Hoofdstuk 17

615 29 10
                                    

P.O.V MEREL

Ik ben nog steeds echt woedend op Sophie. Mijn moeder heeft er echt een trauma aan overgehouden. Steeds als de bel gaat zie ik dat haar gezicht voor angst schiet. Dat allemaal door Sophie. Het is ook mijn schuld. Sophie had eigenlijk wel gelijk. Ik had nooit met Verbeek moeten praten en aandacht trekken, want hij is echt een sukkel. Ik voel me nog steeds erg gekwetst. Hij heeft mij gewoon gebruikt. Ik haat hem, maar toch hou ik ergens van hem. Misschien is het de kik wel, omdat het verboden is om met een leraar een relatie te krijgen. Ik weet alleen bijna zeker dat niet dat de oorzaak is. Ik heb vandaag weer school en ik heb er echt geen zin. Elke les alleen zitten, elke pauze in de wc zitten, omdat ik anders last krijg van mensen, zoals Sophie die me pesten. Ik pakte mijn kleding en trok het aan.

--Op school--

Ik rende naar de les toe. Ik had als eerste geschiedenis. Ik zag dat Brian op de plek naast mij zat. Wat doet hij daar nou? Ik zuchtte. Ik liep ernaar toe en ging op mijn plek zitten.

"Wat doe jij hier?" Vroeg ik aan Brian een beetje kortaf.

"Ehm zitten, ik heb ruzie met degene naast wie ik zit."

"O, wil je wel naast mij zitten dan? Pas maar op ik kan best gevaarlijk zijn."

"O, hoezo dan?"

"Voor je het weet wordt je ook gepest Brian. Zo gaat het nou eenmaal."

"Weetje Merel? Ik ben het zat om me anders voor te doen dan dat ik ben. De vorige les hier heeft me laten in zien dat ik niet zo veel om andermans mening moet geven. Ik wil niet dat de mensen in deze klas mij blokkeren in wat ik leuk vind om te doen. Tekenen in mijn geval dan."

"O, ik begrijp je wel."

"Jij vind geschiedenis toch leuk? Ik heb zo veel respect dat jij gewoon ondanks al deze meningen uit de klas gewoon ermee door bent gegaan en niet gestopt bent."

"B-bedankt."

Ik keek naar Brian. Hij had mooie blauwe ogen en zwart haar met een bril. Ik zag dat hij een kladblok op zijn geschiedenis werkboek had gelegd en dat hij aan het tekenen was. Hij was een man aan het maken. Wow hij lijkt echt niet normaal veel op Verbeek. Ik keek goed naar de tekening en naar Verbeek. Het is gewoon bijna het zelfde. Ik zag dan alleen nog maar de gezichtsvorm en het haar. Maar het lijkt echt niet normaal veel op Verbeek. 

"Mooi hoor." zei ik. Ik zag dat Brian moest blozen en snel zijn kladblok dicht deed. 

"Dank je."

Ik was nog wat aan het praten met Brian en ik zag Verbeek jaloers kijken. Zal hij toch nog verliefd op me zijn? 

P.O.V BRIAN

Ik ging vooraan bij meneer Verbeek zitten. Ik had dus echt geen zin om naast iemand te gaan zitten waar ik ruzie mee heb. Ik ga wel naast Merel zitten. Ze is tenminste zichzelf, dat kan ik van mezelf niet zeggen. 

"Hallo Brian." Ik keek op en zag dat Verbeek me aankeek.

"Hallo meneer."

Ik keek hem aan en hij keek terug. Waarom is het toch altijd zo awkward als ik naar hem kijk en hij terug kijkt? Ik moest blozen.

Ik pakte mijn boeken uit de tas en opende ze. Ik pakte nog mijn schetsboek en legde het op mijn geschiedenis werkboek. Ik ga Verbeek natekenen. Hij zal dat toch niet zo erg vinden? Ik begon met tekenen en zag dat Merel rennend binnen kwam. Ze kwam snel naast me zitten.

"Wat doe jij hier?" zei ze een beetje kortaf.

"Ehm zitten, ik heb ruzie met degene naast wie ik zit."

The History Teacher (voltooid)Where stories live. Discover now