Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Herhaling: "Hoe gaat het met je?" Vroeg ze ongerust. Ik schudde mijn hoofd en sloeg mijn armen om haar heen.
"Je had gelijk." Mompelde ik zacht in haar oor.
+
"Charlotte, misschien is het beter dat we gaan scheiden."
Charlotte
"Ze probeerde het nog goed te maken. Dat jij het mij had aangepraat, dat het niet waar was. Maar ik zag direct dat ze loog en toen ontkende ze het niet meer. Ze kende haar al heel lang, haar naam is Kaelyn. Ze mocht geen relatie met een meisje, dus vergat ze haar. Maar ze bleven contact houden, ze heeft met haar gezoen en misschien wel meer. Ze vertelde zelfs dat ze het contact niet zal verbreken met haar."
Na de heftige avond gisteren ben ik bij Nora thuis in slaap gevallen. Ze heeft me in haar bed gelegd en sliep zelf op de bank. Toen ze mij vandaag wakker maakte moest ik haar alles vertellen. Ze moest het weten en ik moest het iemand vertellen.
"Ze is getrouwd met mij, maar houdt van haar. Ik ben bang dat ze niet verder wik met mij." Nora pakte mijn hand, "wil jij verder met haar?"
Ik dacht even na. Ik dacht aan alles wat Lucy en ik hadden meegemaakt, maar alles smolt weg bij de gedachte dat ze al die tijd een ander had. Een dag met mij zoenden en dezelfde avond naar haar toe. Haar lippen op die van iemand anders, ik walgde. Ik kon het simpel weg niet. Dit was pijnlijk dan toen Thomas hetzelfde deed. Lucy en ik hadden een toekomst kunnen hebben. We waren al getrouwd en zouden moeten scheiden. We woonden samen en hielden echt heel veel van elkaar, tenminste dat dacht ik.
"Nee," zei ik vast besloten. "Weetje het zeker?" Vroeg Nora. "Ze is je vrouw, misschien kan het nog goed komen. Misschien heeft ze haar gedachten verandert en was het een flut van haar. Een eenmalige fout die ze nooit meer zal maken." Ik fronste mijn wenkbrauwen, "aan wiens kant sta jij?" Nora glimlachte kort, "ik wil gewoon niet dat je een verkeerde beslissing neemt. Niet zoals ik deed." Die laatste zin sprak ze zo zacht uit dat ik het net hoorde.
"Ik zal van haar blijven houden." Vertelde ik Nora. "Maar ik denk dat ik gek zou worden als ik bij haar bleef. Ik vertrouw haar niet meer, ze is niet meer de vrouw van wie ik zoveel hield in het verleden. Ze is niet meer de vrouw waarop ik 'ja' zei."
We waren stil en na een enige tijd stond Nora op. Ik achtervolgde haar naar de keuken en vroeg of ik wat drinken mocht pakken. Plotseling schoten mij de jongens van gisteravond binnen. Door alles rondom Lucy was ik ze helemaal vergeten.
"Nora, hoe kende jij eigenlijk de jongen van gisterenavond?" Nora stopte even en schrok van mijn vraag, "hij was een vriend. Hij was mijn eerste vriend hier in deze stad, maar toen ik hem vertelde dat ik meisjes viel brak hij het contact. Ik bleef een beetje contact houden met zijn zus, zij viel ook op meisjes. Ze vond het vreselijk dat haar broer zo reageerde."
Ik had medelijden met haar zus, maar werd stiekem ook een beetje jaloers. Nora had contact met een meisje dat ook op meisjes viel, wie wist wat er tussen hen speelde. Nora leek mijn gedachten te kunnen lezen, "ze heeft een vriendin." Legde ze kort uit. Ik knikte en deed net alsof het mij niets kon schelen, maar van binnen zuchtte ik opgelucht.
"Lucy belde mij." Zei Nora zacht. Meteen draaide ik me om, "wat?" Ze zuchtte en zette haar koffie neer, "ze vertelde dat je kwaad weg was gelopen. Ze was ongerust, maar vond het mijn taak om achter je aan te gaan."
"Ik kan wel even zonder een babysitter hoor." Zei ik met mijn ogen rollend. Nora lachte, "dat merkte ik gisteravond." Toen schoten we samen in de lach.
+
"Wil je dat ik mee ga?" Vroeg ze nog. Ik schudde mijn hoofd, "nee, ik moet dit zelf doen." Ik sloot de deur van Nora haar appartement en ging richting Lucy. Toen ik er eenmaal was aangekomen was de deur al open. Verbaasd liep ik naar binnen en zag Lucy op de bank zitten met een kop thee.
"Waarom is de deur open? Er kan zo iemand naar binnenlopen." Zei ik een tikkeltje bezorgt.
"Ik wist niet of je sleutels bij je had, dus hield ik hem open." Ze dronk uit haar kopje en zette het op de onderzettertje neer. "Charlotte, misschien is het beter dat we gaan scheiden." Ze keek mij niet aan, anders zou ze in huilen uitbarsten.
"Ja, dat is beter." Zei ik zeker van mezelf. "We zullen moeten beslissen of iemand het appartement houdt. Ik kan wel een andere zoeken, maar-" Lucy liep naar me toe en haf me een knuffel. "Ik heb alles al geregeld met de verhuurder. Jij man hier blijven wonen, je moet nu natuurlijk wat meer huur zelf betalen. Ik ga met Kaelyn samenwonen, ik vertrek morgen uit Liverpool.
Dit viel niet goed bij mij. "Had je dit al uitgedacht?!" Schreeuwde ik kwaad. "Dat we gaan scheiden betekent niet dat je niet meer aan mij hoeft te denken hoor. Ik kan ook zelf beslissen of ik hier wil blijven wonen. En heb je nu al een appartement met Kaelyn?!"
Lucy schrok van mijn uitbarsting, maar bleef kalm. "Charlotte, dit is handig voor je studie. Nog een verhuizing kun je niet betalen. Ik blijf bij Kaelyn haar eigen appartement slapen, totdat we samen iets gevonden hebben."
Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken, "ik snap het nog steeds niet. Dit ben jij niet Lucy, jij zou mij nooit kwetsen. Waarom heb je dit allemaal gedaan?"
Plotseling schreeuwde Lucy naar mij, "omdat jij nooit van mij gehouden hebt als van haar!" Meten werden haar ogen groot van verbazing toen ze het zei. "Ik bedoel-" toen schudde ze haar hoofd, "nee, ik heb gelijk. Jij hebt altijd van haar blijven houden, meer dan van mij. Wij horen niet bij elkaar Charlotte, jij hoort bij haar en ik bij Kaelyn."
We waren beide stil voor aan lange tijd, totdat ik weer begon met praten. "Ik wil niet uit elkaar met een ruzie. Jij bent gelukkig en dat is het belangrijkste."
"En jij?" Vroeg ze. "Ben jij gelukkig? Kan je nog gelukkig worden?" Ik knikte, "I-ik hoop het."
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
-------- Hoofdstuk 26- Fantasy girl 2 Woorden: 1120
Weer een hoofdstuk! Lucy en Charlotte hoorden misschien niet bij elkaar. Maar alles kan nog gebeuren! Misschien groeien Nora en Charlotte naar elkaar toe na deze breuk... Of misschien groeien ze juist uit elkaar. Ik ben uiteindelijk de persoon die beslist 😉
