het over de trias politica hebben. Ik heb daar laatst een heel interessant boek over gelezen. Het heet de geest der wetten.

POV JULIAN

Ik zit hier nu aan mijn bureau te denken over het geschiedenis festival. Merel heeft me dus gezien toen ik aan het zoenen was. Ze zal nu wel denken dat ik met iedere vrouw zoen. Misschien is dat ook wel ongeveer zo. Niet dat ik het leuk vindt. Maar ik voel bij geen enkele vrouw gewoon wat. Het voelt niet speciaal. Merel is een aardig meisje, maar ik weet niet zo goed wat ik met haar aan moet. Ze is soms zo verdrietig. Ik wil haar echt graag helpen. Misschien kan ze mij ook helpen, met het probleem dat ik nog nooit echt verliefd ben geweest. Ik heb wel vaak crushes gehad. En deed alsof ik verliefd was om niet raar te zijn. Merel is leuk, misschien ben ik wel verliefd op haar? Ik zag Merel's klas naar binnen lopen. Ik zag Sophie gemeen naar Merel lachen. Wat is er toch mis met haar? Ik glimlachte naar Merel die vooraan ging zitten, zoals altijd. Ze glimlachte terug en ik zag dat ze aan het lezen was. Ik werp mijn blik op Brian, een jongen uit Merel's klas. Hij zag er altijd leuk uit voor een jongen. Hij had zwart haar en blauwe ogen en een zwarte bril. Hij had vandaag een groen met blauwe ruitjes blouse aan en zwarte broek. Ik zag dat hij ging zitten en zijn boeken pakte. Iedereen zat en ik begon met de les. Mijn blik werd even op Brian gericht, hij zat te tekenen. Het zag er mooi uit. Jammer dat hij tekenen belangrijker vindt dan mijn les. Ik ging weer verder met mijn les en vertelde over de trias politica.

Ik hoorde iemand hard lachen. Het was Stan de jongen die naast Brian zat.

"Moeten jullie eens kijken, het is zo lelijk hij kan echt niet tekenen."

"Waarom teken je überhaupt je bent een jongen."

"Ja Stan, geef maar hier dat boek."

Ik liep boos op Stan af en pakte het schetsboek.

"Nu even opletten anders mag je eruit!"

Ik vertelde mijn verhaal af en gaf het huiswerk op. Iedereen was bezig en ik keek naar het schetsboek. Zal ik er even in gaan kijken? Ik zag dat hij een wolf had getekend het zag er heel mooi uit. Ik werd telkens weer verbaasd over hoe goed hij kon tekenen. Ik zag dat hij ook een tekening gemaakt had van een jood in de tweede wereldoorlog. Zo mooi. Hij was nu bezig met een man. Het zag er al goed uit. Oké, ik stop straks ziet hij nog dat ik er in heb gekeken. Ik keek naar Brian die me onzeker aan keek. Hij heeft gezien dat ik er in keek. O nee, shit. Ik geef hem zo wel aan hem terug aan het einde van de les en dan zeg ik dat hij talent heeft.

"Meneer?" Hoorde ik Merel vragen.

"Ja?"

"Is er iets?"

"Nee hoor, hoezo?"

"Ach ik dacht het even."

"Lukt het met je huiswerk?"

"Ik heb het al af, het was zo makkelijk en weinig."

"Echt? Goed hoor."

"Meneer." Hoorde ik Sophie door de klas schreeuwen.

Ik zuchtte. Niet haar weer.

"Ja, wat is er?"

"Kunt u mij even helpen?"

"Ik kom er aan."

Ik liep naar Sophie toe. Ik hoe ze weer haar topje naar beneden deed. Ze had nu zo veel inkijk, maar het doet me niks. Het irriteert me alleen maar. Wanneer leert ze dat nou eens?

"Wat is je vraag?"

"Hoe het komt dat u zo lekker bent?"

Ik hoorde het meisje dat naast haar zat keihard lachen.

"Sophie even serieus nu, wil je er uit gestuurd worden?"

"Meneer, ik ben serieus. Maar ik heb nog wel een vraag. Over welke drie machten had je nou?"

Oké, ik heb dit echt al zo vaak verteld en ze weet het nu nog steeds niet.

"Wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht."

"Bedankt."

De bel ging en iedereen liep de klas uit behalve Brian natuurlijk.

"Hier is je schetsboek, je hebt echt talent."

"B-bedankt meneer."

Hij pakte het van me aan en ik voelde zijn warme hand. Is hij zenuwachtig? Ik keek hem aan en ik kon zijn gevoelens niet lezen. Best logisch ook eigenlijk.

POV BRIAN

Ik werd een beetje zenuwachtig van meneer Verbeek. Hij keek me heel doordringend aan. Ik was bang dat hij iets zag in mijn blik. Misschien ziet hij wel dat ik... Nee, hij zou zo iets echt raar vinden. Ik keek Verbeek nog steeds aan. Ik begrijp wel waarom de meisjes hem zo knap vinden. Zijn perfecte ogen en zijn altijd goed zittende haar. Oké, ik heb mijn schetsboek wat doe ik hier nog? Ik weet het niet. Het is een awkward moment, maar Verbeek lijkt er heel rustig onder te zijn. Verbeek legt een hand op mijn schouder. Ik moest blozen. Wat doet hij?

"Je hebt echt talent, geef je talent niet op, omdat mensen uit je klas je belachelijk maken oké?"

Wat lief dat hij dat zegt.

"B-bedankt, ik moet maar weer eens gaan."

"Is goed, tot morgen Brian."

------

Heee Mensen,

Wat een flut hoofdstuk weer zoals altijd :(. Ik hoop dat jullie het hoofdstuk toch weer leuk vonden! Bedankt voor jullie lieve comments altijd <3. Vinden jullie het leuk dat ik zo vaak van p.o.v wissel? Ik vind het zelf wel leuk, omdat je dan niet alles vanuit een persoon ziet. Anyways, vergeet niet te liken.

Xx onzerkmeisje