The History Teacher (voltooid)

Hoofdstuk 18

--Volgende dag--

Ik liep de deur uit op weg naar school. Ik heb zo een geschiedenis proefwerk en ik ben totaal niet zenuwachtig. Ik heb een half uur geleerd, maar ik ken het echt goed. Geschiedenis is echt een makkelijk vak. Je hoeft het niet eens te leren vaak om een voldoende te halen. Wel als het een leer proefwerk is, maar meestal zijn het van die bron vragen die je toch niet kan leren. Erg makkelijk al zeg ik het zelf. Ik begrijp echt niet waarom Brian gisteren wou gaan leren in plaats van met mij afspreken. Ik ging op mijn plek zitten. Ik zag Brian binnen komen en hij ging weer naast me zitten.

"Goed geleerd?" Vroeg ik aan Brian.

"Ja, ik heb denk ik in totaal wel negen uur geleerd."

Ik schrok. Negen uur? Hoe kan dat? Dat is zo niet normaal lang.

"Wow, dat is echt lang..."

"Jij?"

Kan ik het nu wel eerlijk zeggen dat ik een half uur geleerd heb?

"Ehm, een half uur."

"Zo kort? Ik denk niet dat je dan een voldoende gaat halen."

"Dat ga ik wel halen, maak je geen zorgen ik vind het echt makkelijk."

"Succes."

"Jij ook."

Verbeek deelde de proefwerken uit.

"Succes Merel."

"Bedankt."

"Succes Brian."

"Thanks." hoorde ik Brian mompelend terug zeggen. Ik opende het proefwerk en zag dat het veel bron vragen waren en een paar leer vragen. Dit gaat wel lukken. Ik maakte alle opgaven en na een half uur was ik klaar.

P.O.V BRIAN

Ik opende het proefwerk en ik begon te zuchten. Ik kon wel janken. Weer zo'n moeilijk proefwerk met bron vragen. Ik begon met de leer vragen, zelfs die wist ik niet allemaal meer. Waarom leer ik altijd zo goed en dan ken ik alles en dan gaat het helemaal verkeerd op het proefwerk. Ben ik de enige die dit heeft? Het was bijna tijd ik had nog 5 minuten en ik moest nog twee bron vragen. Dit wordt haasten. Ik begon te stressen en las snel de bron. Ik weet het gewoon echt niet. Ik zuchtte. Ik haat geschiedenis. Nou ja, ik haat het niet, maar het is meer dat ik er gewoon zo slecht in ben. Ik begon nu aan de laatste vraag.

"De tijd is voorbij leg allemaal jullie pennen neer en jullie proefwerk op de rand van jullie tafel."

Ik schreef nog snel even een antwoord op. Beter iets dan niets. Oké, in mijn geval kan ik soms beter niets opschrijven dat iets. Ik kan namelijk echt hele domme antwoorden opschrijven.

De bel ging.

"En hoe ging het?" vroeg Merel.

"Slecht. Was echt een moeilijk proefwerk. En bij jou?"

"Ahw, best goed!"

Ik weet het nu zeker het leven is niet eerlijk. Nee oké, dat wist ik al. Maar dat mensen die een half uur leren waarschijnlijk een hoger cijfer halen dan ik, maakt me gewoon depressief.

P.O.V MEREL

Hoe kan hij het toch verpesten? Zo moeilijk was het proefwerk toch ook weer niet? Ik hoop echt dat hij een voldoende heeft. Ik keek naar Brian. Hij is zo mooi. Misschien ben ik wel verliefd op hem. Hij lijkt ergens wel op Verbeek in bepaalde opzichten. Maar hij is beter veel beter dan Verbeek. Ik weet zeker dat hij nog geen vriendin heeft. Misschien kan ik zijn vriendin wel worden. Hij pest me niet en doet aardig. De meeste mensen waarderen me niet zoals ik ben, maar Brian wel. Hij is een goed persoon.