Fantasy Girl | gxg

Hoofdstuk 6 - Fantasy Girl

Songs
1. Dead and gone - fear justin Timberlake
2. A thousands Miles

Herhaling:

"Wil je naar Nora toe?" Vroeg Janaina. Ik schudde mijn hoofd, "zet me maar af bij mijn eigen appartement. Ze wil me niet zien."

Ik had tijd nodig om na te denken, net als zij.

+++

"jullie waren bij elkaar! Wat moet ik dan denken?!"

Charotte

"Beloof me dat je naar haar toe gaat." "Ik beloof niks."
"Je moet." "Ik moet niks Inge."

"Charotte, ze heeft je op dit moment nodig." Ik keek op van mijn computer, "Inge ga alsjeblieft weg."

Inge liep naar me toe en trok me uit mijn bureau stoel. "Je praat al twee dagen niet meer haar. Dit doet jullie beide pijn, ga naar haar toe."

Ik zuchtte, "ik heb tijd nodig Inge. Zij heeft tijd nodig." Inge rolde met haar ogen, "tijd heelt niet alles Charotte. Ga naar haar toe en spreek met haar. Woorden kunnen ook helen." Ik ging in kleermakerszit zitten, "woorden kunnen ook pijn doen."

Inge legde haar mobiel even weg en ging naast me zitten. Ze pakte mijn handen vast en keek me aan. "Charotte luister een goed maar me. Jij bent sterker dan wat dan ook, jij kan zoveel tegenslagen aan. Ik snap dat je tijd nodig hebt, ik snap dat zij tijd nodig heeft, maar zij heeft meerdere dingen nodig Charotte. Ze heeft niet alleen de tijd nodig."

Ik bleef haar aankijken, "wat heeft ze nodig?" Stiekem wist ik al wat ze zou zeggen. Ik glimlachte en haar ogen begonnen te twinkelen

"Jou."

+++

Het regende, het regende zo hard dat ik helemaal nat aankwam bij Nora haar appartement. Ik zuchtte een paar keer, Inge had me toch weer weten te overtuigen. Hoe deed ze dat toch? Ik sloot mijn ogen en klopte met volle moed op de deur van Nora haar appartement. Het duurde even voordat ik wat hoorde. Voetstappen naar de deur, sloten die werd opengemaakt en uiteindelijk een deur die werd open gegooid. Maar tot mijn verbazing was het niet Nora. Het was een ander meisje. Het meisje had een handdoek om haar heen en had verder niks aan. Met haar hand hield ze de handdoek om haar heen.

"Ja?" Vroeg ze met onschuldige bruine ogen. Haar haren waren door de war, maar ze zag er nog perfect uit. "I-ik-" stotterde ik. Wat moest ik hier nou mee? Waar was Nora? Wie was deze meid?

"Babe," hoorde ik vanuit het appartement. "Wie is daar?" Toen zag ik Nora. Haar ogen ontmoette de mijne. Zij had, net als het andere meisje, een handdoek om haar heen geslagen. Toen Nora mij zag bleef ze staan met open mond, "Charotte-" fluisterde ze.

Ik schudde mijn hoofd met tranen in mijn ogen, "Laat maar, ik ga al." Ik rende het trappenhuis uit en uit eindelijk uit het gebouw. Ik rende en rende, de tranen liepen over mijn wangen. Ik had mijn vuisten gebald, ik moest straks nog terug voor mijn auto, maar op dit moment wou ik weg. Zover mogelijk weg van Nora en die meid. Ik rende en liet me vallen, geen idee waar ik was of hoe ik terug kwam. Ik lag in een grasveld dichtbij een sloot. Ik stond met moeite op en liep naar het bankje dat zich naast me bevond. Ik wist niet wat ik moest doen, ik wou huilen, schreeuwen en mezelf uitlachen.

Hoe had ik zo stom kunnen zijn? Maar waar deed dit zoveel pijn? Nora had alle recht om bij andere meisjes te zijn. Nora was niet van haar. Nora was gewoon een goede vriendin, toch? Voor Nora was ik in ieder geval alleen een vriendin, dat had ze me mij wel duidelijk gemaakt in de dierentuin. Maar wat was Nora voor mij? Ik dacht zo vaak aan haar, ik wou  zo dichtbij haar zijn. Ik voelde altijd zoveel als ik bij Nora was, ik voelde me gelukkig. Maar was het alleen dat of voelde ik meer?
Het had toch geen zin meer hierover na te denken, Ik had het te veel verprutst. Zij had al een ander, misschien kan zij Nora gelukkiger maken dan ik.

"Charotte?" Ik draaide me om en zag haar staan. Ze rende naar me toe, terwijl ik opstond en probeerde weg te gaan. Zij was kwam eerder bij mij aan en pakte mijn pols vast. "Laat mij los Nora." Zei ik kalm. Nou, ik probeerde kalm te blijven, maar ik wou het uitschreeuwen.

"Charotte," haar stem klonk zo kalm, maar ik kende haar goed genoeg on te weten dat ze in paniek was. "Luister alsjeblieft naar mij." Ik balde mijn handen tot vuisten en zette een vuist tegen haar borstkast. "Waarom?" Tranen liepen weer over mijn wangen. Ze liet me los, "alsjeblieft."

Op een een of andere manier moest ik naar haar luisteren, dus ik knikte en ging zitten. Nora deed het zelfde, ik voelde de spanning tussen ons.

"Dat meisje-" begon ze. "Ik heb geen relatie met haar als je dat soms denkt." Ik sloot mijn ogen, "jullie waren bij elkaar! Wat moet ik dan denken?"

"Ze was een one night stand." Mijn ogen schoten weer open, "waarom had je een-" Nora schudde haar hoofd. "Ik had er vroeger meer, ik heb het nooit helemaal verleerd. Maar toen ik jouw ontmoette heb ik niemand meer gehad. Het enige meisje waar ik oog voor had was jij."

"Ik begrijp het niet Nora. Wat probeer je mij te vertellen?" Nora zuchtte gefrustreerd, "ik vertel dit helemaal verkeerd. Laat mij bij het begin beginnen." Ik knikte, "ik zal luisteren."

Toen begon ze, "ik had en moeilijke relatie met een meisje waarvan ik zoveel hield. Ik dacht dat ze de ware was en we hielden zoveel van elkaar. We woonden samen en hadden een prachtige relatie. Totdat ik er achter kwam dat ze erg snel jaloers werd. Ze begon mij in de gaten te houden en wou alles weten. Weten waar ik was, weten hoelang en met wie ik daar was. Het werd me teveel en haar ook. Ik bleef bij haar tot onze grootste ruzie. Ze sloeg mij en toen ik wakker werd besloot ik te vertrekken. Ik heb haar aangegeven en ze heeft een verbod om mij te zien."

Ze stopte even om alles te laten bezinken, "Ik vond het daarna moeilijk om alleen te zijn. Dus besloot ik met andere meiden iets te doen. Ik had heel veel one night stands, teveel voor mijn doen. Op een gegeven moment moest ik stoppen, maar ik vind het nog steeds moeilijk. Totdat ik jouw ontmoette Charotte. Toen ik jouw ontmoette was je als een anker voor me. Ik hoef maar aan je te denken en ik voel me thuis, veilig en goed. Maar na onze ruzie was ik weer alleen. Het spijt me dat ik zo kwaad werd om iets kleins, maar het raakte mij. Ik was alleen en ging drinken en toen ik wakker werd lag zij naast mij. Ik had direct spijt en dacht aan jouw, maar ik wou ook niet onbeleefd tegen haar doen. Toen kwam jij en je weet de rest van het verhaal."

Ik wist niet wat ik moest zeggen, ik voelde goed en slecht om hetzelfde moment. "Ik begrijp het Nora."

Het was stil, veel te stil. We wisten beide niet wat we moesten zeggen of doen. Ik wou naar haar toe en mijn armen om haar heen slaan. Ik wou dicht bij haar zijn, ik voelde zoveel voor haar. Nora keek me aan en ik keek haar aan. "Waarom vertel je mij dit allemaal." Vroeg ik. "Je vond me toch niet leuk waarom doe je dan al die moeite om-"

Ik werd afgekapt door Nora haar lippen die zich op de mijne drukten. Op dat moment veranderende alles.

---------------------
Hoofdstuk 6 - Fantasy Girl
Woorden: 1326

Haha, dit einde! Wat vonden jullie van het einde van dit hoofdstuk? Het wat vonden jullie van het verhaal dat Nora vertelde? Vinden jullie het kunnen wat Nora deed of vinden jullie het geen excuus.

Tot een volgend hoofdstuk!

Xx Romy