Fantasy Girl | gxg

Hoofdstuk 3 - Fantasy Girl

Herhaling:

"Ik een vriend?! Had je nog niet door dat ik niet op jongens val?" Ik draaide me om. Nora grijnsde, "ja, dat verstond je goed. Ik ben gay."

Op een een of andere manier voelde ik me nu een stuk lichter...

+++

"is dat het enige wat ik ben? Een scharrel?!"

Charlotte

Nadat ik Nora haar Latte had gebracht stelde ze voor om een keer ergens af te spreken. We wisselden nummers uit en na mijn werk begon ik direct met appen naar Nora. Eenmaal toen ik thuis kwam kreeg ik een berichtje terug.

Charlotte: eindelijk klaar met mijn werk. Wat ben jij aan het doen?

Nora: ik verveel me te pletter.

Stiekem schoot ik in de lach, net toen ik iets terug wou appen werd ik gestoord door het andere levende wezen in mijn appartement. "En waarom ben jij zo vrolijk?" Vroeg Inge. Ik legde mijn mobiel even aan de kant, "omdat ik met iemand anders app dan met jou en ik dus eindelijk van jou af ben."

Inge plofte naast me op de bank, "bedankt maar weer." Ze kneep haar ogen dicht, waarschijnlijk door de hoofdpijn. "Gaat het al beter met je kater?" Ze knikte en opende haar ogen, "is er iets gebeurt in de discotheek Charlotte? Ik kan me bijna niks meer herinneren. En er staat opeens een jongen genaamd Tyler in mijn contacten."

"Waarschijnlijk die jongen waarmee je bijna gezoend had." Zei ik. Haar ogen werden groot, "echt waar? Was hij schattig?"

"Niet zo schattig als Nora." Fluisterde ik. Inge schudde me door elkaar heen, "Charlotte wie is Nora?' Is dat het meisje met wie je appt? Heb je een crush? Charlotte vertel me alles!" Zeurde ze.

Ik schudde mijn hoofd. "Er is niks te vertellen. Ik heb gedanst met haar en zag haar weer terug in het café. We hebben nummers gewisseld, zodat we kunnen afspreken. Als vrienden!" Ik legde de nadruk op de laatste zin.

Maar Inge negeerde zoals gewoonlijk alles wat ik zei, "je hebt mijn advies opgevolgd! Je bent voor de meisjes gegaan, Charlotte ik ben zo trots op je. Weet je al of zij op meisjes valt en-"

"Inge! Schreeuwde ik, ze stopte abrupt met praten en keek me verbaast aan. "Ik val op jongens. Ik heb twee jaar lang een relatie gehad met een jongen, ik kan niet opeens op meisjes vallen. Oké?" Ze knikte en ging een stukje van me vandaan. Het bleef even stil tot ze vroeg, "valt ze op meiden?"

"Ja." Zuchtte ik. Inge stond met een grijns op. "Meer hoef ik niet te weten."

+++

Nora: kom anders naar mijn appartement, dan kunnen we samen ons vervelen.

Dit berichtje kreeg ik direct nadat Inge de kamer was uitgelopen. Meteen schreeuwde ik naar haar dat ik naar Nora zou gaan. Nora stuurde me haar adres en verrassend genoeg was het erg dichtbij. Ik kwam al snel in de straat waar haar appartement stond. Ze woonde op twee hoog, nummer 10. Er zat geen lift, dus er stond niks anders op om de trap te nemen. Ik rende met twee treden tegelijkertijd en was in drie minuten boven. Al snel vond ik nummer tien en klopte ik op de deur. De deur werd open gemaakt, maar het was niet Nora die voor de deur stond.

Het was een ander meisje die haar haar los maakte uit een knot, "Hallo," ze gebaarde dat ik verder mocht komen. Verbaasd bleef ik staan, "woont Nora hier niet?" Het meisje glimlachte, "ze is nog in de badkamer. Ze vertelde al dat je zou komen." Ik liep, nog steeds verbaasd, naar binnen. Als dit meisje er was, waarom verveelde Nora zich dan? Waarom wou ze dat ik kwam? Verwachtte ze dat we met z'n drieën iets zouden doen?

Ondertussen bekeek ik het appartement. Het was kleiner dan die van mij, maar niet minder mooi. Je komt direct de woonkamer binnen en je kunt zo de keuken inlopen. Het zag er, vanaf een afstand, nog schoon uit. Ik zag geen eettafel en nam aan dat ze altijd bij de bank at. Verder waren er drie deuren. De deur naar haar slaapkamer, badkamer en naar de "rommel kamer" zo noemde de vreemdeling het in ieder geval.

"Lisette?" De stem van Nora galmde door haar appartement. "Je vriendinnetje is er al Nora." Zei ze. Ik begon te blozen, "we zijn niet-"

"Ik maakte ook maar een grapje." Merkte Lisette op. Nora kwam vanuit de badkamer, aangelopen. Ze keek mij met stralende ogen aan, of misschien straalden haar ogen altijd wel. Misschien keken ze iedereen altijd stralend aan. "Charlotte!" Gilde Nora toen ze mij zag. Ze liep over de bank heen naar me toe. Ik knuffelde haar, want ik ben nou eenmaal een knuffel persoon.

"Hey," fluisterde ik. Ik gebaarde naar Lisette, "is dat je vriendin?"

"Ik zei toch dat ik singel was."

Mijn wangen werden nog roder en Nora leunt op mijn schouder, "dat is Lisette. Ze is een super goede vriendin van mij en gaat net weg."

Lisette rolde met haar ogen, "kon je niet proberen om het wat subtieler te zeggen?" Ze liep de deur uit en ik keek verbaasd naar Nora. "Hebben jullie ruzie?" Nora schudde haar hoofd, "nee, zo gaan we nou eenmaal met elkaar om." Het bleef stil, "zullen we film kijken," stelde ze voor.

"Heb je niet een serie?" Opperde ik. Een film van een uur of tientallen afleveringen van 40 minuten. Hoe langer ik bij haar was, hoe vrolijker ik werd.

Nora grijnsde, "The 100, maar ik moet je waarschuwen. Na deze dag ben je net zo verslaafd als ik."

"Oh ja?" Lachte ik bluffend. Nora haar fronste, "ik meen het." Rollend met mijn ogen pakte ik haar hand, "Ja, ja."

+++

Na 11 afleveringen hebben gekeken kwam ik er achter dat Nora erg serieus was over de verslaving. Ik kon namelijk niet meer stoppen en wou steeds meer afleveringen kijken.

Ik pakte Nora haar arm hand en verstopte mijn hoofd toen Jasper, een personage, geraakt werd door een grote speer. Nora lachte zacht, "het is maar een serie Charlotte."

Mijn hart klopte in mijn keel, "ja, ik weet het. Maar het is alsnog niet een fijn gezicht." Nora kneep zacht in mijn hand, "het komt goed."

Precies op het moment dat ik iets terug wou zeggen ging de bel, Nora sprong van de bank af en opende de deur. Het was dezelfde jongen die Nora wegsleurde in de discotheek, het was haar broer Pelle. Achter hem stond een meisje die zijn hand vast hield. "Hey," zei Nora verbaasd. Pelle liep samen met het meisje naar binnen, "Hey zus."

Nora pakte mijn hand, "Charlotte, dit is mijn broer Pelle. Je hebt hem al een keer ontmoet." Toen liep ze naar het meisje toe, "En dit is Janaina, Pelle zijn vriendin." Het meisje dat Janaina heette liep naar mij toe en schudde mijn hand. "Charlotte," stelde ik me zacht voor.

"En je hoeveelste scharreltje is dit?" Lachte Pelle. Mijn wangen werden rood, scharrel? Ik keek Nora aan die ongemakkelijk wiebelde met haar rechterbeen. "Scharrel?!" Mijn handen balde zich tot vuisten, "is dat het enige wat ik ben? Een scharrel?!"

Nora wou wat zeggen, maar ik onderbrak haar. "Nee, laat me met rust." Ik liep de deur uit en sloeg hem dicht. Daarna liep ik hard weg, zonder om te kijken.

------------------------
Hoofdstuk 3 - Fantasy Girl
Woorden: 1261
Weer een hoofdstuk, sorry voor dit mindere einde. En sorry dat het zolang duurde.
MAAR: super bedankt voor alle comments en votes, ik vind het leuk als jullie het leuk vinden.

Tot het volgende hoofdstuk

Xx Romy